Κατηγορία: Ειδήσεις
.jpg "Είναι η Θεραπεία με τα Ψυχοδηλωτικά το μέλλον;")
Στο εγγύς μέλλον ο Καρχαρτ-Χάρις θα διεξάγει δύο νέες συναρπαστικές πειραματικές μελέτες. Η μια είναι με την ψιλοκυβίνη, το ψυχοτρόπο συστατικό στα «μαγικά» μανιτάρια· η δεύτερη είναι για το LSD. Και στις δύο θα κάνει χρήση των τεχνικών απεικόνισης του εγκεφάλου. Η μελέτη για το LSD θα είναι πρωτοποριακή διότι θα είμαστε σε θέση να δούμε ποιες είναι οι διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου που επηρεάζονται υπό την επίδραση της ουσίας, όπου η ροή του αίματος και η δραστηριότητα είναι πιο εξέχοντα, για παράδειγμα.
Ο Καρχαρτ-Χάρις δήλωσε ότι για πρώτη φορά άρχισε να ενδιαφέρεται για τη θεραπεία με τα ψυχοδηλωτικά και την υπερπροσωπική ψυχολογία αφότου διάβασε τη λεπτομερή μελέτη του Σταν Γκροφ (Stan Grof) 'Σφαίρες του Ανθρώπινου Ασυνείδητου' (Realms of the Human Unconscious) (1975). Το έργο του Grof περιγράφει τα πειράματά του όπου χορηγήθηκε σε εθελοντές LSD και του πώς η έρευνά του σχετίζεται με το ανθρώπινο ασυνείδητο, οι διαδικασίες στο νου, που συμβαίνουν κάτω από την συνειδητή μας επίγνωση. Ο Grof διαπίστωσε επίσης ότι το LSD θα μπορούσε να προκαλέσει εμπειρίες που περιλαμβάνουν αρχέτυπα (σε όρους του Γιουνγκ, αυτά είναι τα οικουμενικά ανθρώπινα σύμβολα, όπως «Ο Σοφός»), μια διάσπαση του εγώ και μια βαθύτερη αίσθηση της σύνδεσης με τους άλλους και το Σύμπαν.
Ο Καρχαρτ-Χάρις από πολλές απόψεις ακολουθεί τα βήματα του Grof. Θέλει πρώτα απ' όλα να μελετήσει τα ψυχοδηλωτικά ως ένα μέσο για μια καλύτερη αξιολόγηση, μια καλύτερη κατανόηση του νου. Οι προηγούμενες μελέτες του Καρχαρτ-Χάρις με την ψιλοκυβίνη για παράδειγμα, μαζί με τον καθηγητή Νατ, έχουν δείξει ότι αυτή η χημική ουσία μειώνει πραγματικά τη ροή του αίματος μεταξύ των κέντρων επικοινωνίας στον εγκέφαλο. Αυτό φαίνεται να πηγαίνει ενάντια στην ιδέα ότι τα ψυχοδηλωτικά παράγουν περισσότερη δραστηριότητα στον εγκέφαλο. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι οι πιο έντονες και πιο μυστικιστικές εμπειρίες με την ψιλοκυβίνη οφείλονταν στη μεγαλύτερη μείωση της ροής του αίματος σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου.
[σχόλιο του preludiance για αυτή την τελευταία παράγραφο: και πόσο όμορφα αυτό αποδεικνύει τα προσωπικά οφέλη του διαλογισμού και ακόμη παραπέρα αν θέλετε, τη σχέση θρησκευτικού τύπου νηστείας και των μυστικιστικών/θρησκευτικών εμπειριών]
Αυτή η πειραματική απόδειξη φαίνεται να δικαιώνει την υπόθεση του Άλντους Χάξλεϋ (Aldous Huxley) στο βιβλίο του 'Οι Πόρτες της Αντίληψης' (The Doors of Perception) ότι το μυαλό λειτουργεί ως μία βαλβίδα ελάττωσης, η οποία εργάζεται για να περιορίσει την ποσότητα των πληροφοριών που μπορεί να προσπελαστεί από το συνειδητό νου. Ο νους το κάνει ίσως αυτό έτσι ώστε να μην είναι υπερφορτωμένος με πληροφορίες, ιδιαίτερα πληροφορίες που δεν έχουν σημασία, όταν πρόκειται για τη βιολογική επιβίωση και την αναπαραγωγή μας. Αυτό που φαίνεται ότι κάνουν ουσίες όπως το LSD και τα «μαγικά» μανιτάρια είναι να αναστέλλουν τις περιοχές του εγκεφάλου (όπως ο μέσος προμετωπιαίος φλοιός), που μειώνει την ποσότητα των πληροφοριών που φθάνουν στην επίγνωσή μας.
