+Grigoris Deoudis

Τετάρτη, Μαρτίου 27, 2013

Φως στη δραστηριότητα των επιδράσεων των «μαγικών» μανιταριών σε έρευνες απεικόνισης του εγκεφάλου

«μαγικά» μανιτάρια © cbaloga/Fotolia
Κατηγορία: Ειδήσεις

24 Ιαν. 2012 - Οι τομογραφίες εγκεφάλου των ανθρώπων υπό την επίδραση της ψιλοκυβίνης, του ενεργού συστατικού στα «μαγικά» μανιτάρια, έχουν δώσει στους επιστήμονες την πιο λεπτομερή εικόνα μέχρι σήμερα για το πώς οι ψυχοδηλωτικές ουσίες λειτουργούν. Τα ευρήματα από δύο μελέτες που δημοσιεύονται σε επιστημονικά περιοδικά αυτή την εβδομάδα εντόπισαν περιοχές του εγκεφάλου όπου η δραστηριότητα καταστέλλεται με ψιλοκυβίνη και δείχνουν ότι βοηθά τους ανθρώπους να βιώνουν τις μνήμες πιο έντονα.
__________________________________

Στην πρώτη μελέτη, δημοσιευθείσα στις 23 Ιανουαρίου στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS), σε 30 υγιείς εθελοντές χορηγήθηκε ψιλοκυβίνη με τη μέθοδο τη έγχυσης, καθώς βρίσκονταν μέσα σε σαρωτές μαγνητικού συντονισμού (MRI), οι οποίοι μέτρησαν αλλαγές στη δραστηριότητα του εγκεφάλου. Οι τομογραφίες έδειξαν ότι η δραστηριότητα μειώθηκε σε περιοχές «κόμβου» του εγκεφάλου-περιοχές που είναι ιδιαίτερα καλά συνδεδεμένες με άλλες περιοχές.

Η δεύτερη μελέτη, που αναμένεται να δημοσιευθεί σε απευθείας σύνδεση από τη Βρετανική Ψυχιατρική Επιθεώρηση, στις 24 Ιανουαρίου, διαπίστωσε ότι η ψιλοκυβίνη ενίσχυσε τις αναμνήσεις των εθελοντών, προσωπικές αναμνήσεις, οι οποίες -προτείνουν οι ερευνητές- θα μπορούσαν χρησιμεύσουν ως συμπλήρωμα της ψυχοθεραπείας.

Ο καθηγητής Ντέιβιντ Νατ, από το Τμήμα Ιατρικής του Κολλεγίου Ιμπέριαλ του Λονδίνου, ο ανώτερος συντάκτης των δύο μελετών, είπε: «Τα ψυχοδηλωτικά θεωρούνται το είδος εκείνο των ψυχοτρόπων που διευρύνουν το νου, και έχει κοινώς θεωρηθεί ότι η λειτουργία τους βασίζεται στην αύξηση της εγκεφαλικής δραστηριότητας, αλλά έκπληκτοι, ανακαλύψαμε ότι η ψιλοκυβίνη προκαλεί στην πραγματικότητα μείωση της δραστηριότητας σε περιοχές που έχουν τις πυκνότερες συνδέσεις με άλλες περιοχές. Αυτά τα κέντρα περιορίζουν κάθε εμπειρία μας από τον κόσμο και τη διατηρούν εύρυθμη. Γνωρίζουμε τώρα ότι η απενεργοποίηση των περιοχών αυτών οδηγεί σε μια κατάσταση στην οποία ο κόσμος βιώνεται ως κάτι παράξενο.»




Η ένταση των αποτελεσμάτων που αναφέρθηκαν από τους συμμετέχοντες, συμπεριλαμβανομένων των οραμάτων γεωμετρικών σχημάτων, ασυνήθιστες σωματικές αισθήσεις και διαφοροποιημένη αίσθηση του χώρου και του χρόνου, συσχετίστηκε με μείωση της οξυγόνωσης και της ροής του αίματος σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου.

Η λειτουργία αυτών των περιοχών, ο μέσος προμετωπιαίος φλοιός (mPFC) και ο οπίσθιος φλοιός προσαγωγίου (PCC), είναι το αντικείμενο της συζήτησης μεταξύ των νευροεπιστημόνων, αλλά ο PCC προτείνεται ότι έχει ένα ρόλο στη συνείδηση ​​και την αντίληψη του εαυτού. Η mPFC είναι γνωστό ότι είναι υπερδραστήρια στην κατάθλιψη, έτσι η δράση της ψιλοκυβίνης σε αυτόν τον τομέα θα μπορούσε να είναι υπεύθυνη για ορισμένες αντικαταθλιπτικές επιδράσεις που έχουν αναφερθεί. Ομοίως, η ψιλοκυβίνη μείωσε τη ροή αίματος στον υποθάλαμο, όπου η ροή του αίματος είναι αυξημένη κατά τη διάρκεια συμπλεγματικής κεφαλαλγίας, εξηγώντας έτσι ίσως γιατί ορισμένοι πάσχοντες ανέφεραν ότι τα συμπτώματα βελτιώθηκαν με τη λήψη ψιλοκυβίνης.

Στη μελέτη της Βρετανικής Ψυχιατρικής Επιθεώρησης συμμετείχαν 10 εθελοντές στους οποίους δόθηκε να κοιτάξουν σε γραπτά συνθήματα τα οποία τους ώθησαν να σκεφτούν τις αναμνήσεις που σχετίζονται με ισχυρά θετικά συναισθήματα, καθώς βρισκόταν μέσα στο σαρωτή εγκεφάλου. Οι συμμετέχοντες βαθμολόγησαν τις αναμνήσεις τους ως πιο έντονες μετά τη λήψη ψιλοκυβίνης σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο (placebo) και με την ψιλοκυβίνη υπήρξε αυξημένη δραστηριότητα σε περιοχές του εγκεφάλου που επεξεργάζονται τα οράματα και άλλες αισθητηριακές πληροφορίες.


Ζητήθηκε επίσης από τους συμμετέχοντες να βαθμολογήσουν αλλαγές στη συναισθηματική ευημερία τους, δύο εβδομάδες μετά τη λήψη της ψιλοκυβίνης και του εικονικού φαρμάκου. Οι αξιολογήσεις τους των ζωντανών αναμνήσεων υπό την ψιλοκυβίνη έδειξαν μια σημαντική θετική συσχέτιση με την ευημερία τους, δύο εβδομάδες αργότερα. Σε μια προηγούμενη μελέτη των 12 ατόμων το 2011, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα άτομα με άγχος στα οποία είχε χορηγηθεί μονή αγωγή ψιλοκυβίνης, είχαν ελάττωση του βαθμού κατάθλιψης έξι μήνες αργότερα.

Ο Δρ Ρόμπιν Καρχαρτ-Χάρις, από το Τμήμα Ιατρικής του Κολλεγίου Ιμπέριαλ του Λονδίνου, ο πρώτος συγγραφέας των δύο εγγράφων, είπε: «Η ψιλοκυβίνη χρησιμοποιήθηκε ευρέως στην ψυχοθεραπεία στη δεκαετία του 1950, αλλά η βιολογική αιτιολογία για τη χρήση της δεν είχε ερευνηθεί σωστά μέχρι τώρα. Τα ευρήματά μας υποστηρίζουν την ιδέα ότι η ψιλοκυβίνη διευκολύνει την πρόσβαση σε προσωπικές αναμνήσεις και συναισθήματα. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η ψιλοκυβίνη μπορεί να βελτιώσει στους ανθρώπους την αίσθηση συναισθηματικής ευημερίας και ακόμη και να μειώσουν την κατάθλιψη σε άτομα με άγχος. Αυτό συνάδει με τη διαπίστωσή μας ότι η ψιλοκυβίνη μειώνει την mPFC δραστηριότητα, όπως κάνουν πολλές αποτελεσματικές θεραπείες για την κατάθλιψη. Τα αποτελέσματα θα πρέπει να διερευνηθούν περαιτέρω, και η δική μας ήταν μόνο μια μικρή μελέτη, αλλά ενδιαφερόμαστε στη διερεύνηση της ψιλοκυβίνης ως δυνητικά πιθανό θεραπευτικό εργαλείο.»


