Κατηγορία: Ειδήσεις
Ο εθνοφαρμακολόγος και καθηγητής Dennis McKenna (Ντένις Μακένα), ο οποίος συνεργάζεται με το Κέντρο Πνευματικότητας και Θεραπείας του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, έχει ταξιδέψει στον Αμαζόνιο δεκάδες φορές για να μελετήσει τα παραισθησιογόνα και φαρμακευτικά φυτά. Ο McKenna φωτογραφήθηκε εξετάζοντας ένα φυτό (μάλλον Psychotria viridis) που χρησιμοποιείται στο αφέψημα του αγιαχουάσκα, στα θερμοκήπια του St. Paul, του Πανεπιστημίου της Μινεσότα. Για περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο ή να ακούσετε τη συνέντευξη.
Παράλληλα με τη δουλειά του στο πανεπιστήμιο, ο Μακένα διδάσκει επίσης, στο Περού και συμβουλεύται μη κερδοσκοπικές ερευνητικές ομάδες, οι οποίες διερευνούν τις θεραπευτικές χρήσεις των ψυχοδηλωτικών.
«Κυρίως για τις μανάδες μας, οι οποίες δε γνώριζαν τι συνέβαινε», λέει ο ίδιος.
Το πρώτο μέρος του οράματος ξεκινά από ένα σημείο χιλιάδες μίλια πάνω από τη λεκάνη του Αμαζονίου, όπου μπορούσε να δει την καμπυλότητα της γης και τους στρόβιλους των δινών των νεφών, και στο κέντρο ένα τεράστιο κλήμα αγκυροβολημένο στη γη, πολύ πιο κάτω.
Ο Μακένα λέει πως τρομοκρατήθηκε, προσθέτοντας ότι στο επόμενο μέρος του οράματος μεταφέρθηκε από το διάστημα ως τα έγκατα της γης σαν ένα μόριο νερού που χάνεται μεταξύ των ινών των ριζών, όπου ο ίδιος ένιωσε τη δροσιά του εδάφους. Τότε ένιωσε - κάτι που ο ίδιος περιγράφει ως ωσμωτική πίεση – σαν να είχε πιεστεί στο αγγειακό σύστημα του φυτού, ένιωσε να επιπλέει, να αιωρείται σε ένα ρεύμα, σε μια θολωτή στοά, ένα πράσινο φως στο τέλος, και στη συνέχεια μπήκε μέσα στο φύλλο.
«Μου δόθηκε ένα μπροστινό κάθισμα στο εσωτερικό του φυτού και έπρεπε να παρατηρήσω τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης,» αναφέρει ο Μακένα.
Παρ’ όλα αυτά, λίγα στοιχεία είναι γνωστά για τις πιθανές ευεργετικές -και τροποποιητικές του νου- επιδράσεις των ψυχοδηλωτικών.
Ο Μακένα σχολιάζει ότι μερικές μελέτες φαίνεται να δείχνουν ότι η παραισθησιογόνος ουσία ψιλοκυβίνη που βρέθηκε σε ένα είδος μανιταριού βοηθά στην ανακούφιση από το άγχος σε άτομα με ασθένειες τελικού σταδίου.
Προσθέτει, επίσης, ότι μπορεί να βοηθήσει στη διαφορετική προσέγγιση του θανάτου εκ μέρους ενός ασθενούς.
«Υπάρχει μια πνευματική διάσταση όσον αφορά την θεραπεία. Η συμβατική ιατρική φαίνεται να νοιώθει άβολα με αυτήν την ιδέα θεραπείας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα ψυχοδηλωτικά είναι τόσο σημαντικά. Μπορούν να «κινηθούν» εντός της σύνδεσης μεταξύ Φαρμακολογίας και Πνευματικότητας,» καταλήγει ο Μακένα.
Ο Μακένα αναφέρει πως λιγότερο από το 10% των φυτών παγκοσμίως έχουν διερευνηθεί για πιθανές ιατρικές χρήσεις.
Μετάφραση, απόδοση: Φανή Τόλη για το preludiance
Επιμέλεια μετάφρασης: Γρηγόρης Δεούδης
Συντάκτης: Grigoris Deoudis Ετικέτες: ειδήσεις, ενθεογόνα, ψυχοδηλωτικά, παραισθησιογόνα, φυτά, εθνοφαρμακολόγος, Dennis McKenna, Ντένις Μακένα, αγιαχουάσκα,
Ο εθνοφαρμακολόγος και καθηγητής Dennis McKenna (Ντένις Μακένα), ο οποίος συνεργάζεται με το Κέντρο Πνευματικότητας και Θεραπείας του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, έχει ταξιδέψει στον Αμαζόνιο δεκάδες φορές για να μελετήσει τα παραισθησιογόνα και φαρμακευτικά φυτά. Ο McKenna φωτογραφήθηκε εξετάζοντας ένα φυτό (μάλλον Psychotria viridis) που χρησιμοποιείται στο αφέψημα του αγιαχουάσκα, στα θερμοκήπια του St. Paul, του Πανεπιστημίου της Μινεσότα. Για περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο ή να ακούσετε τη συνέντευξη.
