Τα μυστικιστικά οράματα των μαγικών μανιταριών βοηθούν ασθενείς με καρκίνο

Κατηγορία: Ειδήσεις

Τα μυστικιστικά οράματα που προκαλούνται από τα μαγικά μανιτάρια βοηθούν ασθενείς με καρκίνο να κατακτήσουν τον φόβο, δείχνει μελέτη.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα ψυχεδελικά μανιτάρια μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση της ψυχολογικής και πνευματικής επιβάρυνσης στους ασθενείς με μια διάγνωση καρκίνου που δεν αφήνει περιθώρια επιβίωσης.



Τα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών με καρκίνο έχουν βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, με βελτιώσεις στη διάγνωση και τη θεραπεία, αλλά οι γιατροί μερικές φορές αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν τις ψυχολογικές ανάγκες των ασθενών.

Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη η ψιλοκυβίνη - η ψυχοδραστική ουσία στα «μαγικά» μανιτάρια - μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς με άγχος, κατάθλιψη, θυμό, κοινωνική απομόνωση, και την απελπισία που μπορεί να βιώσουν, καθώς υποβάλλονται σε θεραπεία του καρκίνου.

Η θεραπεία με παραισθησιογόνα, στην οποία επί του παρόντος αναζητούνται επιπλέον συμμετέχοντες, έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί μια μυστικιστική ή πνευματική εμπειρία σε ασθενείς και προσφέρει μια μοναδική θεραπευτική προσέγγιση για τη μείωση του άγχους σε ασθενείς με καρκίνο τελικού σταδίου, είπαν οι ερευνητές.

«Οι μυστικιστικές εμπειρίες ή οι κορυφαίες καταστάσεις συνείδησης σε ασθενείς με καρκίνο έχουν συσχετιστεί με μια σειρά από οφέλη, όπως βελτιωμένη ψυχολογική, πνευματική και υπαρξιακή ευημερία», δήλωσε ο ομο-συντάκτης της μελέτης Anthony Bossis, του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Οι ερευνητές είπαν ότι μερικοί ασθενείς με καρκίνο αναπτύσσουν ένα σύνδρομο αποθάρρυνσης που είναι παρόμοιο με διαταραχή μετα-τραυματικού στρες, και παραλύουν από το φόβο του θανάτου.

«Η συνολική προσέγγιση (στη θεραπεία με ψιλοκυβίνη) είναι να τους αποσπάσει από αυτό,» αναφέρει ο ερευνητής Jeffrey Guss. «Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι ότι ακόμα κι αν δεν τους προτρέψω εγώ να σχηματίσουν αφηγήσεις, υπάρχουν πάρα πολλά κοινά χαρακτηριστικά σε αυτά που θα αφηγηθούν. Οι ασθενείς έρχονται σε μένα και μου λένε, 'Καταλαβαίνω τώρα διαισθητικά ότι η αγάπη είναι πραγματικά η πιο σημαντική δύναμη στον πλανήτη. Βίωσα μια βαθιά αίσθηση ειρήνης που ποτέ δεν ένιωσα πριν και αυτό έμεινε μέσα μου. Τώρα ξέρω ότι η συνείδησή μου είναι μεγαλύτερη από μένα.'»

Η μελέτη περιγράφει έναν ασθενή που εμφάνισε υπερβολική κόπωση, πόνο και ψυχολογική δυσφορία από τον καρκίνο του καθώς και αγωγές χημειοθεραπείας δύο φορές την εβδομάδα.

Ανέφερε όμως θεαματικές αλλαγές στη συμπεριφορά του, την αντιμετώπιση, και τη διάθεση 18 εβδομάδες μετά τη θεραπεία με ψιλοκυβίνη, λέγοντας ότι, 'η ποιότητα ζωής του βελτιώνεται εντυπωσιακά.'

Ένας άλλος ασθενής, ένας φοιτητής προ-ιατρικής, περιέγραψε την εμπειρία του με τη θεραπεία.

«Ήμουν έξω από το σώμα μου, κοιτάζοντας τον εαυτό μου», δήλωσε ο ασθενής. «Το σώμα μου ήταν ξαπλωμένο σε ένα φορείο μπροστά από ένα νοσοκομείο. Ένιωσα ένα απίστευτο άγχος - το ίδιο άγχος που είχα αισθανθεί κάθε μέρα από τη στιγμή της διάγνωσης. Στη συνέχεια, και με την ταχύτητα ενός διακόπτη που ανοίγει ένα κύκλωμα, βρέθηκα από την κατάσταση ανησυχίας, στην ανάλυση του άγχους μου ως εξωτερικός παρατηρητής. Συνειδητοποίησα ότι τίποτα πραγματικά δεν μου συμβαίνει αντικειμενικά. Ήταν πραγματικό επειδή εγώ το άφησα να γίνει πραγματικό. Και, ακριβώς τη στιγμή που είχα αυτή τη σκέψη, είδα ένα σύννεφο μαύρου καπνού να βγαίνει από το σώμα μου και να επιπλέει μακριά.»

Οι ασθενείς στη μελέτη υποβλήθηκαν σε δύο θεραπευτικές συνεδρίες - στη μία στην οποία τους δόθηκε ψιλοκυβίνη και μια άλλη στην οποία τους δόθηκε ένα ψευδοφάρμακο (placebo).

Έλαβαν ψυχολογική προετοιμασία πριν από τη δόση ψιλοκυβίνης, που ακολουθήθηκε από μια σειρά συνεδριών ψυχοθεραπείας.

«Οι ασθενείς που έχουν επωφεληθεί από την κλινική έρευνα ψιλοκυβίνης ανέφεραν λιγότερο άγχος, βελτίωση της ποιότητας της ζωής, αυξημένη ψυχολογική και πνευματική ευεξία, καθώς και μια μεγαλύτερη αποδοχή των αλλαγών ζωής που προκαλούνται από τον καρκίνο», δήλωσε ο Bossis. «Είναι μια ευπρόσδεκτη εξέλιξη ότι αυτό το πολλά υποσχόμενο και νέο μοντέλο κλινικής έρευνας που χρησιμοποιεί ψιλοκυβίνη, έχει αρχίσει να αποκτά κλινική και ακαδημαϊκή προσοχή.»

Οι ερευνητές είπαν ότι μερικοί ασθενείς παρουσίασαν έντονο άγχος καθώς βρισκόταν υπό την επήρεια της ψιλοκυβίνης, και μερικοί ακόμη και προσωρινά, πίστευαν ότι είχαν πεθάνει, αλλά κράτησαν σε ετοιμότητα Valium, το οποίο μειώνει το άγχος και Zyprexa, το οποίο εξουδετερώνει την ψυχεδελική επίδραση, σε περίπτωση που χρειαζόταν.

Ο Bossis είπε ότι οι παρόμοιες θετικές εμπειρίες από τους ασθενείς, οι οποίοι ανέφεραν ότι αισθάνονταν την αγάπη του Θεού και τη διασύνδεση του κόσμου και όλων των κατοίκων της, υποδηλώνουν καθαρά την πνευματική πτυχή.

«Οι έννοιες αυτές αποτελούν τη βάση για τόσες πολλές θρησκείες: την εν Χριστώ συνειδητότητα (Christ-consciousness), την Βουδική φύση, την κατάσταση Samadhi στον ινδουισμό ή το Satori στο Ζεν», δήλωσε ο Bossis. Και συνέχισε: «Υπάρχει όλη αυτή η αλληλεπικάλυψη. Μιλούν τα λόγια των μυστών, χωρίς ποτέ να έχουν διαβάσει γι αυτούς.»

Τα αποτελέσματα ταιριάζουν με παρόμοιες διαπιστώσεις που έγιναν από Ελβετούς ερευνητές οι οποίοι έδωσαν LSD σε ασθενείς με καρκίνο τελικού σταδίου.

Οι οκτώ συμμετέχοντες στην εν λόγω μελέτη που έλαβαν πλήρεις δόσεις ψιλοκυβίνης βελτιώθηκαν κατά περίπου 20 τοις εκατό κατά τις συνήθεις μετρήσεις άγχους μετά από δύο μήνες εβδομαδιαίας θεραπείας, ενώ τα τέσσερα άτομα που πήραν πολύ μικρότερες δόσεις, χειροτέρεψαν.

Οι γιατροί είχαν προηγουμένως δοκιμάσει LSD για την επίδρασή του σε μια ποικιλία περιπτώσεων, συμπεριλαμβανομένων του άγχους για το τέλος του κύκλου ζωής, πριν η εν λόγω έρευνα απαγορευθεί το 1966.

Αλλά οι ψυχίατροι σε όλο τον κόσμο έχουν εργαστεί τα τελευταία χρόνια παράλληλα με κυβερνητικούς αξιωματούχους και κώδικες ιατρικής δεοντολογίας με τους περιορισμούς της ζωής στην έρευνα με τα ψυχοδηλωτικά, συμπεριλαμβανομένης της υποβοηθούμενης θεραπείας με ecstasy για το μετατραυματικό στρες και θεραπεία MDMA για ενήλικες με κοινωνικό άγχος σχετιζόμενο με αυτισμό.

πηγή: rawstory

Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
Συντάκτης: Grigoris Deoudis | ετικέτες: ειδήσεις, μυστικιστικά οράματα, μαγικά μανιτάρια, ψιλοκυβίνη, ασθενείς, καρκίνος

Η ψιλοκυβίνη αναστέλλει την επεξεργασία των αρνητικών συναισθημάτων στον εγκέφαλο

Κατηγορία: Ειδήσεις

Οι ερευνητές απέδειξαν ότι η ψιλοκυβίνη, το βιοενεργό συστατικό στα
Μεξικανικά μαγικά μανιτάρια, επηρεάζει την αμυγδαλή,
αποδυναμώνοντας την επεξεργασία των αρνητικών ερεθισμάτων.

Τα συναισθήματα όπως ο φόβος, ο θυμός, η θλίψη, η χαρά επιτρέπουν στους ανθρώπους να προσαρμοστούν στο περιβάλλον τους και να αντιδρούν με ευελιξία στο στρες και την ένταση και είναι ζωτικής σημασίας για τις γνωσιακές διαδικασίες, τις φυσιολογικές αντιδράσεις και την κοινωνική συμπεριφορά. Η επεξεργασία των συναισθημάτων συνδέεται στενά με δομές στον εγκέφαλο, δηλαδή με αυτό που είναι γνωστό ως το μεταιχμιακό σύστημα. Μέσα σε αυτό το σύστημα, η αμυγδαλή διαδραματίζει κεντρικό ρόλο - πάνω απ' όλα επεξεργάζεται τα αρνητικά συναισθήματα όπως το άγχος και το φόβο. Εάν η δραστηριότητα της αμυγδαλής γίνεται ασύμμετρη, κατάθλιψη και αγχώδεις διαταραχές μπορεί να αναπτυχθούν.

Ερευνητές του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ψυχιατρικής της Ζυρίχης απέδειξαν ότι η ψιλοκυβίνη, το βιοενεργό συστατικό στο Μεξικανικό μαγικό μανιτάρι, επηρεάζει την αμυγδαλή, αποδυναμώνοντας την επεξεργασία των αρνητικών ερεθισμάτων. Τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να «δείξουν το δρόμο για νέες προσεγγίσεις στη θεραπεία», σχολιάζει ο επικεφαλής συντάκτης Rainer Krähenmann σχετικά με τα αποτελέσματα που έχουν ήδη δημοσιευθεί στο ιατρικό περιοδικό Biological Psychiatry.