Οι ερευνητές αναγνώρισαν ότι, επειδή οι συμμετέχοντες σε αυτή τη μελέτη είχαν προσφερθεί εθελοντικά, αφού είχαν προηγούμενη εμπειρία με ψυχοδηλωτικά, ενδέχεται να έκαναν υποθέσεις σχετικά με τις ουσίες που θα μπορούσαν να έχουν συμβάλει στη θετική αξιολόγηση της μνήμης και τις εκθέσεις της βελτιωμένης ευημερίας στη συνέχεια.

Το λειτουργικό MRI μετράει τη δραστηριότητα του εγκεφάλου έμμεσα από τη χαρτογράφηση της ροής του αίματος ή των επιπέδων οξυγόνου στο αίμα. Όταν μια περιοχή γίνεται όλο και πιο δραστήρια, χρησιμοποιεί περισσότερη γλυκόζη, αλλά παράγει ενέργεια σε ταχείες χημικές αντιδράσεις οι οποίες δεν χρησιμοποιούν οξυγόνο. Κατά συνέπεια, η ροή του αίματος αυξάνει, αλλά όχι η κατανάλωση οξυγόνου, καταλήγοντας σε μία υψηλότερη συγκέντρωση του οξυγόνου στο αίμα στις τοπικές φλέβες.


Στη μελέτη PNAS, οι εθελοντές χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, η καθεμία μελετήθηκε χρησιμοποιώντας έναν διαφορετικό τύπο fMRI: οι 15 σαρώθηκαν χρησιμοποιώντας επεμβατική επισήμανση του ρέοντος αίματος (ASL) διάχυσης fMRI, το οποίο μετρά τη ροή του αίματος, και οι άλλοι 15 χρησιμοποιώντας λειτουργική μαγνητική τομογραφία (BOLD) fMRI. Οι δύο διαδικασίες παρήγαγαν παρόμοια αποτελέσματα, γεγονός που δείχνει ότι οι παρατηρούμενες επιδράσεις ήταν γνήσιες.

Οι μελέτες πραγματοποιήθηκαν με άδεια του Υπουργείου Εσωτερικών για την αποθήκευση και το χειρισμό του συγκεκριμένου δρομολογημένου ψυχοτρόπου και εγκρίθηκε από τις επιτροπές δεοντολογίας της NHS. Όλοι οι εθελοντές ήταν ψυχικά και σωματικά υγιείς και είχαν λάβει παραισθησιογόνες ουσίες στο παρελθόν χωρίς καμία δυσμενή συνέπεια. Στην έρευνα συμμετείχαν επιστήμονες από το Ιμπέριαλ, το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και το Πανεπιστημίου του Κάρντιφ ενώ η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα Μπέκλεϊ, το Ίδρυμα Νευροψυχοανάλυσης, τη Διεπιστημονική Ένωση Μελετών στα Ψυχοδηλωτικά, και το Ερευνητικό Ινστιτούτο Χέφτερ.

πηγή: sciencedaily

Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
author: Grigoris Deoudis || MRI, news, έρευνα, ανάμνηση, απεικόνιση, εγκέφαλος, μαγικά μανιτάρια, μνήμη, Ψιλοκυβίνη, ψυχοδηλωτικό, ψυχοτρόπες,

Είπαν για το preludiance ~

14 Δεκεμβρίου 2013: «Συγχαρητηρια ! Και παλι ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ !!!” — Γιώργης Οικονομόπουλος, Νευρολόγος - Ψυχίατρος

31 Μαΐου 2013: «Συγχαρητήρια για όλη την εργασία σας πανω στα Ενθεογόνα ! ΜΠΡΑΒΟ !” — Γιώργης Οικονομόπουλος, Νευρολόγος - Ψυχίατρος

16 Μαΐου 2013:Your blog has a lot of excellent material” — Brad Burge, Διευθυντής Επικοινωνιών της 'Διεπιστημονικής Ένωσης Μελετών στα Ψυχοδηλωτικά' (MAPS)