Κατηγορία: Ειδήσεις
Η χρήση των ψυχοδηλωτικών μπορεί να είναι περίπου τόσο κοινή σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως ήταν στη γενιά του 1960, σύμφωνα με νέα ανάλυση των δεδομένων. Φαίνεται ότι οι νέοι Αμερικανοί σήμερα είναι τόσο ικανοί να χρησιμοποιούν ουσίες όπως το LSD και η ψιλοκυβίνη στη διάρκεια της ζωής τους, όπως και οι 'baby boomer' γονείς τους στο απόγειό τους.
Ψυχοδραστικές ουσίες όπως το LSD (διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος), η ψιλοκυβίνη («μαγικά μανιτάρια»), η μεσκαλίνη και ο πεγιότ διαδόθηκαν από μέλη της αντι-κουλτούρας του αμερικανικού 'baby boom', γενιάς κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 και προωθήθηκαν ως μέσο επέκτασης της συνείδησης και της ενδοσκόπησης.
Τέτοιες ουσίες τροποποιούν τη διάθεση και την αντίληψη διεγείροντας συγκεκριμένους υποδοχείς του εγκεφάλου, του νευροδιαβιβαστή σεροτονίνης, κάτι που μπορεί να προκαλέσει διαφοροποιημένες καταστάσεις συνείδησης, αισθητικές και ακουστικές διαφοροποιήσεις, έντονα συναισθήματα και κάποιες φορές σύγχυση. Αποτιμώνται από ερασιτέχνες χρήστες για το τι ο εφευρέτης του LSD Άλμπερτ Χόφμαν (Albert Hoffman) ονομάζει 'μια εσωτερική χαρά' και 'δεκτικό πνεύμα.'
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τέτοιες ουσίες έχουν απαγορευθεί και ανήκουν στο Παράρτημα Ι ως ελεγχόμενες ουσίες από το Νομοσχέδιο για τις Ελεγχόμενες Ουσίες του 1970 που υπεγράφη από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον, το οποίο δεν διαπίστωσε καμία ιατρική αξία στα ψυχοδηλωτικά και μεγάλες δυνατότητες για κατάχρηση.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, οι ερευνητές έχουν αναγνωρίσει τα ψυχοδηλωτικά ως ελπιδοφόρα θεραπευτικά μέσα για παθήσεις τόσο διαφορετικές όπως ο αλκοολισμός, η Αγχώδης Μετατραυματική Διαταραχή (PTSD), η μείζουσα κατάθλιψη, και το άγχος του επικείμενου θανάτου. Ακτιβιστές υποδεικνύουν ότι οι νόμοι που περιορίζουν τη χρήση τους ήταν μια βιαστική αντίδραση στην πολιτιστική αναταραχή της δεκαετίας του 1960, και θα πρέπει να αναθεωρηθούν υπό το φως της εμφανούς επιστημονικής τους αξίας.
Οι νευροεπιστήμονες από το Νορβηγικό Πανεπιστήμιο Επιστημών και Τεχνολογίας αποφάσισαν να ερευνήσουν πώς η επικράτηση των ψυχοτρόπων ουσιών για λόγους αναψυχής συνεχίστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες στο πέρασμα του χρόνου, παρά την περιοριστική νομοθεσία.
Στην έρευνά τους, διακρίνουν τη χρήση των ψυχοδηλωτικών όπως το LSD, την ψιλοκυβίνη και τη μεσκαλίνη, τα οποία έχουν παρόμοια αποτελέσματα γιατί δρουν κυρίως επί του υποδοχέα 2Α της σεροτονίνης στον εγκέφαλο, από άλλες ψυχοτρόπες ουσίες που συνήθως ονομάζονται 'παραισθησιογόνα', όπως το MDMA ("ecstasy") ή κεταμίνη, τα οποία έχουν διαφορετικούς μηχανισμούς δράσης.
«Τα ψυχοδηλωτικά είναι διαφορετικά από άλλες ψυχοτρόπες ουσίες, δεδομένου ότι δεν είναι γνωστό να είναι βιολογικώς επιβλαβή ή να προκαλούν εθισμό ή καταναγκαστική χρήση», δήλωσε η ερευνήτρια Τέρι Κρέμπς (Teri S. Krebs) και ο PAL-Ørjan Johansen σε ένα δελτίο τύπου. «Οι ειδικοί συμφωνούν ότι τα ψυχοδηλωτικά είναι λιγότερο επιβλαβή από το αλκοόλ και τα περισσότερα άλλα ψυχαγωγικά ναρκωτικά, αν και τα ψυχοδηλωτικά μπορεί να προκαλέσουν άγχος και σύγχυση κατά τη διάρκεια της επίδρασης της ουσίας.»
Εξέτασαν στοιχεία του 2010 από την Εθνική Έρευνα για τη χρήση ναρκωτικών* και την υγεία (NSDUH), στην οποία ρωτήθηκαν 57.873 τυχαία επιλεγμένοι Αμερικανοί για το ιστορικό τους σχετικά με ψυχοτρόπες ουσίες, προκειμένου να προσδιοριστεί η χρόνια χρήση των ψυχοδηλωτικών στο εν λόγω αντιπροσωπευτικό δείγμα του αμερικανικού πληθυσμού.
*Σημ.: ο όρος «ναρκωτικά» συμπεριλαμβάνει όλες τις ψυχοτρόπες ουσίες.
Τα αποτελέσματα, δημοσιεύθηκαν στο F1000Research και δείχνουν ότι περίπου 32 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν χρησιμοποιήσει κάποια ψυχοδηλωτικά τουλάχιστον μία φορά στη διάρκεια της ζωής τους-περίπου 17 τοις εκατό του συνόλου των Αμερικανών ενηλίκων μεταξύ των ηλικιών 21 και 64. Τα δεδομένα της έρευνας δεν διευκρινίζουν πότε ακριβώς στη διάρκεια της ζωής τους οι ερωτηθέντες χρησιμοποίησαν ψυχοτρόπες ουσίες.
«Τα συνολικά ποσοστά της χρόνιας χρήσης ψυχοδηλωτικών είναι περίπου τα ίδια μεταξύ των 'baby boomers' και των νεαρών ενηλίκων», γράφουν οι ερευνητές, και οι ψυχοτρόπες ουσίες εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ευρέως στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε όλο τον κόσμο.
Η χρόνια χρήση ψυχοδηλωτικών μεταξύ των baby boomers ηλικίας 50 και 64 ετών ήταν παρόμοια με εκείνη των νεότερων ενηλίκων ηλικίας 21 έως 25, περίπου 15 τοις εκατό. Το υψηλότερο ποσοστό ήταν μεταξύ των ενηλίκων ηλικίας 30 έως 34-πάνω από 20 τοις εκατό. Μεσήλικες άνω των 65 ετών έχασαν σε μεγάλο βαθμό την έλευση των ψυχοδηλωτικών στη λαϊκή κουλτούρα, δεδομένου ότι μόνο το 1 τοις εκατό δήλωσαν ότι κάνουν χρήση.
Οι άνδρες ήταν πιο πιθανό να έχουν χρησιμοποιήσει ψυχοδηλωτικά από τις γυναίκες, ανεξάρτητα από την κατηγορία ηλικίας.
Υπήρχαν ωστόσο, διαφορές ανάμεσα στις γενεές ως προς τα είδη των ψυχοδηλωτικών που χρησιμοποιήθηκαν πιο συχνά. LSD, μεσκαλίνη και πεγιότ ήταν πιο κοινά μεταξύ των μεγαλύτερων ενηλίκων, ενώ οι νεότεροι ενήλικες ήταν πιο πιθανό να χρησιμοποιήσουν μανιτάρια ψιλοκυβίνης.
Οι ερευνητές αποδίδουν τη διαφορά στην παγκόσμια αύξηση χρήσης της ψιλοκυβίνης από το 1970. Ένα έγγραφο του 2009 πρότεινε ότι η αύξηση αυτή οφείλεται στην ευρεία διαθεσιμότητα των πληροφοριών σχετικά με το πώς να καλλιεργούν τα μανιτάρια, σε σύγκριση στα όσα οι προηγούμενες γενιές είχαν πρόσβαση.
Η Krebs και ο Johansen συμπεραίνουν ότι τα ψυχοδηλωτικά δεν έχουν μειωθεί σε δημοτικότητα μεταξύ των νέων Αμερικανών από το 1960. Το συμπέρασμά τους φαίνεται να τονίζει την αξία της ψυχαγωγικής χρήσης έναντι των επιστημονικών δυνατοτήτων:
«Οι άνθρωποι συχνά αναφέρουν τις μυστικιστικές εμπειρίες ως ένα σημαντικό λόγο για τη χρήση ψυχοδηλωτικών», είπαν στο δελτίο τύπου. «Αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι τα ψυχοδηλωτικά φυτά έχουν χρησιμοποιηθεί στην Αμερική για πάνω από 5000 χρόνια, και σήμερα περίπου 300.000 άνθρωποι στις ΗΠΑ έχουν ένα αναγνωρισμένο δικαίωμα θρησκευτικής ελευθερίας να χρησιμοποιούν ψυχοδηλωτικά.»
Ετικέτες: ειδήσεις, ενθεογόνα, ψυχοδηλωτικά, ΗΠΑ, '60s, LSD, μεσκαλίνη, πεγιότ, μανιτάρια ψιλοκυβίνης,
Η χρήση των ψυχοδηλωτικών μπορεί να είναι περίπου τόσο κοινή σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως ήταν στη γενιά του 1960, σύμφωνα με νέα ανάλυση των δεδομένων. Φαίνεται ότι οι νέοι Αμερικανοί σήμερα είναι τόσο ικανοί να χρησιμοποιούν ουσίες όπως το LSD και η ψιλοκυβίνη στη διάρκεια της ζωής τους, όπως και οι 'baby boomer' γονείς τους στο απόγειό τους.
Ψυχοδραστικές ουσίες όπως το LSD (διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος), η ψιλοκυβίνη («μαγικά μανιτάρια»), η μεσκαλίνη και ο πεγιότ διαδόθηκαν από μέλη της αντι-κουλτούρας του αμερικανικού 'baby boom', γενιάς κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 και προωθήθηκαν ως μέσο επέκτασης της συνείδησης και της ενδοσκόπησης.
Τέτοιες ουσίες τροποποιούν τη διάθεση και την αντίληψη διεγείροντας συγκεκριμένους υποδοχείς του εγκεφάλου, του νευροδιαβιβαστή σεροτονίνης, κάτι που μπορεί να προκαλέσει διαφοροποιημένες καταστάσεις συνείδησης, αισθητικές και ακουστικές διαφοροποιήσεις, έντονα συναισθήματα και κάποιες φορές σύγχυση. Αποτιμώνται από ερασιτέχνες χρήστες για το τι ο εφευρέτης του LSD Άλμπερτ Χόφμαν (Albert Hoffman) ονομάζει 'μια εσωτερική χαρά' και 'δεκτικό πνεύμα.'
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τέτοιες ουσίες έχουν απαγορευθεί και ανήκουν στο Παράρτημα Ι ως ελεγχόμενες ουσίες από το Νομοσχέδιο για τις Ελεγχόμενες Ουσίες του 1970 που υπεγράφη από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον, το οποίο δεν διαπίστωσε καμία ιατρική αξία στα ψυχοδηλωτικά και μεγάλες δυνατότητες για κατάχρηση.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, οι ερευνητές έχουν αναγνωρίσει τα ψυχοδηλωτικά ως ελπιδοφόρα θεραπευτικά μέσα για παθήσεις τόσο διαφορετικές όπως ο αλκοολισμός, η Αγχώδης Μετατραυματική Διαταραχή (PTSD), η μείζουσα κατάθλιψη, και το άγχος του επικείμενου θανάτου. Ακτιβιστές υποδεικνύουν ότι οι νόμοι που περιορίζουν τη χρήση τους ήταν μια βιαστική αντίδραση στην πολιτιστική αναταραχή της δεκαετίας του 1960, και θα πρέπει να αναθεωρηθούν υπό το φως της εμφανούς επιστημονικής τους αξίας.
Οι νευροεπιστήμονες από το Νορβηγικό Πανεπιστήμιο Επιστημών και Τεχνολογίας αποφάσισαν να ερευνήσουν πώς η επικράτηση των ψυχοτρόπων ουσιών για λόγους αναψυχής συνεχίστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες στο πέρασμα του χρόνου, παρά την περιοριστική νομοθεσία.
Στην έρευνά τους, διακρίνουν τη χρήση των ψυχοδηλωτικών όπως το LSD, την ψιλοκυβίνη και τη μεσκαλίνη, τα οποία έχουν παρόμοια αποτελέσματα γιατί δρουν κυρίως επί του υποδοχέα 2Α της σεροτονίνης στον εγκέφαλο, από άλλες ψυχοτρόπες ουσίες που συνήθως ονομάζονται 'παραισθησιογόνα', όπως το MDMA ("ecstasy") ή κεταμίνη, τα οποία έχουν διαφορετικούς μηχανισμούς δράσης.
«Τα ψυχοδηλωτικά είναι διαφορετικά από άλλες ψυχοτρόπες ουσίες, δεδομένου ότι δεν είναι γνωστό να είναι βιολογικώς επιβλαβή ή να προκαλούν εθισμό ή καταναγκαστική χρήση», δήλωσε η ερευνήτρια Τέρι Κρέμπς (Teri S. Krebs) και ο PAL-Ørjan Johansen σε ένα δελτίο τύπου. «Οι ειδικοί συμφωνούν ότι τα ψυχοδηλωτικά είναι λιγότερο επιβλαβή από το αλκοόλ και τα περισσότερα άλλα ψυχαγωγικά ναρκωτικά, αν και τα ψυχοδηλωτικά μπορεί να προκαλέσουν άγχος και σύγχυση κατά τη διάρκεια της επίδρασης της ουσίας.»
Εξέτασαν στοιχεία του 2010 από την Εθνική Έρευνα για τη χρήση ναρκωτικών* και την υγεία (NSDUH), στην οποία ρωτήθηκαν 57.873 τυχαία επιλεγμένοι Αμερικανοί για το ιστορικό τους σχετικά με ψυχοτρόπες ουσίες, προκειμένου να προσδιοριστεί η χρόνια χρήση των ψυχοδηλωτικών στο εν λόγω αντιπροσωπευτικό δείγμα του αμερικανικού πληθυσμού.
*Σημ.: ο όρος «ναρκωτικά» συμπεριλαμβάνει όλες τις ψυχοτρόπες ουσίες.
Τα αποτελέσματα, δημοσιεύθηκαν στο F1000Research και δείχνουν ότι περίπου 32 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν χρησιμοποιήσει κάποια ψυχοδηλωτικά τουλάχιστον μία φορά στη διάρκεια της ζωής τους-περίπου 17 τοις εκατό του συνόλου των Αμερικανών ενηλίκων μεταξύ των ηλικιών 21 και 64. Τα δεδομένα της έρευνας δεν διευκρινίζουν πότε ακριβώς στη διάρκεια της ζωής τους οι ερωτηθέντες χρησιμοποίησαν ψυχοτρόπες ουσίες.
«Τα συνολικά ποσοστά της χρόνιας χρήσης ψυχοδηλωτικών είναι περίπου τα ίδια μεταξύ των 'baby boomers' και των νεαρών ενηλίκων», γράφουν οι ερευνητές, και οι ψυχοτρόπες ουσίες εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ευρέως στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε όλο τον κόσμο.
Η χρόνια χρήση ψυχοδηλωτικών μεταξύ των baby boomers ηλικίας 50 και 64 ετών ήταν παρόμοια με εκείνη των νεότερων ενηλίκων ηλικίας 21 έως 25, περίπου 15 τοις εκατό. Το υψηλότερο ποσοστό ήταν μεταξύ των ενηλίκων ηλικίας 30 έως 34-πάνω από 20 τοις εκατό. Μεσήλικες άνω των 65 ετών έχασαν σε μεγάλο βαθμό την έλευση των ψυχοδηλωτικών στη λαϊκή κουλτούρα, δεδομένου ότι μόνο το 1 τοις εκατό δήλωσαν ότι κάνουν χρήση.
Οι άνδρες ήταν πιο πιθανό να έχουν χρησιμοποιήσει ψυχοδηλωτικά από τις γυναίκες, ανεξάρτητα από την κατηγορία ηλικίας.
Υπήρχαν ωστόσο, διαφορές ανάμεσα στις γενεές ως προς τα είδη των ψυχοδηλωτικών που χρησιμοποιήθηκαν πιο συχνά. LSD, μεσκαλίνη και πεγιότ ήταν πιο κοινά μεταξύ των μεγαλύτερων ενηλίκων, ενώ οι νεότεροι ενήλικες ήταν πιο πιθανό να χρησιμοποιήσουν μανιτάρια ψιλοκυβίνης.
Οι ερευνητές αποδίδουν τη διαφορά στην παγκόσμια αύξηση χρήσης της ψιλοκυβίνης από το 1970. Ένα έγγραφο του 2009 πρότεινε ότι η αύξηση αυτή οφείλεται στην ευρεία διαθεσιμότητα των πληροφοριών σχετικά με το πώς να καλλιεργούν τα μανιτάρια, σε σύγκριση στα όσα οι προηγούμενες γενιές είχαν πρόσβαση.
Η Krebs και ο Johansen συμπεραίνουν ότι τα ψυχοδηλωτικά δεν έχουν μειωθεί σε δημοτικότητα μεταξύ των νέων Αμερικανών από το 1960. Το συμπέρασμά τους φαίνεται να τονίζει την αξία της ψυχαγωγικής χρήσης έναντι των επιστημονικών δυνατοτήτων:
«Οι άνθρωποι συχνά αναφέρουν τις μυστικιστικές εμπειρίες ως ένα σημαντικό λόγο για τη χρήση ψυχοδηλωτικών», είπαν στο δελτίο τύπου. «Αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι τα ψυχοδηλωτικά φυτά έχουν χρησιμοποιηθεί στην Αμερική για πάνω από 5000 χρόνια, και σήμερα περίπου 300.000 άνθρωποι στις ΗΠΑ έχουν ένα αναγνωρισμένο δικαίωμα θρησκευτικής ελευθερίας να χρησιμοποιούν ψυχοδηλωτικά.»
Ετικέτες: ειδήσεις, ενθεογόνα, ψυχοδηλωτικά, ΗΠΑ, '60s, LSD, μεσκαλίνη, πεγιότ, μανιτάρια ψιλοκυβίνης,