Η ψιλοκυβίνη αναστέλλει την επεξεργασία των αρνητικών συναισθημάτων στην αμυγδαλή

Η επεξεργασία των συναισθημάτων μπορεί να επηρεαστεί από διάφορες αιτίες και να προκαλέσουν ψυχικές διαταραχές. Αυξημένη δραστηριότητα της αμυγδαλής με απόκριση σε ερεθίσματα οδηγεί στην ενίσχυση των αρνητικών σημάτων στους νευρώνες και αποδυναμώνει την επεξεργασία των θετικών. Ο μηχανισμός αυτός παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της κατάθλιψης και των διαταραχών άγχους. Η ψιλοκυβίνη παρεμβαίνει ειδικά σε αυτόν τον μηχανισμό, όπως παρουσιάζεται από τον Δρ Rainer Krähenmann της ερευνητικής ομάδας της Νευροψυχοφαρμακολογίας και Μονάδας Απεικόνισης του Εγκεφάλου με επικεφαλής τον καθηγητή Δρ Franz Vollenweider.

Η ψιλοκυβίνη επηρεάζει θετικά τη διάθεση σε υγιή άτομα. Στον εγκέφαλο, η ουσία αυτή διεγείρει ειδικές θέσεις σύνδεσης για τον νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη. Ως εκ τούτου, οι επιστήμονες υπέθεσαν ότι η ψιλοκυβίνη εξασκεί την επίδραση ανύψωσης της διάθεσης μέσω μιας αλλαγής στο σύστημα σεροτονίνης στις μεταιχμιακές περιοχές του εγκεφάλου. Αυτό θα μπορούσε, στην πραγματικότητα, να καταδειχθεί χρησιμοποιώντας λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI). «Ακόμη και μια μέτρια δόση ψιλοκυβίνης αποδυναμώνει την επεξεργασία των αρνητικών ερεθισμάτων τροποποιώντας τη δραστηριότητα της αμυγδαλής στο μεταιχμιακό σύστημα, καθώς και σε άλλες σχετιζόμενες περιοχές του εγκεφάλου,» συνεχίζει ο Krähenmann. Η μελέτη δείχνει σαφώς ότι η διαμόρφωση της δραστηριότητας της αμυγδαλής συνδέεται άμεσα με την εμπειρία της αυξημένης διάθεσης.

Επόμενη μελέτη με καταθλιπτικούς ασθενείς

Σύμφωνα με τον Krähenmann, αυτή η παρατήρηση έχει μεγάλη κλινική σημασία. Ιδιαιτέρως οι καταθλιπτικοί ασθενείς, αντιδρούν περισσότερο σε αρνητικά ερεθίσματα και οι σκέψεις τους, συχνά περιστρέφονται γύρω από αρνητικό περιεχόμενο. Ως εκ τούτου, οι νευροφαρμακολόγοι τώρα επιθυμούν να διευκρινίσουν σε περαιτέρω μελέτες αν η ψιλοκυβίνη ομαλοποιεί την υπερβολική επεξεργασία των αρνητικών ερεθισμάτων, όπως φαίνεται στις μελέτες νευροαπεικόνισης των ασθενών με κατάθλιψη - και αν μπορεί κατά συνέπεια να οδηγήσει σε βελτίωση της διάθεσης σε αυτούς τους ασθενείς.

πηγή: sciencedaily

Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
Συντάκτης: Grigoris Deoudis Ετικέτες: ειδήσεις, ψιλοκυβίνη, κατάθλιψη, θεραπεία, fMRI, αμυγδαλή,

Κάπνισμα - Πιθανή η Απεξάρτηση με Ψιλοκυβίνη

Κατηγορία: Ειδήσεις

Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα ερευνών δείχνουν ότι η ψιλοκυβίνη, το ενεργό συστατικό στα «μαγικά» μανιτάρια, μπορεί ενδεχομένως να βοηθήσει τους καπνιστές ώστε να ξεπεράσουν τον εθισμό στη νικοτίνη, όταν η ψιλοκυβίνη χορηγείται σε συνδυασμό με γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία.

---

For more than 40 years, Charlie Bessant was that guy.

The guy who'd slink out of every party to catch a smoke on the sly. Who'd walk for blocks late at night through his dicey DC neighborhood to score a pack of Marlboro Lights, no matter the weather.

Bessant tried and failed to quit many times. He used the nicotine patch, gum—you name it.

“I always thought, ‘I'm going to quit—this is my last pack,’ ” says Bessant, 64, now living in Silver Spring and semiretired from his work making mounts for museum exhibits. “A big percentage of packs I bought were the last pack I ever bought.”

But on a fall day in 2009, Bessant walked into a building at Johns Hopkins Bayview Medical Center in Baltimore. In Room 3102, he was given a dark-blue capsule to swallow. He lay down on a couch and nestled inside a cocoon of blankets. He put on eyeshades and headphones and waited for the blue capsule to do its thing.

And he never smoked another cigarette again.

Η Ψιλοκυβίνη και οι Ψυχοδηλωτικές Καταστάσεις - Δρ. Ρόμπιν Κάρχαρτ-Χάρις

Κατηγορία: Βίντεο



Σε αυτή την παρουσίαση ο Δρ. Ρόμπιν Κάρχαρτ-Χάρις μας ξεναγεί στον τόσο διαφορετικό κόσμο των ψυχοδηλωτικών και στα όσα μπορούν να προσφέρουν. Το περασμένο έτος, δυο επιστημονικές μελέτες έριξαν περισσότερο φως στον τρόπο που η ψιλοκυβίνη δρα στον εγκέφαλο. Διαπιστώθηκε ότι οι πιο έντονες και πιο μυστικιστικές εμπειρίες με την ψιλοκυβίνη οφείλονταν στη μεγαλύτερη μείωση της ροής του αίματος σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου. Τα ευρήματα από δύο μελέτες που δημοσιεύθηκαν σε επιστημονικά περιοδικά, εντόπισαν περιοχές του εγκεφάλου όπου η δραστηριότητα καταστέλλεται με την ψιλοκυβίνη και δείχνουν ότι η ψιλοκυβίνη βοηθά τους ανθρώπους να βιώνουν τις μνήμες πιο έντονα.

Θάνατος έπειτα από κατάποση «μαγικών» μανιταριών σε λήπτη μοσχεύματος καρδιάς

Κατηγορία: Ειδήσεις

 Μια 24χρονη λήπτης μοσχεύματος καρδιάς μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο μετά από μια καρδιακή ανακοπή 2-3 ώρες μετά τη λήψη άγνωστης ποσότητας «μαγικών» μανιταριών. Η ασθενής έλαβε μόσχευμα καρδιάς προ 10 ετών καθώς βρισκόταν στο τελευταίο στάδιο ρευματικής καρδιοπάθειας, ενώ δεν αναφέρθηκαν επιπλοκές μετά τη μεταμόσχευση. Στην τελευταία κλινική αναφορά πριν από το θάνατό της, ήταν καλά χωρίς φυσικούς περιορισμούς.

Έπειτα από 2-3 ώρες όμως μετά την κατανάλωση «μαγικών» μανιταριών, κατέρρευσε. Δεν υπήρξε κάποιος παρευρισκόμενος να εφαρμόσει καρδιοαναπνευστική ανάνηψη και κατά την άφιξή της στο ασθενοφόρο ήταν κυανωτική με απουσία σφυγμού. Με την ανάνηψη, είχε διαλείπουσα επιστροφή της αυτόματης κυκλοφορίας διανθιζόμενη με κοιλιακή μαρμαρυγή/κοιλιακές ταχυκαρδίες/βραδυαρρυθμίες. Η ανάνηψη συνεχίστηκε για 100 λεπτά πριν δηλωθεί εκλιπούσα.

Η αυτοψία επιβεβαίωσε ένα υγιές καρδιακό αλλομόσχευμα (όχι αλλογενής αγγειοπάθεια). Η τοξικολογία του πλάσματος του αίματος αποκάλυψε ένα επίπεδο ψιλοκίνης των 30 mg/L (σύμφωνα με την τοξικότητα από μαγικά μανιτάρια) και περιεκτικότητα σε τετραϋδροκανναβινόλη των 4 mg/L. Δεν εντοπίστηκε αλκοόλ ή άλλα κοινά ναρκωτικά. Η αιτία του θανάτου προσδιορίστηκε με διορισμένους από το δικαστήριο εμπειρογνώμονες να είναι τοξικότητα από ψιλοκίνη.

Υπάρχουν πολλά είδη τοξικών μανιταριών. Η παρούσα έκθεση επικεντρώνεται σε μανιτάρια με παραισθησιογόνα επίδραση του γένους Ψιλοκύβη (Psilocybe). Η ψιλοκυβίνη και η ψιλοκίνη είναι οι δύο κύριες ενώσεις που είναι υπεύθυνες για τα παραισθησιογόνα αποτελέσματα και δρουν ως μερικοί αγωνιστές στους υποδοχείς 5ΗΤ_1Α, 5ΗΤ_2Α, σε ντοπαμινεργικούς και σε αδρενεργικούς υποδοχείς.

Η ψιλοκυβίνη απορροφάται από τη γαστρεντερική οδό. Η ψυχολογική επίδραση ξεκινά 10-30 λεπτά μετά την κατάποση (με συγκέντρωση 4-6 mg/L στο πλάσμα του αίματος) και διαρκεί για 2-6 ώρες. Η τοξικότητα της ψιλοκυβίνης είναι χαμηλή (LD50= 280 mg/kg σε αρουραίους), ένα άτομο βάρους 60 κιλών θα πρέπει να καταναλώσει μέχρι 17 κιλά φρέσκα μανιτάρια για να φθάσει αυτή τη δόση.

Οι οξείες επιδράσεις περιλαμβάνουν όλα τα συστήματα οργάνων - καρδιαγγειακά (ταχυκαρδία, υπέρταση), νευρολογικά (πονοκέφαλος, σύγχυση, ευφορία, μυϊκή αδυναμία, παραισθήσεις, κρίσεις πανικού), αναπνευστικό (παροδική υποξαιμία), γαστρεντερικό, νεφρικό, οφθαλμικό και αιματολογικό. Μόνο δύο θάνατοι έχουν αναφερθεί στο παρελθόν που σχετίζονται άμεσα με την κατάποση μαγικών μανιταριών. Ο ένας λόγω νευρολογικών επακόλουθων (υπνηλία και σπασμοί) 6-8 ώρες μετά από την κατάποση μιας άγνωστης ποσότητας μαγικών μανιταριών. Η μετά θάνατον τοξικολογία αποκάλυψε πολύ υψηλή συγκέντρωση ψιλοκίνης στο πλάσμα αίματος (4000 mg/L). Λεπτομέρειες για τη δεύτερη περίπτωση είναι λιγοστές. Άλλοι θάνατοι έχουν αναφερθεί ως αποτέλεσμα ατυχημάτων ή αυτοτραυματισμού μετά την κατάποση μανιταριών.

Η αναφερόμενη τοξικότητα ποικίλλει και περιλαμβάνει καρδιαγγειακή τοξικότητα (αρρυθμία, οξέα στεφανιαία σύνδρομα και μυοκαρδιοπάθεια σχετιζόμενη μα κατεχολαμίνες), πολυοργανική ανεπάρκεια και σύνδρομα συμβατά με υπερβολική διέγερση των κατεχολαμινών. Τραυματισμών που σχετίζονται με τις ψυχολογικές επιπτώσεις της δηλητηρίασης από μανιτάρια περιγράφεται επίσης. Δεν υπάρχει διαθέσιμο ειδικό αντίδοτο και η θεραπεία είναι υποστηρικτική. Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα ιατρικά στοιχεία, αυτή η περίπτωση θανάτου είναι η πρώτη αναφερόμενη από καρδιακή ανακοπή, λόγω της κατάποσης των μανιταριών ψιλοκύβης. Ο έλεγχος του καρδιακού ρυθμού εξαρτάται από την αλληλεπίδραση ανάμεσα στο συμπαθητικό και παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα. Στο πλαίσιο της μεταμόσχευσης καρδιάς, οι καρδιακοί αδρενεργικοί υποδοχείς παραμένουν άθικτοι μετά την απονεύρωση και γίνονται υπερευαίσθητοι σε εξωγενείς κατεχολαμίνες.

πηγή: wiley

Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance

---

Σχόλιο preludiance:
Να γιατί είναι απολύτως σημαντικό να μάθουμε να εφαρμόζουμε καρδιοαναπνευστική ανάνηψη. Και να γιατί είναι απολύτως σημαντικό να μην υπερβαίνουμε την προτεινόμενη δοσολογία. Να λειτουργούμε υπεύθυνα δίχως να εκθέτουμε σε κίνδυνο τον εαυτό μας και ως εκ τούτου να μην αμαυρώνεται ο ήδη βεβαρημένος χώρος των ψυχοδηλωτικών.
Το μοτο του Erowid τα περικλείει όλα: Know your Body - Know your Mind - Know your Substance - Know your Source
Να γνωρίζεις σε τι κατάσταση βρίσκεται: το σώμα σου - ο νους σου - η ουσία σου - η πηγή προμήθευσης

Συντάκτης: Grigoris Deoudis Ετικέτες: ειδήσεις, ενθεογόνα, ψυχοδηλωτικά

Η Ψιλοκυβίνη και οι Μυστικιστικές Εμπειρίες

Κατηγορία: βίντεο

 Ο Dr. Roland Griffiths (Ρόλαντ Γκρίφιθς) Ph.D., είναι Καθηγητής στα Τμήματα της Ψυχιατρικής και Νευροεπιστημών στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Johns Hopkins. Η κύρια εστίαση της έρευνας του σε δύο κλινικά και προκλινικά εργαστήρια αφορά στα συμπεριφοριστικά και υποκειμενικά αποτελέσματα στις ψυχοτρόπες ουσίες που τροποποιούν τη διάθεση και έχει αφοσιωθεί σε αυτό τον τομέα έρευνας τα τελευταία 35 έτη. Στην ομιλία του αναφέρεται σε συγκεκριμένη έρευνα η οποία καταδεικνύει ότι η ψιλοκυβίνη (η κύρια ουσία που υπάρχει στα «μαγικά» μανιτάρια), έχει πολύ μεγάλες πιθανότητες να προκαλέσει μυστικιστικές εμπειρίες, οι οποίες εμφανίζονται στην ουσία πανομοιότυπες με τις φυσικώς εμφανιζόμενες μυστικιστικές εμπειρίες που αναφέρονται από μυστικιστές ανά τους αιώνες και μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών.

Ο Δρ. Ρόλαντ Γκρίφιθς δηλώνει τη μεγάλη του έκπληξη για το βάθος και την έκταση αυτών των μυστικιστικών εμπειριών και τις θετικά έντονες επιπτώσεις τους στους ανθρώπους.
Ο Δρ. Ρόλαντ Γκρίφιθς ασχολήθηκε τα τελευταία 15 χρόνια με το διαλογισμό, την πνευματικότητα και τις μυστικιστικές εμπειρίες.

Δείτε και τα σχετικά άρθρα:
Ανοίξτε το μυαλό σας στη Νέα Επιστήμη των Ψυχοδηλωτικών
Ψιλοκυβίνη και Προσωπικότητα

Συντάκτης: Grigoris Deoudis Ετικέτες: ειδήσεις, ενθεογόνα, ψυχοδηλωτικά, video, ψιλοκυβίνη, μυστικιστικές εμπειρίες, έρευνα, Roland Griffiths, Ρόλαντ Γκρίφιθς, ψυχιατρική, νευροεπιστήμες, Johns Hopkins, ψυχοτρόπες ουσίες, διάθεση, μαγικά μανιτάρια, διαλογισμός, πνευματικότητα,

Τα Ψυχοδηλωτικά ως Φάρμακα, συνέντευξη με τον Δρ. Robin Carhart-Harris

Κατηγορία: Ειδήσεις, Βίντεο, Συνέντευξη



Ο Δρ. Ρόμπιν Κάρχαρτ-Χάρις (Robin Carhart-Harris) μιλά για την επίδραση της ψιλοκυβίνης και του MDMA ("ecstasy") και πώς θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν όσους υποφέρουν από κατάθλιψη και προβλήματα εθισμού σε ουσίες.

  Ο Δρ Ρόμπιν Καρχαρτ-Χάρις είναι ένας νευροψυχοφαρμακολόγος ο οποίος εργάζεται στο Κολλέγιο Imperial του Λονδίνου. Στο παρελθόν εργάστηκε υπό τον Ντέιβιντ Νατ, τον πρώην πρόεδρο του 'Γνωμοδοτικού Συμβουλίου για την Κατάχρηση των Ναρκωτικών'. Ο Νατ απολύθηκε διότι ήταν κομμάτι σκληρό καρύδι (στα μάτια της κυβέρνησης εν πάσει περιπτώσει), με τον ισχυρισμό ότι η MDMA («ecstasy») και τα «μαγικά» μανιτάρια ήταν λιγότερο επιβλαβή από την ιππασία και το αλκοόλ.

Ο Καρχαρτ-Χάρις δήλωσε ότι για πρώτη φορά άρχισε να ενδιαφέρεται για τη θεραπεία με τα ψυχοδηλωτικά και την υπερπροσωπική ψυχολογία αφότου διάβασε τη λεπτομερή μελέτη του Σταν Γκροφ (Stan Grof) 'Σφαίρες του Ανθρώπινου Ασυνείδητου' (Realms of the Human Unconscious) (1975). Το έργο του Grof περιγράφει τα πειράματά του όπου χορηγήθηκε σε εθελοντές LSD και του πώς η έρευνά του σχετίζεται με το ανθρώπινο ασυνείδητο, οι διαδικασίες στο νου, που συμβαίνουν κάτω από την συνειδητή μας επίγνωση. Ο Grof διαπίστωσε επίσης ότι το LSD θα μπορούσε να προκαλέσει εμπειρίες που περιλαμβάνουν αρχέτυπα (σε όρους του Γιουνγκ, αυτά είναι τα οικουμενικά ανθρώπινα σύμβολα, όπως «Ο Σοφός»), μια διάσπαση του εγώ και μια βαθύτερη αίσθηση της σύνδεσης με τους άλλους και το Σύμπαν.

Ο Καρχαρτ-Χάρις από πολλές απόψεις ακολουθεί τα βήματα του Grof. Θέλει πρώτα απ' όλα να μελετήσει τα ψυχοδηλωτικά ως ένα μέσο για μια καλύτερη αξιολόγιση, μια καλύτερη κατανόηση του νου. Οι προηγούμενες μελέτες του Καρχαρτ-Χάρις με την ψιλοκυβίνη για παράδειγμα, μαζί με τον καθηγητή Νατ, έχουν δείξει ότι αυτή η χημική ουσία μειώνει πραγματικά τη ροή του αίματος μεταξύ των κέντρων επικοινωνίας στον εγκέφαλο. Αυτό φαίνεται να πηγαίνει ενάντια στην ιδέα ότι τα ψυχοδηλωτικά παράγουν περισσότερη δραστηριότητα στον εγκέφαλο. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι οι πιο έντονες και πιο μυστικιστικές εμπειρίες με την ψιλοκυβίνη οφείλονταν στη μεγαλύτερη μείωση της ροής του αίματος σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου.



Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
Συντάκτης: Grigoris Deoudis Ετικέτες: ειδήσεις, ενθεογόνα, ψυχοδηλωτικά, news, video, συνέντευξη, interview, Carhart-Harris, ψιλοκυβίνη, MDMA, ecstasy, κατάθλιψη, έρευνα, θεραπεία,

Σκεύασμα με ψυχοδηλωτικές ιδιότητες τοποθετείται εκτός Παραρτήματος Ι από την κυβέρνηση των ΗΠΑ

Κατηγορία: Ειδήσεις

Η χημική ένωση του Lorcaserin
C₁₁H₁₄ClN
πηγή: PubChem

Ένα φάρμακο που είναι σημαντικό βήμα στο δρόμο προς την απελευθέρωση των περιορισμών να επιτρέψουν στους επιστήμονες να ερευνήσουν περισσότερο τις ψυχοδηλωτικές ουσίες, υιοθετήθηκε αθόρυβα από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Το Lorcaserin είναι ένα φάρμακο απώλειας βάρους που πρόσφατα εγκρίθηκε από την 'Υπηρεσία Ελέγχου Φαρμάκων και Τροφίμων' (FDA) και τοποθετήθηκε στο Παράρτημα IV (στο ίδιο που βρίσκεται το Provigil και πολλές βενζοδιαζεπίνες).

Θα ήταν αυτό η αρχή του τέλους για το καθεστώς που υπάρχει στα ψυχοδηλωτικά; Ενδεχομένως, καθότι αυτό είναι ιστορικά ένα σημαντικό βήμα, επειδή είναι ένας 5-ΗΤ₂ αγωνιστής και σε μεγαλύτερες δόσεις έχει έντονα ψυχοδηλωτικές ιδιότητες, πάραυτα δεν τοποθετήθηκε στο Παράρτημα Ι (όπου βρίσκεται το LSD και η ψιλοκυβίνη). Αυτό φαινομενικά δημιουργεί ένα νέο επίπεδο αντίληψης για τα ψυχοδηλωτικά ότι δεν είναι αναγκαστικά εγγενώς ανασφαλή και χρειάζονται λεπτότερους ρυθμιστικούς κανονισμούς. 


Αυτή είναι μια πραγματικά μεγάλη υπόθεση, διότι φαινομενικά έχει τερματιστεί η μελλοντική δυνατότητα της κυβέρνησης των ΗΠΑ να αντιμετωπίζουν αυτομάτως κάθε ψυχοδηλωτικό ως μη ασφαλές.

Το Lorcaserin ((R)-8-χλωρο-1-μεθυλο-2,3,4,5-τετραϋδρο-1H-3-ημιένυδρη υδροχλωρική βενζεπίνη) είναι μια νέα χημική ουσία η οποία έχει παραισθησιογόνες ιδιότητες στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Το Lorcaserin είναι ένας αγωνιστής στον υποδοχέα σεροτονίνης, στους υπότυπους υποδοχείς 5-ΗΤ_2Α και 5-HT_2C. Το Lorcaserin HCl εγκρίθηκε από την 'Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων' (FDA) στις 27 Ιουνίου του 2012, ως προσθήκη σε μια δίαιτα μειωμένων θερμίδων και άσκησης, για χρόνια διαχείριση του βάρους και θα διατίθεται στην αγορά υπό την εμπορική ονομασία BELVIQ.

πηγή: gpo.gov

Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
Συντάκτης: Grigoris Deoudis Ετικέτες: ειδήσεις, φάρμακο, ψυχοδηλωτικές ουσίες, Lorcaserin, Υπηρεσία Ελέγχου Φαρμάκων και Τροφίμων, FDA, Παράρτημα IV, Provigil, βενζοδιαζεπίνες, 5-ΗΤ2, αγωνιστής, ψυχοδηλωτικό, Παράρτημα Ι, LSD, ψιλοκυβίνη, σεροτονίνη, υποδοχέα, 5ΗΤ2Α, 5HT2C, Belviq,

Ανοίξτε το μυαλό σας στη Νέα Επιστήμη των Ψυχοδηλωτικών

Κατηγορία: Ειδήσεις

φωτο: Tais Melillo

Ο Timothy Leary τα έκανε μούσκεμα για την επιστήμη. Πέρα από κάθε επιστημονική μέθοδο και δεοντολογία, αυτός ο καθηγητής του Χάρβαρντ, επιχείρησε να προσεγγίσει τις παραισθησιογόνες ουσίες με μυστικιστικό τρόπο, με αποτέλεσμα να μετατραπεί σε ευαγγελιστής του LSD και σύμβολο της δεκαετίας του ’60 της εποχής  που έγινε συνώνυμη με τα ναρκωτικά και την παρακμή. Κι ακόμα χειρότερα, οι συνεπακόλουθες μαζικές αντιδράσεις αποτέλεσαν την βασική αιτία που οι ουσίες αυτές έγιναν μέρος μιας υποκουλτούρας και οδήγησαν ένα σημαντικό και πολλά υποσχόμενο πεδίο για επιστημονική έρευνα να παραμείνει αδρανές σχεδόν επί μισό αιώνα.

Αυτό τουλάχιστον ισχυρίστηκαν  ορισμένοι επιστήμονες στο Όουκλαντ της Καλιφόρνια, στο πλαίσιο του Συνεδρίου για τα ψυχοδηλωτικά 2013, με θέμα τις επιστημονικές και θεραπευτικές δυνατότητες των ψυχοδηλωτικών ουσιών. «Οι γελοιότητες του Timothy Leary πραγματικά υπονόμευσαν την επιστημονική προσέγγιση για την μελέτη αυτών των ενώσεων,» είπε στο κοινό ο ψυχοφαρμακολόγος Roland Griffiths από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins.

Με τον καιρό όμως τα πράγματα άλλαξαν. Έτσι, τα τελευταία χρόνια, μια μικρή ομάδα επιστημόνων κατάφερε να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον για την επιστημονική μελέτη στα ψυχοδηλωτικά. Στην διάρκεια του συνεδρίου η ομάδα ανακοίνωσε νέα ευρήματα σχετικά με τον τρόπο που οι ουσίες αυτές εμπλέκονται με την εγκεφαλική δραστηριότητα, με τρόπους που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ερμηνεία της μειωμένης εγκεφαλικής λειτουργίας, φαινόμενα που προκαλούνται από αυτά τα ψυχοδηλωτικά. Επίσης κατάφεραν να στοιχειοθετήσουν κάποια υπόθεση ότι αυτές οι ουσίες θα μπορούσαν ενδεχομένως να βοηθήσουν άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη, άγχος και άλλες διαταραχές.

Αυτή την στιγμή διεθνώς βρίσκονται σε εξέλιξη περίπου δώδεκα κλινικές πειραματικές  μελέτες μικρής κλίμακας. Στις μελέτες αυτές ακολουθούμενη διαδικασία δεν είναι να συστήνουν στον ασθενή «πάρε δύο χαρτάκια LSD και τηλεφώνησέ μου αύριο το πρωί να μου πεις τα αποτελέσματα.» Αντ' αυτού, αυτές οι μελέτες εισαγάγουν την άποψη ότι τα ψυχοδηλωτικά που λαμβάνονται στον χώρο του θεραπευτή, στο πλαίσιο μιας σειράς συνεδριών ψυχοθεραπείας θα μπορούσαν να κάνουν αποτελεσματικότερο τον θεραπευτικό διάλογο.

«Τώρα  που είμαστε σε θέση να αρχίσουμε να  αντλούμε κάποια αποτελέσματα σχετικά  με τα οφέλη, αλλάζει και η άποψη των ανθρώπων», δήλωσε ο Rick Döblin, ο ιδρυτής και εκτελεστικός διευθυντής της 'Διεπιστημονικής Ένωσης Μελετών στα Ψυχοδηλωτικά'(MAPS), ένας από τους χορηγούς του συνεδρίου.

Από τα μέσα της δεκαετίας του '80 ο Döblin και η ΜΑPS χρειάστηκε να δώσουν αγώνες με τις ρυθμιστικές αρχές ώστε να τους επιτραπεί η έρευνα και οι κλινικές δοκιμές με τα ψυχοδηλωτικά. Και ίσως η πρόσφατη αναβίωση της επιστήμης των ψυχοδηλωτικών να αποτελεί ένα σημάδι ότι τελικά οι προσπάθειές τους θα αποδώσουν καρπούς.

Και η  στάση του κοινού  γενικά απέναντι στις παράνομες -όπως καλούνται- ναρκωτικές ουσίες, ίσως μεταστραφεί. Για παράδειγμα,  σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση που διεξήγαγε το Ερευνητικό Κέντρο Pew, αποδείχθηκε για πρώτη φορά ότι οι περισσότεροι από τους μισούς Αμερικανούς πολίτες που ρωτήθηκαν πιστεύουν ότι θα πρέπει να νομιμοποιηθεί η  χρήση  της μαριχουάνας. Ιδιαίτερα οι baby boomers^[1] που ενδεχομένως αποσιωπούσαν το θέμα την περίοδο ανατροφής των παιδιών τους, τώρα, σε μεγάλη ηλικία, εμφανίζονται περισσότερο χαλαροί.

Το ενδιαφέρον για τα ψυχοδηλωτικά μπορεί επίσης να σχετίζεται και με το αυξανόμενο αίσθημα απογοήτευσης από την έλλειψη ανακάλυψης νέων αποτελεσματικότερων ψυχιατρικών σκευασμάτων. Πολλά από τα σύγχρονα φάρμακα βασίζονται σε ενώσεις  που ανακαλύφθηκαν εντελώς τυχαία τη δεκαετία του 1950 και η ανάπτυξη της πραγματικής καινοτομίας δεν εμφανίζεται στον ορίζοντα με αποτέλεσμα πολλές εταιρείες να παραιτούνται
από την προσπάθεια.

Στο μεταξύ θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι άνθρωποι εδώ και αιώνες χρησιμοποιούσαν παραισθησιογόνες ουσίες σε θεραπευτικές θρησκευτικές τελετές και συχνά ορισμένες φορές έτσι χωρίς λόγο. Επειδή όμως απλώς και μόνο είναι «ναρκωτικά» των πάρτι, δεν σημαίνει  ότι δεν μπορεί να αποτελέσουν αντικείμενο σοβαρής επιστημονικής έρευνας. Ή μήπως  αυτό ακριβώς συμβαίνει; Σε τελική ανάλυση όλο αυτό δεν είχε θετική κατάληξη την πρώτη φορά.

Από την ίδρυσή του το 2010, το συνέδριο των Ψυχοδηλωτικών Επιστημών έφερε σε επαφή ένα ενδιαφέρον μείγμα ανθρώπων. Με βάση την απογραφή παρακολούθησαν το συνέδριο 1.800 άτομα. Το ποσοστό των συμμετεχόντων με αλογοουρές, κρίκους στη μύτη και αξεσουάρ κάνναβης είναι πρoβλεπόμενα υψηλότερo από όσο σε κάποιο τυπικό επιστημονικό συνέδριο. Υπήρχε επίσης αίθουσα τσαγιού, γκαλερί τέχνης με ψυχεδελικά έργα και ένα ήσυχο δωμάτιο για όσους είχαν ανάγκη να αποδράσουν με ένα έντονο «ταξίδι».

«Οπωσδήποτε κάποιοι επιστήμονες βλέποντας τα χρώματα του ουράνιου τόξου στο λογότυπο και τα ψυχεδελικά εκθέματα τέχνης θα πουν, 'όλο αυτό δεν πρόκειται περί πραγματικής επιστήμης',» ανέφερε ο Brad Burge, διευθυντής επικοινωνίας της MAPS. «Την ίδια στιγμή, ορισμένοι από τους πλέον μυστικιστικά αφοσιωμένους θιασώτες των ψυχοδηλωτικών ουσιών είναι αντίθετοι με την επιστημονική ανατομία αυτού που εκλαμβάνουν ως ιερή εμπειρία», συνέχισε ο Burge. Το συνέδριο όμως δεν απευθύνεται σε εκείνους που τυχαίνει να υποστηρίζουν αυτές τις απόψεις.

Ο Burge αναγνωρίζει ότι υπάρχει όντως ένα δύσκολο σημείο ισορροπίας ανάμεσα σε εκείνους που λαμβάνουν μέρος στη διοργάνωση ενός τέτοιου επιστημονικού φόρουμ και επιθυμούν να εκληφθεί σοβαρά το έργο τους, δίχως να αποκλείουν όσους κάνουν χρήση ψυχοδηλωτικών ουσιών για καθαρά ψυχαγωγικούς λόγους. Ακόμα κι έτσι όμως, «προσπαθούμε να κάνουμε αντιληπτό το γεγονός ότι θα πρέπει να υπάρξει ένας διαχωρισμός μεταξύ αυτών των δύο πλευρών», είπε.

Σε τελική ανάλυση, αυτή η τελευταία ομάδα, βοηθάει σε μεγάλο βαθμό την χρηματοδότηση της έρευνας με δωρεές στην MAPS και άλλες ιδιωτικές οργανώσεις όπως το Ινστιτούτο Ερευνών Heffter και το Ίδρυμα Beckley. Κυβερνητικοί χρηματοδότες, όπως το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (National Institutes of Health) διατηρούν ακόμα τις επιφυλάξεις τους για την έρευνα στις ψυχοδηλωτικές ουσίες.

Το εφετινό συνέδριο παρουσίασε μια περιοχή έρευνας που πρόσφατα αναδείχθηκε με εντυπωσιακό τρόπο. Περιλαμβάνει την αγιαχουάσκα, ένα ισχυρό ψυχοδηλωτικό αφέψημα από αναρριχώμενα φυτά και φύλλα, που χρησιμοποιείται από τους σαμάνους του Αμαζονίου σε θεραπευτικές τελετές (όπως επίσης και στα τουριστικά ενημερωτικά φυλλάδια περιελάμβανε και ένα κέντρο που διαφήμιζε κάποιο αναχωρητήριο αγιαχουάσκα).

Αγιαχουάσκα
φωτο: Awkipuma

Ο Dráulio Barros de Araújo, νευροεπιστήμονας στο Ινστιτούτο Εγκεφάλου στο Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο του Rio Grande do Norte στη Βραζιλία, παρουσίασε νέα ευρήματα από μια μελέτη σάρωσης του εγκεφάλου με fMRI σε 10 έμπειρους χρήστες αγιαχουάσκα, οπαδούς της Santo Daime οι οποίοι χρησιμοποιούν αφέψημα αγιαχουάσκα στις τελετές τους.

Η ομάδα του Araújo διαπίστωσε ότι το αγιαχουάσκα μειώνει την νευρωνική δραστηριότητα σε αυτό που ονομάζεται 'δίκτυο προεπιλεγμένης λειτουργίας', ένα πλέγμα διασυνδεδεμένων περιοχών του εγκεφάλου που ενεργοποιείται όταν οι άνθρωποι δεν επικεντρώνονται σε ένα συγκεκριμένο καθήκον. Ενεργοποιείται όμως όταν οι άνθρωποι βρίσκονται σε κατάσταση ονειροπόλησης ή όταν το μυαλό τους περιπλανάται.

Τα τελευταία χρόνια το 'δίκτυο προεπιλεγμένης λειτουργίας'  αποτέλεσε θέμα αιχμής  στις νευροεπιστήμες. Στην πραγματικότητα οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει σε εκείνη την κατάσταση, αλλά αρέσκονται να προβαίνουν σε εικασίες. Μια ερμηνεία είναι ότι η δραστηριότητα αυτού του δικτύου μπορεί να αναφέρεται σε ό,τι βιώνουμε ως εσωτερικό μας μονόλογο και ίσως συμβάλει στην δημιουργία αίσθησης περί του εαυτού μας.

Πέρυσι, Βρετανοί επιστήμονες ανέφεραν ότι η ψιλοκυβίνη, το ενεργό συστατικό στα «μαγικά» μανιτάρια, όπως και το αγιαχουάσκα, μειώνει την δραστηριότητα στο 'δίκτυο προεπιλεγμένης λειτουργίας' στον εγκέφαλο. Και θεώρησαν ότι με παρεμβολή στο 'δίκτυο προεπιλεγμένης λειτουργίας' θα μπορούσαν ίσως να ερμηνευθούν τα αποτελέσματα της χρήσης των ψυχοδηλωτικών ουσιών τα οποία συχνά οι χρήστες περιγράφουν ως ένα είδος αποσύνθεσης του εαυτού ή ακόμα την αίσθηση ενότητας με το σύμπαν.

Ο Δρ. Ρόμπιν Κάρχαρτ-Χάρις (Robin Carhart-Harris), ο νευροεπιστήμονας ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας για την ψιλοκυβίνη, ανακοίνωσε στο συνέδριο τα καινούργια ευρήματα που προέκυψαν από την χρήση μιας μεθόδου που ονομάζεται μαγνητοεγκεφαλογραφία (magnetoencephalography), μέσω της οποίας αποτυπώνεται και παρακολουθείται η εγκεφαλική δραστηριότητα με μεγαλύτερη ευκρίνεια και σε μικρότερο χρόνο από όσο το fMRI. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η ψιλοκυβίνη όχι μόνο επηρεάζει το 'δίκτυο προεπιλεγμένης λειτουργίας' αλλά παράλληλα διαταράσσει και έναν συγκεκριμένο τύπο της ρυθμικής δραστηριότητας του εγκεφάλου.

Άτομα που με την χρήση της συγκεκριμένης ουσίας παρουσίασαν εντονότερο αποσυγχρονισμό ανέφεραν  και μεγαλύτερη υποκειμενική αίσθηση αποσύνθεσης του εαυτού. «Για μένα αυτό αποτελεί την πλέον ενδιαφέρουσα παρατήρηση της έρευνας,» είπε ο Carhart-Harris. «Η αίσθηση του εαυτού μας, δηλαδή η αίσθηση του ότι είσαι κάποιος, αποτελεί όντως ένα είδος ψευδαίσθησης. Κι αυτό γιατί απλά όλοι μας είμαστε ένα προϊόν ενεργοποίησης του εγκεφάλου μας.»

Η μείωση της αίσθησης του εαυτού ίσως αποτελεί έναν τρόπο των παραισθησιογόνων να προκαλούν προφανή πνευματική ενόραση, την οποία πολλοί χρήστες βίωσαν. Το 2008 ο Griffiths και η ομάδα του στο Johns Hopkins ανέφεραν ότι μετά από ένα χρόνο η πλειοψηφία των 36 απλών ανθρώπων που σε μια 8ωρη συνεδρία στο εργαστήριό του έλαβαν για πρώτη φορά ψιλοκυβίνη, εξακολουθούν να κατατάσσουν εκείνη την εμπειρία τους ως ένα από τα πέντε σημαντικότερα γεγονότα που συνέβησαν στη ζωή τους. Τα δύο τρίτα από αυτούς περιέλαβαν την εμπειρία ανάμεσα στις πρώτες πέντε κορυφαίες πνευματικές εμπειρίες τους.

«Όταν ξεκινούσαμε την δοκιμή θεωρούσα  σχεδόν απίθανο ότι μια τέτοια εμπειρία θα μπορούσε να συγκριθεί με την γέννηση ενός παιδιού ή με τον θάνατο ενός γονέα», είπε ο Griffiths στο συνέδριο.

Πιο πρόσφατα, ο Griffiths εξέτασε 1.600 ερωτηθέντες χρήστες ψιλοκυβίνης που χρησιμοποιούσαν την ουσία για λόγους διασκέδασης και διαπίστωσε ότι το 40% από αυτούς κατέτασσαν την εμπειρία τους ανάμεσα στις πέντε κορυφαίες. Το κάπως χαμηλότερο ποσοστό δεν αποτελεί έκπληξη, λέει ο Griffith, καθώς στο εργαστήριο ο ίδιος και οι συνεργάτες του, φροντίσαν να διαμορφώσουν ένα όσο το δυνατόν πιο άνετο και θετικό περιβάλλον. Ωστόσο, ο ίδιος θεώρησε ενθαρρυντικό το γεγονός ότι τα αποτελέσματα δείχνουν να ισχύουν γενικότερα.

«Αυτή η διαπίστωση  ανοίγει την πόρτα για την επιστημονική μελέτη των μυστικιστικών εμπειριών,» δήλωσε ο Griffiths. Σε μελλοντικό πρόγραμμα, ελπίζει να εξεταστεί πως η εμπειρία της ψιλοκυβίνης μπορεί να διαφέρει σε ανθρώπους που έχουν διαφορετική προσωπικότητα, θρησκευτικό υπόβαθρο ή  γενετικά χαρακτηριστικά.

Η χημική ένωση της ψιλοκυβίνης
δικαιώματα: Jynto

Σαφώς, ουσίες όπως η ψιλοκυβίνη επιδρούν έντονα στις νοητικές λειτουργίες, αλλά η λογική χρήση τους στην ψυχιατρική απαιτεί έρευνα και όχι υποθέσεις. Το ίδιο βέβαια θα  μπορούσε να ειπωθεί και για κάθε ψυχιατρική θεραπεία που εφαρμόζεται, αλλά: Κανείς πραγματικά δεν γνωρίζει με ποιόν τρόπο επιδρούν.

Τα κλασσικά ψυχοδηλωτικά, συμπεριλαμβανομένης της ψιλοκυβίνης και του LSD, διεγείρουν τους υποδοχείς της σεροτονίνης- ενός νευροδιαβιβαστή στον οποίο επίσης στοχεύουν αν και με διαφορετικό τρόπο- από ότι τα εγκεκριμένα αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά φάρμακα όπως το Prozac και Zoloft.

Αρκετοί επιστήμονες στο συνέδριο επεσήμαναν τα ευρήματα σχετικά με τη δραστηριότητα του 'δίκτυου προεπιλεγμένης λειτουργίας' του εγκεφάλου η οποία εμφανίζεται αυξημένη σε άτομα με κατάθλιψη. Και επειδή η ψιλοκυβίνη και το αγιαχουάσκα φαίνεται να αμβλύνουν  την δραστηριότητα αυτή, ίσως θα μπορούσαν να ωφελήσουν.

Είναι δύσκολο να συνδέσει κανείς αυτές τις παρατηρήσεις, χωρίς μια ισχυρή δόση εικασίας, αλλά μια άποψη είναι ότι η αυξανόμενη δραστηριότητα του 'δικτύου προεπιλεγμένης λειτουργίας' δείχνει ότι σημαντικό ποσοστό της προσοχής στρέφεται προς τα μέσα. Στους ανθρώπους που βρίσκονται παγιδευμένοι στις αρπάγες της κατάθλιψης, η σκέψη τους τους οδηγεί να πιστεύουν ότι έχουν παγιδευτεί  σε έναν ατέρμονα κύκλο κριτικής αυτοεξέτασης και ίσως κάποιος ήπιος νευρωνικός αποσυγχρονισμός θα τους βοηθούσε να επιχειρήσουν μια μορφή επανεκκίνησης.

Ο Araújo παρουσίασε τα πρώτα ελπιδοφόρα συμπεράσματα από την χρήση του αγιαχουάσκα όσον αφορά στην μείωση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης και ήδη εξασφάλισε έγκριση για ευρύτερες κλινικές δοκιμές στην Βραζιλία. Η βρετανική ομάδα  εξασφάλισε επίσης έγκριση να ξεκινήσει δοκιμές με την ψιλοκυβίνη.

Παράλληλα, ερευνητές στην Ελβετία, το Ισραήλ και σε άλλες χώρες έχουν ήδη  ερευνήσει  το MDMA (ευρύτερα γνωστό ως «ecstasy») για την θεραπεία της αγχώδους μετατραυματικής διαταραχής (PTSD) και άλλων διαταραχών άγχους. Οι οπαδοί των rave πάρτι αγαπούν αυτό το σκεύασμα επειδή τους προσφέρει αίσθηση ευφορίας, άνεσης και εγγύτητας με τους άλλους. Ορισμένοι θεραπευτές πιστεύουν ότι οι  αγχολυτικές  και φιλο-κοινωνικές επιπτώσεις του «ecstasy» θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους ασθενείς με διαταραχές άγχους να ανακτήσουν την ηρεμίας τους και να ανταποκριθούν με περισσότερη δεκτικότητα στην ψυχοθεραπεία.

Η 'Διεπιστημονική Ένωση για τη Μελέτη στα Ψυχοδηλωτικά' (MAPS) είναι χορηγός σε αρκετές μελέτες που εξετάζουν αυτή την άποψη. Η πρώτη, ξεκίνησε το 2004 και με επικεφαλής τον ψυχίατρο Μάικλ Mithoefer στη Νότια Καρολίνα, εφάρμοσε θεραπεία σε 19 άτομα με PTSD, κυρίως γυναίκες που  κατάφεραν να επιβιώσουν από σεξουαλική κακοποίηση ή που είχαν δεχτεί επίθεση. Παρά το γεγονός ότι οι ασθενείς αυτοί εμφάνισαν ελάχιστη επιτυχία με τις συμβατικές θεραπείες, οι 14 από τους 19 σημείωσαν ακόμα και σημαντική μείωση των συμπτωμάτων σε διάρκεια 1-6 χρόνων, αφότου υποβλήθηκαν σε ψυχοθεραπεία υποβοηθούμενη με MDMA, ανέφεραν το Νοέμβριο οι ερευνητές στήν Εφημερίδα της Ψυχοφαρμακολογίας. (Journal of Psychopharmacology).

Μια άλλη δοκιμή που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Νότια Καρολίνα πειραματίζεται στην θεραπεία των βετεράνων στρατιωτικών της αστυνομίας και του πυροσβεστικού σώματος και ο Döblin αναφέρει ότι η  MAPS έχει ήδη έρθει σε επαφή με το Πεντάγωνο για μια μελέτη με PTSD, στην οποία θα συμμετάσχουν εν ενεργεία στρατιωτικοί. Εφόσον το Πεντάγωνο επιτρέψει στους στρατιωτικούς να λάβουν μέρος στις δοκιμές η  MAPS είναι πρόθυμη  να χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα. «Συναντηθήκαμε μαζί τους  περίπου πριν ένα μήνα και μας υποδέχτηκαν πολύ καλά», είπε. «Τώρα βρισκόμαστε στην διαδρομή προς την ανώτερη ιεραρχία της διοίκησης.»

Το γεγονός ότι ο αμερικανικός Στρατός δέχτηκε να εξετάσει την πρόταση  αποτελεί ήδη ένα εξαιρετικό δείγμα του πόσο πολύ έχουν αλλάξει τα πράγματα. Ωστόσο το γεγονός αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι έχουν καμφθεί οι αντιστάσεις.

«Οι επιστήμονες της Ψυχοδηλωτικής εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν εμπόδια σε κάθε βήμα τους, από την εξασφάλιση χρηματοδότησης της έρευνας, μέχρι την ιδιοκτησία των σκευασμάτων ή την δημοσιοποίηση των ευρημάτων», λέει ο ψυχίατρος Ντέιβιντ Νατ (David Nutt) του Imperial College του Λονδίνου. Ο Nutt πέτυχε πρόσφατα μια σημαντική επιχορήγηση από την βρετανική κυβέρνηση για να πραγματοποιήσει κλινικές δοκιμές με ψιλοκυβίνη και να εξετάσει τις πιθανές εφαρμογές της στην κατάθλιψη. Αλλά η γραφειοκρατία και πάλι στέκεται εμπόδιο στην εξέλιξη.

Για να είναι σύμφωνος με το Νόμο, ο Nutt  θα πρέπει πρώτα να βρει έναν παραγωγό ο οποίος θα είναι σε θέση να παράξει ιατρικής ποιότητας ψιλοκυβίνη και ο οποίος θα πρέπει επίσης  να διαθέτει  όλες τις απαιτούμενες άδειες για την παρασκευή ελεγχόμενων ουσιών. Μέχρι στιγμής, δεν έχει βρεθεί ούτε ένας με τις συγκεκριμένες προδιαγραφές. Ετσι η μελέτη καθυστερεί.

«Το καθεστώς παρανομίας στο οποίο έχουν υπαχθεί αυτές οι ουσίες κατάφερε ισχυρό πλήγμα στην διεξαγωγή των ερευνών και το ίδιο εξακολουθεί μέχρι σήμερα,» παρατηρεί ο Nutt σε συνέντευξή του. Και κλείνει λέγοντας: «Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στον χώρο της σύγχρονης έρευνας.»

πηγή: wired

[1]: Όρος καθαρά αμερικανικός που δεν αντιστοιχεί σε κανένα στοιχείο της ελληνικής κουλτούρας και άρα δεν μεταφράζεται στα ελληνικά. Ένα χαρακτηριστικό των Boomers ήταν ότι έτειναν να θεωρούν τους εαυτούς τους ως μια ειδική γενιά, πολύ διαφορετική από εκείνες που είχαν έρθει πριν. Στη δεκαετία του 1960, καθώς ο σχετικά μεγάλος αριθμός των νέων ανθρώπων έγιναν έφηβοι και νεαροί ενήλικες, αυτοί και οι γύρω τους, δημιούργησαν μια πολύ συγκεκριμένη ρητορική γύρω από την κλάση τους και την αλλαγή που είχαν επιφέρει. Αυτή η ρητορική είχε μια σημαντική επίπτωση στις αντιλήψεις των boomers για τους ίδιους, καθώς και η τάση τους να καθορίζουν τον κόσμο από την άποψη των γενεών, η οποία ήταν ένα σχετικά νέο φαινόμενο. Η αύξηση των γεννήσεων έχει περιγραφεί μεταξύ άλλων και ως οδυνηρή έκπληξη.

 
Μετάφραση, απόδοση: Μαρία Μαρκοπούλου για το preludiance
Επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης
Ετικέτες: ειδήσεις, ενθεογόνα, ψυχοδηλωτικά, αγιαχουάσκα, ψιλοκυβίνη, MDMA, Brad Burge, Rick Doblin

Το Επιστημονικό Συνέδριο για τα Ψυχοδηλωτικά διερευνά την ιατρική και θεραπευτική αξία του LSD, του ecstasy, της Ψιλοκυβίνης, της Αγιαχουάσκα

Κατηγορία: Ειδήσεις

Ο Ρικ Ντόμπλιν, ιδρυτής του Διεπιστημονικού
Συλλόγου Μελετών στα Ψυχοδηλωτικά (MAPS)

Το LSD, το "ecstasy" (MDMA), η ψιλοκυβίνη δεν είναι ουσίες που γενικά σχετίζονται με την ιατρική. Αλλά όλα αυτά βρίσκονται στο προσκήνιο στο "Επιστήμη στα Ψυχοδηλωτικά 2013" μια διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε αυτό το Σαββατοκύριακο στο Όουκλαντ, συγκεντρώνοντας περισσότερους από 100 επιστήμονες από όλο τον κόσμο οι οποίοι κάνουν έρευνα σχετικά με τη χρήση αυτών των ψυχοτρόπων ουσιών για τη θεραπεία, μεταξύ άλλων, του αλκοόλ και του εθισμού στο κάπνισμα και στη Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες.

Ο Ρικ Ντόμπλιν (Rick Döblin) είναι ο ιδρυτής του MAPS (Διεπιστημονική Ένωση Μελετών στα Ψυχοδηλωτικά), μια μη κερδοσκοπική φαρμακευτική εταιρεία που διοργάνωσε την εκδήλωση. Αναφέρει ότι η κυβέρνηση φαίνεται πιο ανοιχτή σήμερα σε ιατρικές μελέτες που αφορούν αυτές τις ψυχοτρόπες ουσίες.

«Απολαμβάνουμε μια αλλαγή της νοοτροπίας σε ρυθμιστικούς οργανισμούς τόσο στον Οργανισμό Ελέγχου Φαρμάκων και Τροφίμων (FDA) όσο και στον υπόλοιπο κόσμο», λέει, «και ανοίγονται νέες προοπτικές και στα οφέλη για τη θεραπεία αλλά και στη νευρολογική έρευνα.»

Οι επιστήμονες που συμμετέχουν στο συνέδριο περιλαμβάνουν γιατρούς από το UCLA, το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (NYU) και του πανεπιστημίου Johns Hopkins. Η εργασία τους περιλαμβάνει μελέτες σχετικά με το LSD για τη θεραπεία του αλκοολισμού· την ψιλοκυβίνη για την καταπολέμηση της εξάρτησης από τον καπνό και στη διευκόλυνση του στρες σε ασθενείς κατά το τέλος του κύκλου ζωής τους· το ecstasy για τη θεραπεία του Συνδρόμου του Μετα-τραυματικού Στρες (PTSD)· και Αγιαχουάσκα για την τοξικομανία.

«Αυτές οι ψυχοτρόπες ουσίες έχουν απίστευτο επιστημονικό δυναμικό και απίστευτες δυνατότητες θεραπείας», λέει ο Ντόμπλιν.

Το Επιστημονικό Συνέδριο για τα Ψυχοδηλωτικά διαρκεί μέχρι αύριο Δευτέρα.

πηγή: scpr

Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
Ετικέτες: ειδήσεις, αγιαχουάσκα, αλκοόλ, ιατρική, θεραπεία, θεραπευτική, ψιλοκυβίνη, ψυχοδηλωτικό, ψυχοτρόπο, ecstasy, LSD, MAPS, MDMA

Γιατί οι γιατροί δεν μπορούν σου δώσουν LSD (αλλά ίσως θα έπρεπε)

Κατηγορία: Άρθρα


▶ Ο Άλμπερτ Χόφμαν και η ερυσιβώδης όλυρα » Το LSD και οι Αλκοολικοί » Το ενδιαφέρον της CIA για τη Μεσκαλίνη και το LSD » Το LSD και η αντικουλτούρα του '60 » Οι προσπάθειες έρευνας στα ψυχοδηλωτικά μετά τη δεκαετία του '70 » Οι σύγχρονες προσπάθειες ερευνών στα ψυχοδηλωτικά » Γραφειοκρατία, αυστηρός έλεγχος στις ουσίες Παραρτήματος Ι » Η μελέτη στα ψυχοδηλωτικά δεν αποφέρει κέρδος » Η επιστημονική έρευνα στα ψυχοδηλωτικά βρίσκει εμπόδια σε απαρχαιωμένα νομοθετικά πλαίσια

  Για πρώτη φορά από τη δεκαετία του 1970, επιτρέπεται στους ερευνητές να μελετήσουν τις πιθανές ιατρικές ιδιότητες των πιο αυστηρά ελεγχόμενων ψυχοτρόπων ουσιών που υπάρχουν.
Αλλά δεν είναι εύκολο.


Όταν ο Ντέιβιντ Νίκολς κέρδισε ένα διδακτορικό (PhD) στην ιατρική χημεία από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα το 1973 μελετώντας τα ψυχοδηλωτικά· σκέφτηκε ότι θα συνέχιζε τις σπουδές του στα παραισθησιογόνα επ' αόριστον. «Νόμιζα ότι θα εργαζόμουν σε αυτό τον κλάδο για το υπόλοιπο της ζωής μου», λέει.

Ο συγχρονισμός του ήταν τουλάχιστον τυχαίος. Το 1970, το έτος αφότου ο Νίκολς ξεκίνησε το γυμνάσιο, ο Ρίτσαρντ Νίξον υπέγραψε το νομοσχέδιο των ελεγχόμενων ουσιών, με σκοπό να πατάξει την κατασκευή και τη διανομή των ναρκωτικών στις ΗΠΑ. Το νομοσχέδιο ταξινομούσε παραισθησιογόνες ουσίες όπως το LSD, τη DMT, την ψιλοκυβίνη, τη μεσκαλίνη ως ουσίες που ανήκαν στο Παράρτημα Ι - η πιο περιοριστική κατηγορία χρήσης, που προορίζεται για ναρκωτικά με μεγάλες δυνατότητες κατάχρησης και καμία αποδεκτή ιατρική χρήση. Η μαριχουάνα τοποθετήθηκε επίσης σε αυτή την κατηγορία, και 15 χρόνια αργότερα, όταν εμφανίστηκε το «ecstasy», το MDMA («ecstasy») ήταν έκτακτης ανάγκης να ταξινομηθεί ως ουσία του Παραρτήματος Ι. Αντίθετα, η κοκαΐνη, το όπιο και η μορφίνη είναι ουσίες που εντάσσονται στο Παράρτημα ΙΙ, που σημαίνει ότι μπορούν να συνταγογραφηθούν από γιατρό. 
Ετικέτες: έκσταση, ιατρική, κοκαΐνη, μαριχουάνα, μεσκαλίνη, μορφίνη, ναρκωτικό, Ντέιβιντ Νίκολς, όπιο, παραισθησιογόνο, παράρτημα Ι, ψιλοκυβίνη, ψυχοδηλωτικό, ψυχοτρόπο, DMT, MDMA, LSD, άρθρα,
Παρά κάποια ενθαρρυντικά αποτελέσματα από τις δοκιμές των ψυχοδηλωτικών στη θεραπεία του αλκοολισμού, σε ψυχιατρικές παθήσεις και μοντελοποίηση ψυχικών ασθενειών, από τις αρχές της δεκαετίας του '70 η κυβέρνηση έκανε αυστηρότερο έλεγχο των ουσιών Παραρτήματος I, ακόμη και αν προορίζονταν για έρευνα. Μόλις τώρα είναι που επανερχόμαστε να κατανοήσουμε ότι αυτά τα «ναρκωτικά» μπορούν να γίνουν φάρμακο. 

---

Αν ήθελες να καταστρέψεις την
ερευνητική σου καριέρα στον
ακαδημαϊκό χώρο, έκανες

έρευνα στα ψυχοδηλωτικά

Η Πρώτη δοκιμή για τη διερεύνηση των Μαγικών Μανιταριών ως Θεραπεία για την Κατάθλιψη καθυστερείται από το Ηνωμένο Βασίλειο και τους κανονισμούς της ΕΕ

Κατηγορία: Ειδήσεις

διάφορα «μαγικά» μανιτάρια από:
Μεξικό, Κολομβία, Εκουαδόρ, Αυστραλία, Ταϊλάνδη,
Χαβάη και Psilocybe tampanensis (philosopher's stone)

  Η πρώτη κλινική δοκιμή στον κόσμο για την εξερεύνηση της χρήσης του παραισθησιογόνου συστατικού στα «μαγικά» μανιτάρια για τη θεραπεία της κατάθλιψης, καθυστερείται λόγω των κανονισμών του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τη χρήση των παράνομων «ναρκωτικών» στην έρευνα.


Ο καθηγητής Ντέιβιντ Νατ, πρόεδρος του 'Βρετανικού Συλλόγου Νευροεπιστημών' και καθηγητής Νευροφαρμακολογίας στο Imperial College του Λονδίνου, δήλωσε στο Φεστιβάλ Νευροεπιστήμης (Παρ. 5 Απριλ. 2013) ότι αν και το 'Συμβούλιο Ιατρικής Έρευνας' του Ηνωμένου Βασιλείου ενέκρινε επιχορήγηση για τη δοκιμή, οι κανονισμοί της κυβέρνησης που ελέγχουν την αδειοδότηση των παράνομων «ναρκωτικών» στον τομέα της έρευνας και οι κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την 'Ορθή Παρασκευαστική Πρακτική' (GMP) έχουν καθυστερήσει την έναρξη της δοκιμής, η οποία αναμενόταν να ξεκινήσει φέτος. Ο Ντέιβιντ Νατ κάνει έκκληση για μια αλλαγή στους κανονισμούς. 

Στη συνεδρίαση στο Μπάρμπικαν του Λονδίνου, ανέφερε ότι η έρευνά του έχει δείξει ότι η ψιλοκυβίνη, η ψυχοτρόπος ουσία που εμπεριέχεται στα «μαγικά» μανιτάρια- έχει τη δυνατότητα να ανακουφίσει σοβαρές μορφές κατάθλιψης σε άτομα που δεν ανταποκρίνονται σε άλλες θεραπείες. Ωστόσο, η ψιλοκυβίνη είναι παράνομη στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στο πλαίσιο του Συνεδρίου Ψυχοτρόπων Ουσιών του ΟΗΕ που πραγματοποιήθηκε το 1971, έχει χαρακτηρίσει την ψιλοκυβίνη ως ένα από τα πιο επικίνδυνα ναρκωτικά, το οποίο δεν ενδείκνυται για ιατρική χρήση. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να εκδοθεί μια ειδική άδεια προκειμένου να χρησιμοποιήσουν τα «μαγικά» μανιτάρια για ιατρικές δοκιμές στη Βρετανία ενώ η κατασκευή μιας συνθετικής μορφής ψιλοκυβίνης για χρήση σε ασθενείς ελέγχεται αυστηρά από κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Τα ψυχοδηλωτικά μπορούν να ξεκλειδώσουν μυστήρια του εγκεφάλου

Κατηγορία: Ειδήσεις

Ο Ντέιβιντ Νατ λέει ότι η έρευνα για τις ψυχικές ασθένειες εμποδίζεται από την απαγόρευση ουσιών όπως η ψιλοκυβίνη και το LSD.

Ο Ντέιβιντ Νατ ισχυρίζεται ότι τα ψυχοδηλωτικά,
όπως τα «μαγικά» μανιτάρια μπορούν να παράσχουν γνώσεις
σχετικά με την κατάθλιψη και τη σχιζοφρένεια.
Φωτογραφία: Andy Paradise / Rex Features

28 Ιουν. 2012 - Οι επιστήμονες θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε παράνομα ψυχοδηλωτικά, όπως το LSD και η ψιλοκυβίνη για να τους βοηθήσουν στην έρευνα του εγκεφάλου, δήλωσε ο καθηγητής Ντέιβιντ Νατ, πρώην σύμβουλος ιατρικής της κυβέρνησης της Μ. Βρετανίας. Είπε ότι η έρευνα στα βαθύτερα μυστήρια του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένης της συνείδησης και της ψυχικής ασθένειας, είχε περιοριστεί από την απαγόρευση τέτοιων ουσιών.

Ο καθηγητής Νατ είπε ότι οι επιστήμονες δύνανται να βρουν θεραπείες για παθήσεις όπως η σχιζοφρένεια, χρησιμοποιώντας σύγχρονες τεχνικές για να μελετήσουν τις επιπτώσεις των ψυχοδηλωτικών στον εγκέφαλο.

«Η νευροεπιστήμη θα έπρεπε να προσπαθούσε να κατανοήσει πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος,» είπε ο Νατ, ο οποίος είναι καθηγητής νευροψυχοφαρμακολογίας στο Κολλέγιο Ιμπέριαλ του Λονδίνου.

«Τα ψυχοδηλωτικά αλλάζουν τον εγκέφαλο, ίσως με τον πιο εκτεταμένο τρόπο από κάθε άλλη ουσία που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, τουλάχιστον όσον αφορά την κατανόηση της συνείδησης και τη συνδεσιμότητα. Ως εκ τούτου θα έπρεπε να κάνουμε πολύ περισσότερη έρευνα σχετικά με αυτές τις μελέτες. Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι 40 χρόνια εξελίξεων στην τεχνολογία απεικόνισης του εγκεφάλου και δεν υπήρξε ποτέ πριν μια μελέτη για το θέμα αυτό. Νομίζω ότι αυτό είναι σκανδαλώδες, νομίζω ότι είναι εξωφρενικό το γεγονός ότι αυτές οι μελέτες δεν έχουν γίνει. Και δεν έχουν γίνει απλώς και μόνο επειδή τα «ναρκωτικά» ήταν παράνομα.»

Μιλώντας στην εφημερίδα Guardian πριν από μια διάλεξη που θα δώσει στο συμπόσιο νευροεπιστημών στο κολλέγιο του πανεπιστημίου του Λονδίνου την Παρασκευή, ο Νατ δήλωσε ότι έβγαλαν έναν εθελοντή από ένα πρόσφατο πείραμα  σε μια έρευνα, επειδή ανησυχούσε ότι «το να είσαι σε μια έρευνα με ένα -όπως το αποκαλούν- παράνομο «ναρκωτικό» θα μπορούσε να σημαίνει ότι δεν θα ήταν σε θέση να ταξιδέψει σε ορισμένες χώρες, όπως η Αμερική. Το να θέλει κάποιος να αναστέλλει την έρευνα στο μέτρο αυτό, είναι κάτι το εξωφρενικό.»

Οι απόψεις του Νατ αμφισβητούσαν το ρόλο των κυβερνήσεων σε όλο τον κόσμο που -σε μεγάλο βαθμό- κατατάσσουν τα ψυχοδηλωτικά ως επιβλαβή και παράνομα. Ο καθηγητής έχει συνηθίσει να είναι το αγκάθι στα μάτια των αρχών. Το 2009, ο τότε γραμματέας για την υγεία της Μ. Βρετανίας, Άλαν Τζόνσον, τον απέλυσε από τη θέση του ως πρόεδρο του 'Γνωμοδοτικού Συμβουλίου της κυβέρνησης για την Κατάχρηση Ναρκωτικών' διότι δήλωσε δημόσια ότι το αλκοόλ και ο καπνός είναι πιο επιβλαβή από το LSD, το «ecstasy» και την κάνναβη.

Εκατοντάδες κλινικές δοκιμές των ψυχοδηλωτικών ουσιών όπως το LSD πραγματοποιήθηκαν στη δεκαετία του 1950 και του 1960, με επιτυχημένες θεραπείες, μεταξύ των οποίων μία για εθισμό στο αλκοόλ. Ωστόσο, από τότε που το LSD απαγορεύτηκε σε όλο τον κόσμο, ο αριθμός των επιστημονικών μελετών έχει πέσει σχεδόν στο μηδέν, και δεν έχουν υπάρξει μελέτες που χρησιμοποιούν σύγχρονες τεχνικές απεικόνισης, όπως η μαγνητική τομογραφία (MRI) για να δούμε ποια τμήματα του εγκεφάλου επηρεάζονται από αυτό.

Είναι η Θεραπεία με τα Ψυχοδηλωτικά το μέλλον;

Κατηγορία: Ειδήσεις

γράφει ο Sam Woolfe

  Ο Δρ Ρόμπιν Καρχαρτ-Χάρις είναι ένας νευροψυχοφαρμακολόγος ο οποίος εργάζεται στο Κολλέγιο Ιμπέριαλ του Λονδίνου. Στο παρελθόν εργάστηκε υπό τον Ντέιβιντ Νατ, τον πρώην πρόεδρο του 'Γνωμοδοτικού Συμβουλίου για την Κατάχρηση των Ναρκωτικών'. Ο Νατ απολύθηκε διότι ήταν κομμάτι σκληρό καρύδι (στα μάτια της κυβέρνησης εν πάσει περιπτώσει), με τον ισχυρισμό ότι το MDMA («ecstasy») και τα «μαγικά» μανιτάρια ήταν λιγότερο επιβλαβή από την ιππασία και το αλκοόλ. Για όσους παρακολούθησαν τα δύο μέρη του προγράμματος 'Drugs Live' στο Βρετανικό κανάλι 4, ο Καρχαρτ-Χάρις ήταν ένας από τους επιστήμονες που εμπλέκονται στη χορήγηση του MDMA σε κλινικό περιβάλλον σ' έναν ιερέα και στον ηθοποιό Keith Allen (Κιθ Άλεν). Το πρόγραμμα συνέβαλε στην προώθηση των στοιχείων που αποδεικνύουν ότι το MDMA («ecstasy») θα μπορούσε να είναι χρήσιμο στους πάσχοντες με το Σύνδρομο Μετατραυματικού Στρες (PTSD), ώστε να είναι τελικώς σε θέση να το ξεπεράσουν.

Στο εγγύς μέλλον ο Καρχαρτ-Χάρις θα διεξάγει δύο νέες συναρπαστικές πειραματικές μελέτες. Η μια είναι με την ψιλοκυβίνη, το ψυχοτρόπο συστατικό στα «μαγικά» μανιτάρια· η δεύτερη είναι για το LSD. Και στις δύο θα κάνει χρήση των τεχνικών απεικόνισης του εγκεφάλου. Η μελέτη για το LSD θα είναι πρωτοποριακή διότι θα είμαστε σε θέση να δούμε ποιες είναι οι διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου που επηρεάζονται υπό την επίδραση της ουσίας, όπου η ροή του αίματος και η δραστηριότητα είναι πιο εξέχοντα, για παράδειγμα.

Ο Καρχαρτ-Χάρις δήλωσε ότι για πρώτη φορά άρχισε να ενδιαφέρεται για τη θεραπεία με τα ψυχοδηλωτικά και την υπερπροσωπική ψυχολογία αφότου διάβασε τη λεπτομερή μελέτη του Σταν Γκροφ (Stan Grof) 'Σφαίρες του Ανθρώπινου Ασυνείδητου' (Realms of the Human Unconscious) (1975). Το έργο του Grof περιγράφει τα πειράματά του όπου χορηγήθηκε σε εθελοντές LSD και του πώς η έρευνά του σχετίζεται με το ανθρώπινο ασυνείδητο, οι διαδικασίες στο νου, που συμβαίνουν κάτω από την συνειδητή μας επίγνωση. Ο Grof διαπίστωσε επίσης ότι το LSD θα μπορούσε να προκαλέσει εμπειρίες που περιλαμβάνουν αρχέτυπα (σε όρους του Γιουνγκ, αυτά είναι τα οικουμενικά ανθρώπινα σύμβολα, όπως «Ο Σοφός»), μια διάσπαση του εγώ και μια βαθύτερη αίσθηση της σύνδεσης με τους άλλους και το Σύμπαν.

Φως στη δραστηριότητα των επιδράσεων των «μαγικών» μανιταριών σε έρευνες απεικόνισης του εγκεφάλου

«μαγικά» μανιτάρια © cbaloga/Fotolia

Κατηγορία: Ειδήσεις

24 Ιαν. 2012 - Οι τομογραφίες εγκεφάλου των ανθρώπων υπό την επίδραση της ψιλοκυβίνης, του ενεργού συστατικού στα «μαγικά» μανιτάρια, έχουν δώσει στους επιστήμονες την πιο λεπτομερή εικόνα μέχρι σήμερα για το πώς οι ψυχοδηλωτικές ουσίες λειτουργούν. Τα ευρήματα από δύο μελέτες που δημοσιεύονται σε επιστημονικά περιοδικά αυτή την εβδομάδα εντόπισαν περιοχές του εγκεφάλου όπου η δραστηριότητα καταστέλλεται με ψιλοκυβίνη και δείχνουν ότι βοηθά τους ανθρώπους να βιώνουν τις μνήμες πιο έντονα.

__________________________________

Στην πρώτη μελέτη, δημοσιευθείσα στις 23 Ιανουαρίου στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS), σε 30 υγιείς εθελοντές χορηγήθηκε ψιλοκυβίνη με τη μέθοδο τη έγχυσης, καθώς βρίσκονταν μέσα σε σαρωτές μαγνητικού συντονισμού (MRI), οι οποίοι μέτρησαν αλλαγές στη δραστηριότητα του εγκεφάλου. Οι τομογραφίες έδειξαν ότι η δραστηριότητα μειώθηκε σε περιοχές «κόμβου» του εγκεφάλου-περιοχές που είναι ιδιαίτερα καλά συνδεδεμένες με άλλες περιοχές.

Η δεύτερη μελέτη, που αναμένεται να δημοσιευθεί σε απευθείας σύνδεση από τη Βρετανική Ψυχιατρική Επιθεώρηση, στις 24 Ιανουαρίου, διαπίστωσε ότι η ψιλοκυβίνη ενίσχυσε τις αναμνήσεις των εθελοντών, προσωπικές αναμνήσεις, οι οποίες -προτείνουν οι ερευνητές- θα μπορούσαν χρησιμεύσουν ως συμπλήρωμα της ψυχοθεραπείας.

Ο καθηγητής Ντέιβιντ Νατ, από το Τμήμα Ιατρικής του Κολλεγίου Ιμπέριαλ του Λονδίνου, ο ανώτερος συντάκτης των δύο μελετών, είπε: «Τα ψυχοδηλωτικά θεωρούνται το είδος εκείνο των ψυχοτρόπων που διευρύνουν το νου, και έχει κοινώς θεωρηθεί ότι η λειτουργία τους βασίζεται στην αύξηση της εγκεφαλικής δραστηριότητας, αλλά έκπληκτοι, ανακαλύψαμε ότι η ψιλοκυβίνη προκαλεί στην πραγματικότητα μείωση της δραστηριότητας σε περιοχές που έχουν τις πυκνότερες συνδέσεις με άλλες περιοχές. Αυτά τα κέντρα περιορίζουν κάθε εμπειρία μας από τον κόσμο και τη διατηρούν εύρυθμη. Γνωρίζουμε τώρα ότι η απενεργοποίηση των περιοχών αυτών οδηγεί σε μια κατάσταση στην οποία ο κόσμος βιώνεται ως κάτι παράξενο.»

Ψιλοκυβίνη και Προσωπικότητα

Κατηγορία: Άρθρα

Psilocybe mexicana

Δημοσιεύτηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 2012 από τον Scott Α. McGreal, MSc.

Η έρευνα στα ψυχοδηλωτικά ρίχνει νέο φως στην βιολογική βάση της προσωπικότητας. Η πρόσφατη έρευνα έχει προτείνει μια συναρπαστική σχέση μεταξύ των αποτελεσμάτων της ψυχοενεργής ουσίας ψιλοκυβίνη και τα γνωρίσματα της προσωπικότητας σχετιζόμενα με την εσωτερική εμπειρία. Η προσωπικότητα φαίνεται να επηρεάζει την απόκριση στην ψιλοκυβίνη και η ψιλοκυβίνη μπορεί να προωθήσει αλλαγές στην προσωπικότητα, γεγονός που υποδηλώνει μια αμφίδρομη σχέση.
Η περαιτέρω έρευνα σε αυτόν τον τομέα θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες γνώσεις σχετικά με τη βάση της ανθρώπινης προσωπικότητας και της δημιουργικότητας.


    Μια ανασκόπηση των μελετών σχετικά με τους παράγοντες που επηρεάζουν την απόκριση στην ψιλοκυβίνη διαπίστωσε ότι μετά από δοσολογία, ο ισχυρότερος προγνωστικός δείκτης των μεταβολών της συνείδησης ήταν η απορρόφηση-ένα χαρακτηριστικό της προσωπικότητας.^{(Studerus, Gamma, Kometer, και Vollenweider, 2012)}

    Η απορρόφηση ορίζεται ως η τάση ενός ατόμου να έχει επεισόδια «ολικής» προσοχής όπου η επίγνωση ενός ατόμου δραστηριοποιείται πλήρως σε οτιδήποτε πέφτει στην αντίληψή του. Ο βαθμός στον οποίο οι άνθρωποι είχαν «μυστικιστικές» εμπειρίες υπό την επήρεια ψιλοκυβίνης σχετιζόταν με την ατομική ροπή τους προς την απορρόφηση. Η απορρόφηση συνδέεται με το ευρύτερο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας: δεκτικότητα προς την εμπειρία¹, η οποία αφορά την δεκτικότητα ενός ατόμου σε νέες ιδέες και εμπειρίες.

   «Αυτό που βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον ήταν ότι μια άλλη μελέτη σχετικά με την ψιλοκυβίνη διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που ποτέ άλλοτε πριν δεν είχαν λάβει την ουσία, παρουσίασαν διαρκή αύξηση του επιπέδου δεκτικότητας στην εμπειρία που ήταν εμφανής περισσότερο από ένα χρόνο αργότερα (MacLean, Johnson, & Griffiths, 2011).»

     Σε αυτή τη μελέτη, οι άνθρωποι που βιώνουν αυτό που οι ερευνητές περιγράφουν ως πλήρης μυστικιστική εμπειρία ανέπτυξαν αυξανόμενη δεκτικότητα στην εμπειρία¹, ενώ όσοι δεν είχαν μια τέτοια εμπειρία δεν είχαν αύξηση σε αυτό τον παράγοντα. Επειδή η απορρόφηση είναι στενά συνδεδεμένη με τη δεκτικότητα στην εμπειρία¹, το γεγονός αυτό δείχνει ότι μπορεί να υπάρχει μια αμφίδρομη σχέση μεταξύ της δεκτικότητας και των μυστικιστικών εμπειριών που σχετίζονται με την ψιλοκυβίνη. Δηλαδή, οι άνθρωποι που είναι πιο δεκτικοί στην εσώτερη εμπειρία τους, είναι πιο πιθανό να έχουν μια μυστικιστική εμπειρία και εκείνοι που έχουν μια μυστικιστική εμπειρία τείνουν ως αποτέλεσμα να γίνουν πιο δεκτικοί.

    Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι ατομικές διαφορές στην απορρόφηση, σχετίζονται με συγκεκριμένους υποδοχείς νευροδιαβιβαστών στους οποίους επιδρούν τα ψυχοδηλωτικά, όπως η ψιλοκυβίνη^{(Ott, Reuter, Hennig, και Vaitl, 2005)} η οποία μπορεί να εξηγήσει γιατί οι άνθρωποι που είναι επιρρεπείς στην απορρόφηση ανταποκρίνονται περισσότερο στην επίδραση της ουσίας. Δεδομένου ότι η ψιλοκυβίνη μπορεί προφανώς να προκαλέσει αυξήσεις στον παράγοντα δεκτικότητα στην εμπειρία¹ σε μερικούς ανθρώπους, φαίνεται πιθανό ότι η εν λόγω ουσία θα μπορούσε να αυξήσει μόνιμα την ευαισθησία αυτών των νευροδιαβιβαστών οδηγώντας σε σχετιζόμενη αλλαγή προσωπικότητας. Αυτό θα πρέπει να επιβεβαιωθεί από έρευνα.

    Ένα άλλο ενδιαφέρον ερευνητικό ερώτημα αφορά το ποιες επιπτώσεις μπορεί να έχει η αυξανόμενη αυτή δεκτικότητα στην εμπειρία¹. Η δεκτικότητα στην εμπειρία¹ συνδέεται με τη δημιουργικότητα μεταξύ άλλων, γι 'αυτό θα ήταν ενδιαφέρον να εξεταστεί επιστημονικά κατά πόσον η χρήση ψιλοκυβίνης οδηγεί σε μακροπρόθεσμες βελτιώσεις στη δημιουργικότητα ή άλλες πτυχές της συμπεριφοράς, σχετιζόμενες με τη δεκτικότητα στην εμπειρία¹. Στη δεκαετία του 1960 πολλοί δημοφιλείς μουσικοί πειραματίστηκαν με ψυχοδηλωτικά, όπως το LSD και αυτό προφανώς επηρέασε τη μουσική τους. Δυστυχώς, η έρευνα σε αυτές τις ουσίες ετέθη υπό απαγόρευση όλο αυτό το διάστημα και μόνο πρόσφατα έχει υπάρξει μια αναβίωση της επιστημονικής δραστηριότητας σε αυτόν τον τομέα.
Η εν λόγω έρευνα θα μπορούσε να οδηγήσει σε κάποια ενδιαφέροντα ευρήματα για τη σχέση μεταξύ του εγκεφάλου, της προσωπικότητας και της συνείδηση​​ς.

__________
Παραπομπές
MacLean, K. A., Johnson, M. W., & Griffiths, R. R. (2011). Mystical Experiences Occasioned by the Hallucinogen Psilocybin Lead to Increases in the Personality Domain of Openness. Journal of Psychopharmacology. doi: 10.1177/0269881111420188
Ott, U., Reuter, M., Hennig, J., & Vaitl, D. (2005). Evidence for a common biological basis of the absorption trait, hallucinogen effects, and positive symptoms: Epistasis between 5-HT2a and COMT polymorphisms. American Journal of Medical Genetics Part B: Neuropsychiatric Genetics, 137B(1), 29-32. doi: 10.1002/ajmg.b.30197
Studerus, E., Gamma, A., Kometer, M., & Vollenweider, F. X. (2012). Prediction of Psilocybin Response in Healthy Volunteers. PLoS ONE, 7(2), e30800. doi: 10.1371/journal.pone.0030800

πηγή: psychologytoday

Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance

Δείτε και το βίντεο από τη σχετική παρουσίαση στο TED των αποτελεσμάτων της έρευνας του Δρ. Ρόλαντ Γκρίφιθς: Η Ψιλοκυβίνη και οι Μυστικιστικές Εμπειρίες

---

¹ Ο όρος Δεκτικότητα στην εμπειρία (Openness to experience) είναι ένας από τους Πέντε Μεγάλους Παράγοντες της προσωπικότητας (Big Five personality traits). Ο παράγων Δεκτικότητα στην εμπειρία χαρακτηρίζει αυτόν που είναι αισθητικά ευαίσθητος, έχει φαντασία, ελεύθερο πνεύμα, διανοούμενος, περίεργος (με την έννοια της διερεύνησης), ανοιχτόμυαλος, καινοτόμος, γνήσιος, έξυπνος.
author: Grigoris Deoudis || article, Psilocybe mexicana, δεκτικότητα στην εμπειρία, προσωπικότητα, Ψιλοκυβίνη, μαγικά μανιτάρια,