Υπό την οπτική ενός μη πεπειραμένου θεατή, ένα θερμοκήπιο με φυτά στο χώρο του Πανεπιστημίου της Μινεσότα δε θα μπορούσε να θεωρηθεί ως κάτι ξεχωριστό. Ο Ντένις Μακένα (Dennis McKenna), όμως, ο οποίος είναι εθνοφαρμακολόγος, βλέπει πολλά περισσότερα.
Ορισμένα φυτά μπορούν να επιφέρουν την ίαση μιας αρρώστειας, όπως η Βίγκα Μαδαγασκάρης (Madagascar periwinkle).
«Είναι η πηγή δύο πολύ σημαντικών καρκινικών φαρμάκων για την ίαση της παιδικής λευχαιμίας», αναφέρει ο Μακένα.
Άλλα φυτά του θερμοκηπίου αποτελούν την πηγή ψυχοδηλωτικών φαρμάκων, τα οποία θεωρούνται θεραπευτικά από ορισμένους επιστήμονες.
Ο Μακένα, ο οποίος διδάσκει στο Κέντρο Πνευματικότητας και Θεραπείας (Center for Spirituality and Healing) του πανεπιστημίου, είναι ειδικός στα παραισθησιογόνα που προέρχονται από φυτά όπως η αγιαχουάσκα. H αγιαχουάσκα καταναλώνεται στη λεκάνη του Αμαζονίου και χρησιμοποιείται ως μέρος θρησκευτικών τελετουργιών.
«Χρησιμοποιείται… για να εκμαιεύσει πληροφορίες από τον κόσμο των πνευμάτων, οι οποίες σχετίζονται με ασθένειες, παθήσεις και με το ποιο φυτό είναι το καταλληλότερο για έναν ασθενή», δήλωνει ο Μακένα.
Ο Μακένα πήγε στη Μινεσότα πριν από 20 χρόνια για να εργαστεί στην Aveda, μια εταιρία που είναι γνωστή για τη χρήση φυτών στα προϊόντα προσωπικής φροντίδας.
Παράλληλα με τη δουλειά του στο πανεπιστήμιο, ο Μακένα διδάσκει επίσης, στο Περού και συμβουλεύται μη κερδοσκοπικές ερευνητικές ομάδες, οι οποίες διερευνούν τις θεραπευτικές χρήσεις των ψυχοδηλωτικών.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
Όταν ήταν 16 χρονών ο Μακένα κι ένας φίλος του, στην μικρή γενέτειρά τους, στο Κολοράντο, έφαγαν σπόρους Ντατούρας, διότι άκουσαν ότι θα τους προξενήσει «κάτι». Αυτό το «κάτι» μετατράπηκε σε μια ψυχεδελική εμπειρία, που διήρκεσε 3 μέρες και όπως αναφέρει ο Μακένα ήταν πολύ δυσάρεστη.
«Κυρίως για τις μανάδες μας, οι οποίες δε γνώριζαν τι συνέβαινε», λέει ο ίδιος.
O Μακένα χαρακτήρισε την πρώτη του εμπειρία κατάποσης αφεψήματος από αγιαχουάσκα το 1991 (σε έναν ναό στη Βραζιλία) ως βαθιά. O ίδιος μαζί με εκατοντάδες άλλους κάθησαν σε έναν κυκλικό ναό, ενώ ένας εφημέριος μοίραζε χάρτινες κούπες με αυτό που ο Μακένα ονομάζει ως καφετί υγρό με δυσάρεστη επίγευση.
Μετά από μια ώρα και μετά από δύο σερβιρίσματα του αφεψήματος, ο Μακένα αναφέρει πως ένιωσε τη δύναμη της αγιαχουάσκα σαν ο ίδιος να είχε συγκρουστεί με έναν ανελκυστήρα με μεγάλη ταχύτητα. Ο Μακένα είπε ότι αισθάνθηκε περισσότερη ενέργεια και αντιλήφθηκε έναν συνδυασμό δύναμης και φωτός.
Το πρώτο μέρος του οράματος ξεκινά από ένα σημείο χιλιάδες μίλια πάνω από τη λεκάνη του Αμαζονίου, όπου μπορούσε να δει την καμπυλότητα της γης και τους στρόβιλους των δινών των νεφών, και στο κέντρο ένα τεράστιο κλήμα αγκυροβολημένο στη γη, πολύ πιο κάτω.
Ο Μακένα λέει πως τρομοκρατήθηκε, προσθέτοντας ότι στο επόμενο μέρος του οράματος μεταφέρθηκε από το διάστημα ως τα έγκατα της γης σαν ένα μόριο νερού που χάνεται μεταξύ των ινών των ριζών, όπου ο ίδιος ένιωσε τη δροσιά του εδάφους. Τότε ένιωσε - κάτι που ο ίδιος περιγράφει ως ωσμωτική πίεση – σαν να είχε πιεστεί στο αγγειακό σύστημα του φυτού, ένιωσε να επιπλέει, να αιωρείται σε ένα ρεύμα, σε μια θολωτή στοά, ένα πράσινο φως στο τέλος, και στη συνέχεια μπήκε μέσα στο φύλλο.