Η έρευνα στην ψιλοκυβίνη απέδωσε ορισμένες σημαντικές ιδέες για το πώς λειτουργεί ο νους. Για παράδειγμα, ο διάμεσος προμετωπιαίος φλοιός είναι γνωστό ότι είναι υπερβολικά δραστήριος σε ασθενείς που πάσχουν από κατάθλιψη. Ως εκ τούτου, εάν τα ψυχοδηλωτικά μπορούν να επιβραδύνουν τη δραστηριότητα σε αυτή την περιοχή του εγκεφάλου, τότε θα μπορούσε ενδεχομένως να δώσει στους ασθενείς αυτούς μακροχρόνια ανακούφιση, αν είναι σε θέση να ενσωματωθούν σωστά στην εμπειρία. Σε μια τέτοια περίπτωση λοιπόν, φαίνεται πως η έρευνα στα ψυχοδηλωτικά είναι σε θέση να αποκαλύψει πολλά για το πώς λειτουργεί ο νους και μας δίνει μια βάση για τη χρήση αυτών των ουσιών με ένα πρακτικό και ωφέλιμο τρόπο. Πολλές άλλες μελέτες δείχνουν ότι τα ψυχοδηλωτικά θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα για τη θεραπεία των αθροιστικών κεφαλαλγιών, με ψιλοκυβίνη. Στην περίπτωση του εθισμού το LSD έχει αποδειχθεί ότι είναι χρήσιμο, αλλά σε πιο σοβαρές περιπτώσεις εθισμού όπως σε ηρωίνη το φυτό Ιμπόγκα (Tabernanthe iboga) έχει αποδειχθεί ότι είναι πολύ αποτελεσματικό. Έπειτα από μια συνεδρία με αυτό το φυτό, οι χρήστες ηρωίνης δεν έχουν την τάση να σταματούν σταδιακά την ηρωίνη· σταματούν αμέσως. Τα αναχωρητήρια αγιαχουάσκα (ayahuasca retreats) γίνονται πλέον όλο και πιο γνωστά μεταξύ των Δυτικών που επιδιώκουν να χρησιμοποιήσουν αυτό το αφέψημα από τον Αμαζόνιο, για να αυξήσουν την ψυχική τους ευεξία.
Με περισσότερη έρευνα που διεξάγεται στη θεραπεία με τα ψυχοδηλωτικά, ιδιαίτερα από οργανώσεις όπως της 'Διεπιστημονικής Ένωσης Μελετών στα Ψυχοδηλωτικά' (MAPS) λαμβάνουν περισσότερη χρηματοδότηση, θα είναι ενδιαφέρον να δούμε αν η θεραπεία με τα ψυχοδηλωτικά λάβει ώθηση. Θα μπορούσε να είναι η περίπτωση κατά την οποία στο μέλλον ο ασθενής δεν θα χρειάζεται να επισκεφθεί έναν ψυχοθεραπευτή επί χρόνια, με λίγες μόνο ενδείξεις προόδου να πραγματοποιούνται. Αντ' αυτού, θα μπορούσαν να έχουν μερικές συνεδρίες με κάποιο ψυχοδηλωτικό φάρμακο (αναλόγως με την ασθένεια) και να κάνουν εξίσου μεγάλη πρόοδο, αν όχι να ανακάμψουν πλήρως. Ορισμένες έρευνες με επίκεντρο τις θεραπευτικές δυνατότητες του MDMA («ecstasy») και του LSD συμπεριέλαβαν ασθενείς που βρίσκονταν σε ένα ήσυχο και άνετο δωμάτιο, με απαλή μουσική, ενώ καθοδηγούνταν στενά από έναν θεραπευτή. Αυτό θα μπορούσε να είναι το μέλλον της θεραπείας.
Ο Sam Woolfe είναι προσφάτως πτυχιούχος φιλοσοφίας από το Πανεπιστήμιο του Durham. Τα κύρια ενδιαφέροντά του είναι στην ηθική, την επιστήμη και τις πολιτικές ελευθερίες. Σήμερα ζει στο Λονδίνο.
Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
author: Grigoris Deoudis || Aldous Huxley, ayahouasca, imperial college, london, LSD, David Nutt Drugs, Live channel 4, MDMA, PTSD, Realms of the Human Unconscious, Robin Carhart-Harris, Sam Woolfe, Stan Grof, tabernanthe iboga, The Doors of Perception, Άλντους Χάξλεϋ, αλκοόλ, φυτό, έρευνα, ιμπόγκα, ναρκωτικά, μαγικά μανιτάρια, αγιαχουάσκα, αϊαουάσκα, Αμαζόνιο, αρχέτυπα, έκσταση, Γιουνγκ, ηρωίνη, θεραπεία, κατάθλιψη, Οι Πόρτες της Αντίληψης, μέλλον, μυστικιστικές εμπειρίες, ο σοφός, παραισθησιογόνο, Σταν Γκροφ, Σύνδρομο Μετατραυματικού Στρες, υπερπροσωπική ψυχολογία, ψιλοκυβίνη, ψυχοθεραπευτής, ψυχοδηλωτικό, ψυχοτρόπο,
.jpg "Είναι η Θεραπεία με τα Ψυχοδηλωτικά το μέλλον;")
γράφει ο Sam Woolfe
Ο Δρ Ρόμπιν Καρχαρτ-Χάρις είναι ένας νευροψυχοφαρμακολόγος ο οποίος εργάζεται στο Κολλέγιο Ιμπέριαλ του Λονδίνου. Στο παρελθόν εργάστηκε υπό τον Ντέιβιντ Νατ, τον πρώην πρόεδρο του 'Γνωμοδοτικού Συμβουλίου για την Κατάχρηση των Ναρκωτικών'. Ο Νατ απολύθηκε διότι ήταν κομμάτι σκληρό καρύδι (στα μάτια της κυβέρνησης εν πάσει περιπτώσει), με τον ισχυρισμό ότι το MDMA («ecstasy») και τα «μαγικά» μανιτάρια ήταν λιγότερο επιβλαβή από την ιππασία και το αλκοόλ. Για όσους παρακολούθησαν τα δύο μέρη του προγράμματος 'Drugs Live' στο Βρετανικό κανάλι 4, ο Καρχαρτ-Χάρις ήταν ένας από τους επιστήμονες που εμπλέκονται στη χορήγηση του MDMA σε κλινικό περιβάλλον σ' έναν ιερέα και στον ηθοποιό Keith Allen (Κιθ Άλεν). Το πρόγραμμα συνέβαλε στην προώθηση των στοιχείων που αποδεικνύουν ότι το MDMA («ecstasy») θα μπορούσε να είναι χρήσιμο στους πάσχοντες με το Σύνδρομο Μετατραυματικού Στρες (PTSD), ώστε να είναι τελικώς σε θέση να το ξεπεράσουν.Στο εγγύς μέλλον ο Καρχαρτ-Χάρις θα διεξάγει δύο νέες συναρπαστικές πειραματικές μελέτες. Η μια είναι με την ψιλοκυβίνη, το ψυχοτρόπο συστατικό στα «μαγικά» μανιτάρια· η δεύτερη είναι για το LSD. Και στις δύο θα κάνει χρήση των τεχνικών απεικόνισης του εγκεφάλου. Η μελέτη για το LSD θα είναι πρωτοποριακή διότι θα είμαστε σε θέση να δούμε ποιες είναι οι διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου που επηρεάζονται υπό την επίδραση της ουσίας, όπου η ροή του αίματος και η δραστηριότητα είναι πιο εξέχοντα, για παράδειγμα.
Ο Καρχαρτ-Χάρις δήλωσε ότι για πρώτη φορά άρχισε να ενδιαφέρεται για τη θεραπεία με τα ψυχοδηλωτικά και την υπερπροσωπική ψυχολογία αφότου διάβασε τη λεπτομερή μελέτη του Σταν Γκροφ (Stan Grof) 'Σφαίρες του Ανθρώπινου Ασυνείδητου' (Realms of the Human Unconscious) (1975). Το έργο του Grof περιγράφει τα πειράματά του όπου χορηγήθηκε σε εθελοντές LSD και του πώς η έρευνά του σχετίζεται με το ανθρώπινο ασυνείδητο, οι διαδικασίες στο νου, που συμβαίνουν κάτω από την συνειδητή μας επίγνωση. Ο Grof διαπίστωσε επίσης ότι το LSD θα μπορούσε να προκαλέσει εμπειρίες που περιλαμβάνουν αρχέτυπα (σε όρους του Γιουνγκ, αυτά είναι τα οικουμενικά ανθρώπινα σύμβολα, όπως «Ο Σοφός»), μια διάσπαση του εγώ και μια βαθύτερη αίσθηση της σύνδεσης με τους άλλους και το Σύμπαν.
Ο Καρχαρτ-Χάρις από πολλές απόψεις ακολουθεί τα βήματα του Grof. Θέλει πρώτα απ' όλα να μελετήσει τα ψυχοδηλωτικά ως ένα μέσο για μια καλύτερη αξιολόγηση, μια καλύτερη κατανόηση του νου. Οι προηγούμενες μελέτες του Καρχαρτ-Χάρις με την ψιλοκυβίνη για παράδειγμα, μαζί με τον καθηγητή Νατ, έχουν δείξει ότι αυτή η χημική ουσία μειώνει πραγματικά τη ροή του αίματος μεταξύ των κέντρων επικοινωνίας στον εγκέφαλο. Αυτό φαίνεται να πηγαίνει ενάντια στην ιδέα ότι τα ψυχοδηλωτικά παράγουν περισσότερη δραστηριότητα στον εγκέφαλο. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι οι πιο έντονες και πιο μυστικιστικές εμπειρίες με την ψιλοκυβίνη οφείλονταν στη μεγαλύτερη μείωση της ροής του αίματος σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου.
[σχόλιο του preludiance για αυτή την τελευταία παράγραφο: και πόσο όμορφα αυτό αποδεικνύει τα προσωπικά οφέλη του διαλογισμού και ακόμη παραπέρα αν θέλετε, τη σχέση θρησκευτικού τύπου νηστείας και των μυστικιστικών/θρησκευτικών εμπειριών]
Αυτή η πειραματική απόδειξη φαίνεται να δικαιώνει την υπόθεση του Άλντους Χάξλεϋ (Aldous Huxley) στο βιβλίο του 'Οι Πόρτες της Αντίληψης' (The Doors of Perception) ότι το μυαλό λειτουργεί ως μία βαλβίδα ελάττωσης, η οποία εργάζεται για να περιορίσει την ποσότητα των πληροφοριών που μπορεί να προσπελαστεί από το συνειδητό νου. Ο νους το κάνει ίσως αυτό έτσι ώστε να μην είναι υπερφορτωμένος με πληροφορίες, ιδιαίτερα πληροφορίες που δεν έχουν σημασία, όταν πρόκειται για τη βιολογική επιβίωση και την αναπαραγωγή μας. Αυτό που φαίνεται ότι κάνουν ουσίες όπως το LSD και τα «μαγικά» μανιτάρια είναι να αναστέλλουν τις περιοχές του εγκεφάλου (όπως ο μέσος προμετωπιαίος φλοιός), που μειώνει την ποσότητα των πληροφοριών που φθάνουν στην επίγνωσή μας.
Η έρευνα στην ψιλοκυβίνη απέδωσε ορισμένες σημαντικές ιδέες για το πώς λειτουργεί ο νους. Για παράδειγμα, ο διάμεσος προμετωπιαίος φλοιός είναι γνωστό ότι είναι υπερβολικά δραστήριος σε ασθενείς που πάσχουν από κατάθλιψη. Ως εκ τούτου, εάν τα ψυχοδηλωτικά μπορούν να επιβραδύνουν τη δραστηριότητα σε αυτή την περιοχή του εγκεφάλου, τότε θα μπορούσε ενδεχομένως να δώσει στους ασθενείς αυτούς μακροχρόνια ανακούφιση, αν είναι σε θέση να ενσωματωθούν σωστά στην εμπειρία. Σε μια τέτοια περίπτωση λοιπόν, φαίνεται πως η έρευνα στα ψυχοδηλωτικά είναι σε θέση να αποκαλύψει πολλά για το πώς λειτουργεί ο νους και μας δίνει μια βάση για τη χρήση αυτών των ουσιών με ένα πρακτικό και ωφέλιμο τρόπο. Πολλές άλλες μελέτες δείχνουν ότι τα ψυχοδηλωτικά θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα για τη θεραπεία των αθροιστικών κεφαλαλγιών, με ψιλοκυβίνη. Στην περίπτωση του εθισμού το LSD έχει αποδειχθεί ότι είναι χρήσιμο, αλλά σε πιο σοβαρές περιπτώσεις εθισμού όπως σε ηρωίνη το φυτό Ιμπόγκα (Tabernanthe iboga) έχει αποδειχθεί ότι είναι πολύ αποτελεσματικό. Έπειτα από μια συνεδρία με αυτό το φυτό, οι χρήστες ηρωίνης δεν έχουν την τάση να σταματούν σταδιακά την ηρωίνη· σταματούν αμέσως. Τα αναχωρητήρια αγιαχουάσκα (ayahuasca retreats) γίνονται πλέον όλο και πιο γνωστά μεταξύ των Δυτικών που επιδιώκουν να χρησιμοποιήσουν αυτό το αφέψημα από τον Αμαζόνιο, για να αυξήσουν την ψυχική τους ευεξία.
Με περισσότερη έρευνα που διεξάγεται στη θεραπεία με τα ψυχοδηλωτικά, ιδιαίτερα από οργανώσεις όπως της 'Διεπιστημονικής Ένωσης Μελετών στα Ψυχοδηλωτικά' (MAPS) λαμβάνουν περισσότερη χρηματοδότηση, θα είναι ενδιαφέρον να δούμε αν η θεραπεία με τα ψυχοδηλωτικά λάβει ώθηση. Θα μπορούσε να είναι η περίπτωση κατά την οποία στο μέλλον ο ασθενής δεν θα χρειάζεται να επισκεφθεί έναν ψυχοθεραπευτή επί χρόνια, με λίγες μόνο ενδείξεις προόδου να πραγματοποιούνται. Αντ' αυτού, θα μπορούσαν να έχουν μερικές συνεδρίες με κάποιο ψυχοδηλωτικό φάρμακο (αναλόγως με την ασθένεια) και να κάνουν εξίσου μεγάλη πρόοδο, αν όχι να ανακάμψουν πλήρως. Ορισμένες έρευνες με επίκεντρο τις θεραπευτικές δυνατότητες του MDMA («ecstasy») και του LSD συμπεριέλαβαν ασθενείς που βρίσκονταν σε ένα ήσυχο και άνετο δωμάτιο, με απαλή μουσική, ενώ καθοδηγούνταν στενά από έναν θεραπευτή. Αυτό θα μπορούσε να είναι το μέλλον της θεραπείας.
Ο Sam Woolfe είναι προσφάτως πτυχιούχος φιλοσοφίας από το Πανεπιστήμιο του Durham. Τα κύρια ενδιαφέροντά του είναι στην ηθική, την επιστήμη και τις πολιτικές ελευθερίες. Σήμερα ζει στο Λονδίνο.
πηγή: thebackbencher
Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
author: Grigoris Deoudis || Aldous Huxley, ayahouasca, imperial college, london, LSD, David Nutt Drugs, Live channel 4, MDMA, PTSD, Realms of the Human Unconscious, Robin Carhart-Harris, Sam Woolfe, Stan Grof, tabernanthe iboga, The Doors of Perception, Άλντους Χάξλεϋ, αλκοόλ, φυτό, έρευνα, ιμπόγκα, ναρκωτικά, μαγικά μανιτάρια, αγιαχουάσκα, αϊαουάσκα, Αμαζόνιο, αρχέτυπα, έκσταση, Γιουνγκ, ηρωίνη, θεραπεία, κατάθλιψη, Οι Πόρτες της Αντίληψης, μέλλον, μυστικιστικές εμπειρίες, ο σοφός, παραισθησιογόνο, Σταν Γκροφ, Σύνδρομο Μετατραυματικού Στρες, υπερπροσωπική ψυχολογία, ψιλοκυβίνη, ψυχοθεραπευτής, ψυχοδηλωτικό, ψυχοτρόπο,