Στο τέλος, δηλώνει πως τον ταλαιπώρησε μια αίσθηση ακατανίκητης θλίψης αναμεμειγμένη με φόβο για την εύθραυστη ισορροπία της ζωής σε αυτόν τον πλανήτη και τις εύθραστες διεργασίες που οδηγούν και διατηρούν την ζωή. Ο Μακένα ομολογεί πως έκλαψε, αισθάνθηκε δυστυχία, θυμό και οργή προς το «αρπακτικό καταστρεπτικό είδος μας που μόλις και μετά βίας συνειδητοποιεί τη δική του καταστροφική δύναμη.»
Τέλος, θυμάται μια σιγανή φωνή να του λέει: «Εσείς, πίθηκοι, νομίζετε μόνο ότι διοικείτε τα πράγματα. Δεν θεωρείτε ότι θα επιτρέψουμε να συμβεί αυτό.», μια φωνή που ο Μακένα θεώρησε ότι προέρχεται από ολόκληρη την κοινότητα των ειδών που αποτελούν τη βιόσφαιρα του πλανήτη.
Στο τέλος του οράματός του, το οποίο ο Μακένα αναφέρει ότι ίσως διήρκεσε 20 λεπτά, συμπεριελάμβανε συναισθήματα από απελπισία μέχρι έκσταση, μια αίσθηση ανακούφισης, αμβλυνόμενη με ελπίδα, τα οποία τον κατέκλυσαν.
ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΓΝΩΣΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ
Ο Μακένα λέει ότι η πρώτη παραισθησιογόνος εμπειρία με αγιαχουάσκα βελτίωσε τη διανόησή του για τις εσωτερικές λειτουργίες των φυτών.
«Μου δόθηκε ένα μπροστινό κάθισμα στο εσωτερικό του φυτού και έπρεπε να παρατηρήσω τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης,» αναφέρει ο Μακένα.
Παρ’ όλα αυτά, λίγα στοιχεία είναι γνωστά για τις πιθανές ευεργετικές -και τροποποιητικές του νου- επιδράσεις των ψυχοδηλωτικών.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970, το Κογκρέσσο και ο Πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον ενέκριναν μια νομοθεσία που απαγόρευε τη χρήση παραισθησιογόνων και έτσι σφραγίστηκαν οι θύρες για μεγάλη μερίδα ερευνητικών προσπαθειών.
Ο Μακένα σχολιάζει ότι μερικές μελέτες φαίνεται να δείχνουν ότι η παραισθησιογόνος ουσία ψιλοκυβίνη που βρέθηκε σε ένα είδος μανιταριού βοηθά στην ανακούφιση από το άγχος σε άτομα με ασθένειες τελικού σταδίου.
Προσθέτει, επίσης, ότι μπορεί να βοηθήσει στη διαφορετική προσέγγιση του θανάτου εκ μέρους ενός ασθενούς.
«Ναι ξέρω ότι πεθαίνω, αλλά είμαι ζωντανός τώρα και αυτό που θέλω να κάνω είναι να ζω κάθε μέρα που είμαι ζωντανός στο έπακρο,» δηλώνει ο Μακένα, σαν να ήταν ένας ασθενής.
Ο Μακένα αναφέρει ακόμα, πως ένα άλλο ψυχοδηλωτικό φαίνεται να βοηθάει ορισμένους αλκοολικούς και καπνιστές να διακόψουν τους εθισμούς και θα μπορούσε να συμβάλλει στην υποστήριξη όσων πάσχουν από μετατραυματική διαταραχή άγχους έτσι ώστε να αντιμετωπίσουν ζωή.
«Υπάρχει μια πνευματική διάσταση όσον αφορά την θεραπεία. Η συμβατική ιατρική φαίνεται να νοιώθει άβολα με αυτήν την ιδέα θεραπείας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα ψυχοδηλωτικά είναι τόσο σημαντικά. Μπορούν να «κινηθούν» εντός της σύνδεσης μεταξύ Φαρμακολογίας και Πνευματικότητας,» καταλήγει ο Μακένα.
Ο Ντένις Μακένα (στα δεξιά) σε κανό στον ποταμό Napo στο Περού, όπου εξερευνά ψυχοδραστικά και παραισθησιογόνα φυτά. πηγή: minnesota public radio |
Μετάφραση, απόδοση: Φανή Τόλη για το preludiance
Επιμέλεια μετάφρασης: Γρηγόρης Δεούδης
Συντάκτης: Grigoris Deoudis Ετικέτες: ειδήσεις, ενθεογόνα, ψυχοδηλωτικά, παραισθησιογόνα, φυτά, εθνοφαρμακολόγος, Dennis McKenna, Ντένις Μακένα, αγιαχουάσκα,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου