Δευτέρα, Μαΐου 19, 2014
Κυριακή, Μαΐου 11, 2014
ecstasyακές καταστάσεις - Θεραπεία της διαταραχής μετατραυματικού στρες με MDMA (ecstasy) [video]
Κατηγορία: Ειδήσεις
Το online περιοδικό verge έκανε εξαιρετική δουλειά με την ολοκαίνουργια μακροσκελή έκθεσή τους σχετικά με τα οφέλη της υποβοηθούμενης ψυχοθεραπείας με MDMA για την αντιμετώπιση της διαταραχής μετατραυματικού στρες (PTSD). Η έκθεση τονίζει τις προσωπικές μαρτυρίες και τις προοπτικές των ερευνητών σχετικά με την επούλωση ψυχολογικών τραυμάτων με την υποβοηθούμενη ψυχοθεραπεία με MDMA, τονίζει τη θετική αλλαγή στην αντίληψη του κοινού σχετικά με τις θεραπευτικές δυνατότητες των ψυχεδελικών ουσιών και καταδεικνύει την ανάγκη για σημαντική χρηματοδότηση στο μέλλον για την έρευνα στην υποβοηθούμενη ψυχοθεραπεία με MDMA για τη θεραπεία του PTSD.
Ο βετεράνος του Βιετνάμ Bob Walker μοιράζεται το τρόπο με τον οποίο η υποβοηθούμενη ψυχοθεραπεία με MDMA τον βοήθησε να ανακάμψει από την PTSD, δηλώνοντας, «έκανα σε 3 συνεδρίες ό,τι δεν μπορούσα να κάνω σε τριάντα, σαράντα χρόνια.» Η Rachel Hope που συμμετείχε στην μελέτη της υποβοηθούμενης ψυχοθεραπείας με MDMA, επίσης επανεξετάζει τη στιγμή που ανακάλυψε ότι ξεπέρασε την ανθεκτική στη θεραπεία με συμβατικά μέσα PTSD. «Επιστρέφει ο θεραπευτής μου, κάθεται κάτω και λέει, 'Rachel, δεν έχεις διαταραχή μετατραυματικού στρες πια,'» θυμάται η Hope, στα πρόθυρα δακρύων. «'Απλά, δεν το έχεις.'»
Στον πόλεμο του Βιετνάμ, ο Bob Walker ήταν ένας μηχανικός ελικοπτέρου, και ήταν παρόν όταν ο καλύτερος φίλος του αποκεφαλίστηκε από πτερύγιο έλικας εισερχόμενου ελικοπτέρου. Από τότε ο 69χρονος βετεράνος από το Paradise της Καλιφόρνια δίνει αγώνα με τη διαταραχή μετα-τραυματικού στρες - μια ψυχολογική κατάσταση που πλήττει 7 με 8 τοις εκατό του πληθυσμού. Πλήττει ανθρώπους που έχουν εκτεθεί σε εξαιρετικά στρεσογόνες καταστάσεις στις οποίες έχει ενεργοποιηθεί η αντίδραση «μάχης ή φυγής» (fight or flight response). Περιλαμβάνει θύματα βιασμού. Βετεράνους πολέμου. Αστυνομικούς.
Οι άνθρωποι με PTSD μπορεί να είναι ιδιαίτερα οξύθυμοι και να υποφέρουν από αϋπνία, εφιάλτες και την αδυναμία να διατηρήσουν στενές σχέσεις. Ή, όπως ο Walker, μπορούν να περάσουν μια ζωή αισθανόμενοι αιωνίως μουδιασμένοι. «Στην πάροδο των χρόνων, έχω δοκιμάσει τα πάντα, από τα συνταγογραφούμενα φάρμακα μέχρι την βιοανάδραση,» λέει ο Walker. «Αλλά τίποτα πραγματικά δεν λειτούργησε. Ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.»
Τότε, μια μέρα πριν από τρία χρόνια, ο Walker παρακολούθησε ένα απόσπασμα στο CNN για μια πειραματική δοκιμή φαρμάκων σε εξέλιξη στη Νότια Καρολίνα για τη θεραπεία ατόμων που πάσχουν από PTSD. Στη μελέτη, οι ασθενείς έλαβαν MDMA, που είναι περισσότερο γνωστή στην παρέα των ψυχοθεραπευτών με το όνομα της πιάτσας του δρόμου, ecstasy. Η περίφημη ζεστή και όμορφη ικανότητα αυτής της ψυχοτρόπου ουσίας να ενισχύσει την ευημερία ενός ατόμου και να δημιουργήσει ένα πλεόνασμα ενσυναίσθησης, επέτρεψε σε πολλούς από τους συμμετέχοντες να επανεξετάσουν τις οδυνηρές αναμνήσεις, χωρίς τον συνήθη φόβο τους. Σε νευροχημικούς όρους, η MDMA μειώνει την αντίδραση φόβου στην αμυγδαλή. Τονώνει επίσης την απελευθέρωση του αισθάνομαι-όμορφα νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη, καθώς και την οξυτοκίνη και την προλακτίνη, οι οποίες προκαλούν τα συναισθήματα της αγάπης και της εγγύτητας. Μετά τη λήψη της ψυχοτρόπου ουσίας, πολλοί ασθενείς ήταν σε θέση να εξετάσουν τη ζωή τους με έναν νέο τρόπο, να επανεπεξεργαστούν το ψυχολογικό τραύμα και να επανακαλωδιώσουν τον εγκέφαλό τους.
«Το αντιλήφθηκα, αμέσως», λέει ο Walker, καθώς παρακολουθούσε τη λεπτομερή ανάλυση των πειραμάτων στο απόσπασμα. Κατάλαβε, ότι ζώντας δίπλα σε μια κολεγιούπολη, θα μπορούσε να βρει ψυχοτρόπα φάρμακα φαινομενικά εύκολα. Γιατί να μην το δοκιμάσει και ο ίδιος;
«Το να βρεις MDMA ήταν πιο δύσκολο από ό,τι περίμενα», είπε. Ρωτώντας τριγύρω και συμμετέχοντας σε μια εκδήλωση με ψυχεδελικές ουσίες κατάφερε να συνδεθεί με ορισμένους ανθρώπους που επιτελούν τελετές sweat lodge και πεγιότ, αλλά όχι ecstasy. Τελικά όμως κατάφερε να εντοπίσει ecstasy μέσω ενός φίλο φίλου του γιου του και ακολούθως επικοινώνησε με έναν πρώην θεραπευτή, ο οποίος συμφώνησε να συνεργαστεί μαζί του, ενώ ήταν φτιαγμένος. Η Jennifer, η οποία ζήτησε να μην χρησιμοποιηθεί το πραγματικό της όνομα επειδή φοβόταν ότι θα μπορούσε να χάσει την άδειά της, ήταν μια αυτοαποκαλούμενη «συντηρητική» ανύπαντρη μητέρα που τυπικά φοβόταν τα ναρκωτικά. Αλλά ένιωσε μια ζεστασιά για τον Walker και τον εμπιστεύτηκε. «Για κάποιο λόγο, δεν το θεώρησα λάθος», είπε. «Είχε πραγματικά κάνει την έρευνά του.» Η πρώτη φορά ήταν μια συνεδρία θεραπείας που δεν έμοιαζε με καμία άλλη. «Δεν φαινόταν φτιαγμένος, φαινόταν απλά "φυσιολογικός,"» πρόσθεσε. «Ήμασταν σε θέση να συνεχίσουμε με μια οικεία συνομιλία για πρώτη φορά.»
«Χάνεις την αίσθηση της σύνδεσης», λέει ο Walker, περιγράφοντας την αίσθηση του να έχεις PTSD. Αλλά με την MDMA, ο Walker αισθάνθηκε βαθιά συνδεδεμένος, όχι μόνο προς τον θεραπευτή του, αλλά και ως προς τον εαυτό του, κάτι για το οποίο από καιρό προσπαθούσε.
Οι δοκιμές της εν λόγω ψυχοτρόπου ουσίας που ενέπνευσαν τον Walker ήταν το έργο του MAPS, ενός μη κερδοσκοπικού ερευνητικού οργανισμού του οποίου το όνομα σημαίνει Πολυεπιστημονική Ένωση Μελετών στα Ψυχεδελικά. Είναι μια από τις μικρές οργανώσεις παγκοσμίως που προσπαθεί να καθιερώσει επιστημονικές αποδείξεις ότι τα ψυχεδελικά φάρμακα έχουν θεραπευτική αξία.
Στη μελέτη η οποία εξετάζει το τρόπο με τον οποίο η MDMA θα μπορούσε να θεραπεύσει την PTSD, η εν λόγω ψυχοτρόπος ουσία χορηγήθηκε σε συνδυασμό με θεραπεία συνομιλίας (talk therapy). Οι ασθενείς ξαπλώνουν στο γραφείο ενός θεραπευτή και ακούνε απαλή μουσική μέσω ακουστικών, φορώντας σκίαστρα στα μάτια. Είχαν τη δυνατότητα να μιλούν για το τι βίωναν, και έλαβαν συμβουλευτική πριν και μετά τη συνεδρία για την ενσωμάτωση όσων τους συνέβησαν στην καθημερινή τους ζωή καθώς βρισκόταν υπό την επήρεια της ουσίας. Σύμφωνα με τον MAPS, το 83 τοις εκατό των 19 ατόμων που ακολούθησαν θεραπεία σε μια πρόσφατη ομάδα είχαν σημαντική βελτίωση σε αυτή την υποβοηθούμενη θεραπεία με MDMA και παρουσίασαν σημαντική βελτίωση στα συμπτώματα PTSD τους.
«Η MDMA μου επέτρεψε να είμαι ο πολύ, πολύ, πολύ καλύτερος εαυτός μου, και μπόρεσα έτσι να φροντίσω τον κατεστραμμένο εαυτό μου με τη βοήθεια του καλύτερου εαυτού μου», λέει η Rachel Hope, μια επιζήσασα σεξουαλικής κακοποίησης που συμμετείχε στη μελέτη. Τα αποτελέσματα του MAPS από αυτή τη μελέτη ήταν αρκετά ενθαρρυντικά για τον FDA ο οποίος ήταν σε θέση να επεκτείνει τις προσπάθειές του σε αυτό που είναι γνωστό στη διάλεκτο των «ναρκωτικών ουσιών» ως "Μελέτες Φάσης 2." Επί του παρόντος ο MAPS διεξάγει την ίδια μελέτη με τέσσερις νέες ομάδες ασθενών στη Νότια Καρολίνα, το Κολοράντο, το Ισραήλ, και το Βανκούβερ.
Εκτός από τη μελέτη MDMA για τη θεραπεία του PTSD, ο MAPS έχει επίσης μελετήσει το τρόπο με τον οποίο μπορεί το LSD να βοηθήσει στην απάλυνση του άγχους σε άτομα με ασθένειες τελικού σταδίου, ενώ το Μάρτιο έλαβε έγκριση για να μελετήσει τις επιπτώσεις της μαριχουάνας για την αντιμετώπιση του PTSD. Η τελευταία αυτή μελέτη είναι μια από τις μόλις δύο εγκεκριμένες από την κυβέρνηση δοκιμές στην ιατρική μαριχουάνα που έχει διεξαχθεί ποτέ.
Όπως και στην περίπτωση του MAPS, η επιστημονική ερευνητική ομάδα του Ινστιτούτο Ερευνών Heffter με έδρα το Santa Fe συνεργάζεται με επιστήμονες του UCLA, του Johns Hopkins και του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης για να μελετηθούν οι θεραπευτικές εφαρμογές για την ψιλοκυβίνη, το δραστικό συστατικό στα παραισθησιογόνα μανιτάρια. Σε μια μελέτη, που δημοσιεύθηκε το 2011, διερευνήθηκε ο τρόπος με τον οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η ψιλοκυβίνη για να ελαττώσει το άγχος και την κατάθλιψη σε καρκινοπαθείς τελικού σταδίου. Στην εν λόγω μελέτη το 30 τοις εκατό από τους 11 ασθενείς που έλαβαν την ψυχοτρόπο ουσία, ανέφεραν μια αυξημένη διάθεση που κράτησε πολύ καιρό αφότου η ουσία εξαφανίσθηκε. Τώρα, οι επιστήμονες του Ιδρύματος Heffter εξετάζουν τον τρόπο με τον οποίο η ψιλοκυβίνη θα μπορούσε να βοηθήσει στη θεραπεία του αλκοολισμού όπως επίσης και να βοηθήσει τους ανθρώπους να κόψουν το κάπνισμα.
Κατά πολλούς τρόπους, η έρευνα αυτή δεν είναι νέα. Εκτός από τα χιλιάδες χρόνια της τελετουργικής χρήσης των ουσιών που τροποποιούν τον νου από τους αυτόχθονες πληθυσμούς, όπως με το αγιαχουάσκα και το πεγιότ, υπήρξε επίσης και κάποια σύγχρονη επιστημονική εξερεύνηση σε αυτό το είδος των ουσιών. Πριν από την ποινικοποίησή τους 1968, το LSD χρησιμοποιούνταν από μερικούς γιατρούς ως μια πειραματική μέθοδο για τη θεραπεία του αλκοολισμού και του άγχους. Η MDMA, πριν να τεθεί εκτός νόμου το 1985, χρησιμοποιήθηκε από εκατοντάδες ψυχοθεραπευτών στις Ηνωμένες Πολιτείες για τη θεραπεία μιας ποικιλίας φοβιών, εθισμού, βλάβης και τραύματος, ακόμα και σε προβλήματα σχέσεων. Σε μια συνέντευξη με την ψυχίατρο Julie Holland, συγγραφέα του βιβλίου Ecstasy: The Complete Guide, ένας από αυτούς τους θεραπευτές θυμάται: «Όταν επρόκειτο, για παράδειγμα, σε θεραπεία για ζευγάρια, ήταν ένας αξιοσημείωτος καταλύτης.»
Αλλά μέχρι τη δεκαετία του 2000 αυτό το είδος έρευνας ήταν σχεδόν αδύνατο. Το Εθνικό Ίδρυμα για την Κατάχρηση Ναρκωτικών (NIDA) καθώς και αρνητική κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης καθ' όλη τη δεκαετία του '80 και κατά το πλείστον της δεκαετίας του '90 απεικόνιζαν τις ψυχοτρόπες ουσίες όπως το ecstasy, την μαριχουάνα, και το LSD ως μια μάστιγα χωρίς καμία θεραπευτική αξία. (Αυτή ήταν η εποχή του περιβόητου PSA: «Δείτε τι παθαίνετε με τη χρήση ναρκωτικών!») Αυτές οι ουσίες, στην πραγματικότητα όλες, κατηγοριοποιούνται ως ναρκωτικά που ανήκουν στο "Παράρτημα 1" υπό το Νομοσχέδιο για τις Ελεγχόμενες Ουσίες (Controlled Substances Act) μαζί με την μεθακουαλόνη και την ηρωίνη, και ορίζονται ως έχοντα «μεγάλες δυνατότητες για κατάχρηση και εξάρτηση» και «ότι επί του παρόντος δεν έχουν καμία αποδεκτή ιατρική χρήση.» Και φερόμενη εκ των ΗΠΑ, η ίδια γραμμή εφαρμόζεται και στις «λοιπές» χώρες, όπου μια από αυτές είναι και η Ελλάδα.
Όμως, οι αλλαγές προσωπικού στο FDA και η μαλάκυνση των στάσεων εντός του DEA και των Θεσμικών Επιτροπών Επιθεώρησης, οι δύο Δημόσιοι φορείς που έδωσαν το πράσινο φως για δοκιμές με «ναρκωτικά», έχουν ανοίξει το πεδίο στην έρευνα με τις ψυχεδελικές ουσίες, όπως ποτέ πριν.
«Ένα μεγάλο μέρος της δαιμονοποίησης των “ναρκωτικών”, ως κάτι κακό έχει πραγματικά ηρεμήσει σε όλους τους τομείς», λέει ο Jeffrey A. Fagan, καθηγητής δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια. «Και αυτό είναι πραγματικά σημαντικό. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο δεν μπορούμε να σκεφτούμε με προσεκτικά και υπεύθυνα βήματα για τη θεραπευτική αξία των ελεγχόμενων ουσιών.» Καθώς τα επιστημονικά δεδομένα αρχίζουν να αυξάνονται, οι ερευνητές στις ψυχεδελικές ουσίες προσβλέπουν σε μια μέρα όπου οι ψυχεδελικές ουσίες όπως το ecstasy, η μαριχουάνα, το LSD και η ψιλοκυβίνη θα κατηγοριοποιούνται ως ουσίες που ανήκουν στο "Παράρτημα 2" - δηλαδή, ουσίες που έχουν μεν κάποιους κινδύνους συνδεόμενους με αυτές, αλλά που μπορούν δε να συνταγογραφηθούν από γιατρό.
Ο Ρικ Ντόμπλιν (Rick Döblin), ο ιδρυτής του MAPS, λέει ότι οραματίζεται ένα μέλλον όπου τα εξωνοσοκομειακά άσυλα για τους ασθενείς τελικού σταδίου, θα καθίσουν δίπλα-δίπλα με τα κέντρα ψυχεδελικής θεραπείας, και αδειοδοτημένοι γιατροί θα μπορούν να συνταγογραφήσουν MDMA σε κλινικές παρόμοια με τον τρόπο χειρισμού της μεθαδόνης. «Τα πράγματα ευθυγραμμίζονται στις μέρες μας και θα έχουμε την ευκαιρία να επανεντάξουμε τα ψυχεδελικά», λέει ο Ντόμπλιν. «Θα έχουν μια περίοπτη θέση και όχι μια στάμπα καταστολής.»
Η διεξαγωγή αυτών των μεγαλύτερων μελετών "Φάσης 3" θα κοστίσουν εκατομμύρια δολάρια. Σε αντίθεση με τις εμπορικές φαρμακευτικές εταιρείες με βαθιές τσέπες, ο MAPS και το Ινστιτούτο Ερευνών Heffter είναι φορείς του ιδιωτικού τομέα, που κατ' ουσίαν ενεργούν, ως μη κερδοσκοπικές φαρμακευτικές εταιρείες*. Οι ουσίες που μελετούν έχουν διπλώματα ευρεσιτεχνίας που έχουν λήξει, καθιστώντας τα χαμηλού ενδιαφέροντος για τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες.
*σημ. preludiance, γι’ αυτό είναι τόσο σημαντική η οικονομική συνεισφορά μας προς αυτούς τους ανεξάρτητους οργανισμούς, διότι καλούνται να πληρώσουν πολύ υψηλά χρηματικά ποσά σε έξοδα που αφορούν άδειες πριν καν προλάβουν να ξεκινήσουν με μια μελέτη.
Ακόμη και η συγκέντρωση εκατομμυρίων δολαρίων από το κοινό για να συνεχίσουν αυτή την έρευνα δεν θα είναι κάτι εύκολο, κυρίως επειδή τουλάχιστον στην περίπτωση του Ινστιτούτου Heffter, οι έρευνες με τις ψυχεδελικές ουσίες είναι υπό στενή παρακολούθηση εδώ και χρόνια. Ο Δρ Ντέιβιντ Νίκολς, πρόεδρος και συνιδρυτής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Heffter λέει ότι το ινστιτούτο του προσπάθησε να κρατήσει την εργασία του σε χαμηλό προφίλ, διότι θεωρούνταν ευρέως αμφιλεγόμενη. «Πάρτε την έρευνα γύρω από την ψιλοκυβίνη και τα άτομα με ασθένειες τελικού σταδίου, για παράδειγμα, υπάρχουν πολλά ταμπού σχετικά με το πώς οι άνθρωποι πεθαίνουν», λέει ο Νίκολς. Αλλά όταν ο Νίκολς περιγράφει τα αποτελέσματα που η ψιλοκυβίνη μπορεί να έχει για τους ανθρώπους που πεθαίνουν από καρκίνο, παρουσιάζει τότε μια συγκινητική πτυχή που θα ήταν δύσκολο για οποιονδήποτε να αγνοήσει.
«Είχαμε μια γυναίκα που έλεγε, 'συνειδητοποίησα πόσο πολύτιμοι είναι οι άνθρωποι γύρω μου - και θέλω να τους χαρώ, ενώ έχω ακόμα χρόνο εδώ', » λέει ο Νίκολς, αναφερόμενος σε μια ασθενή με καρκίνο που πήρε ψιλοκυβίνη στη μελέτη του και που πλέον δεν είναι εν ζωή. «Είπε ότι την άλλαξε εντελώς, και ήταν σε θέση να αγκαλιάσει τη ζωή που είχε αφήσει, και θα πρέπει να υπάρχει ως επιλογή για τους ανθρώπους που το επιθυμούν.»
Ο Νίκολς πιστεύει ότι, σε πολιτισμικό επίπεδο, είμαστε πιο κοντά σε αυτή την πραγματικότητα. Οι νέοι άνθρωποι, σημειώνει, είναι πιο δεκτικοί σε πράγματα που στο παρελθόν θεωρούνταν ως κοινωνικά δεινά, όπως ο γάμος ατόμων του ιδίου φύλου και ορισμένα παράνομα ναρκωτικά.
«Οι άνθρωποι που πίστευαν ότι οι ψυχοτρόπες ουσίες ήταν επικίνδυνα ναρκωτικά γερνάνε και πεθαίνουν», λέει ο Νίκολς. Ίσως έχουμε να κάνουμε με το ότι, όταν οι μελλοντικές γενιές προσεγγίσουν εκείνη τη στιγμή της ζωής τους, θα το κάνουν με ανοιχτό μυαλό, και οι κανονισμοί απλώς θα ακολουθήσουν.
Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
Συντάκτης: Grigoris Deoudis | Ετικέτες: ειδήσεις, θεραπεία, διαταραχή μετατραυματικού στρες, MDMA, ecstasy, αγχώδης μετατραυματική διαταραχή,
 |
| Μπορεί ένα παράνομο «ναρκωτικό» να θεραπεύσει ένα σοβαρό ψυχικό τραύμα; |
Το online περιοδικό verge έκανε εξαιρετική δουλειά με την ολοκαίνουργια μακροσκελή έκθεσή τους σχετικά με τα οφέλη της υποβοηθούμενης ψυχοθεραπείας με MDMA για την αντιμετώπιση της διαταραχής μετατραυματικού στρες (PTSD). Η έκθεση τονίζει τις προσωπικές μαρτυρίες και τις προοπτικές των ερευνητών σχετικά με την επούλωση ψυχολογικών τραυμάτων με την υποβοηθούμενη ψυχοθεραπεία με MDMA, τονίζει τη θετική αλλαγή στην αντίληψη του κοινού σχετικά με τις θεραπευτικές δυνατότητες των ψυχεδελικών ουσιών και καταδεικνύει την ανάγκη για σημαντική χρηματοδότηση στο μέλλον για την έρευνα στην υποβοηθούμενη ψυχοθεραπεία με MDMA για τη θεραπεία του PTSD.
 |
| Ο Bob Walker |
Στον πόλεμο του Βιετνάμ, ο Bob Walker ήταν ένας μηχανικός ελικοπτέρου, και ήταν παρόν όταν ο καλύτερος φίλος του αποκεφαλίστηκε από πτερύγιο έλικας εισερχόμενου ελικοπτέρου. Από τότε ο 69χρονος βετεράνος από το Paradise της Καλιφόρνια δίνει αγώνα με τη διαταραχή μετα-τραυματικού στρες - μια ψυχολογική κατάσταση που πλήττει 7 με 8 τοις εκατό του πληθυσμού. Πλήττει ανθρώπους που έχουν εκτεθεί σε εξαιρετικά στρεσογόνες καταστάσεις στις οποίες έχει ενεργοποιηθεί η αντίδραση «μάχης ή φυγής» (fight or flight response). Περιλαμβάνει θύματα βιασμού. Βετεράνους πολέμου. Αστυνομικούς.
Οι άνθρωποι με PTSD μπορεί να είναι ιδιαίτερα οξύθυμοι και να υποφέρουν από αϋπνία, εφιάλτες και την αδυναμία να διατηρήσουν στενές σχέσεις. Ή, όπως ο Walker, μπορούν να περάσουν μια ζωή αισθανόμενοι αιωνίως μουδιασμένοι. «Στην πάροδο των χρόνων, έχω δοκιμάσει τα πάντα, από τα συνταγογραφούμενα φάρμακα μέχρι την βιοανάδραση,» λέει ο Walker. «Αλλά τίποτα πραγματικά δεν λειτούργησε. Ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.»
Τότε, μια μέρα πριν από τρία χρόνια, ο Walker παρακολούθησε ένα απόσπασμα στο CNN για μια πειραματική δοκιμή φαρμάκων σε εξέλιξη στη Νότια Καρολίνα για τη θεραπεία ατόμων που πάσχουν από PTSD. Στη μελέτη, οι ασθενείς έλαβαν MDMA, που είναι περισσότερο γνωστή στην παρέα των ψυχοθεραπευτών με το όνομα της πιάτσας του δρόμου, ecstasy. Η περίφημη ζεστή και όμορφη ικανότητα αυτής της ψυχοτρόπου ουσίας να ενισχύσει την ευημερία ενός ατόμου και να δημιουργήσει ένα πλεόνασμα ενσυναίσθησης, επέτρεψε σε πολλούς από τους συμμετέχοντες να επανεξετάσουν τις οδυνηρές αναμνήσεις, χωρίς τον συνήθη φόβο τους. Σε νευροχημικούς όρους, η MDMA μειώνει την αντίδραση φόβου στην αμυγδαλή. Τονώνει επίσης την απελευθέρωση του αισθάνομαι-όμορφα νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη, καθώς και την οξυτοκίνη και την προλακτίνη, οι οποίες προκαλούν τα συναισθήματα της αγάπης και της εγγύτητας. Μετά τη λήψη της ψυχοτρόπου ουσίας, πολλοί ασθενείς ήταν σε θέση να εξετάσουν τη ζωή τους με έναν νέο τρόπο, να επανεπεξεργαστούν το ψυχολογικό τραύμα και να επανακαλωδιώσουν τον εγκέφαλό τους.
«Το αντιλήφθηκα, αμέσως», λέει ο Walker, καθώς παρακολουθούσε τη λεπτομερή ανάλυση των πειραμάτων στο απόσπασμα. Κατάλαβε, ότι ζώντας δίπλα σε μια κολεγιούπολη, θα μπορούσε να βρει ψυχοτρόπα φάρμακα φαινομενικά εύκολα. Γιατί να μην το δοκιμάσει και ο ίδιος;
«Το να βρεις MDMA ήταν πιο δύσκολο από ό,τι περίμενα», είπε. Ρωτώντας τριγύρω και συμμετέχοντας σε μια εκδήλωση με ψυχεδελικές ουσίες κατάφερε να συνδεθεί με ορισμένους ανθρώπους που επιτελούν τελετές sweat lodge και πεγιότ, αλλά όχι ecstasy. Τελικά όμως κατάφερε να εντοπίσει ecstasy μέσω ενός φίλο φίλου του γιου του και ακολούθως επικοινώνησε με έναν πρώην θεραπευτή, ο οποίος συμφώνησε να συνεργαστεί μαζί του, ενώ ήταν φτιαγμένος. Η Jennifer, η οποία ζήτησε να μην χρησιμοποιηθεί το πραγματικό της όνομα επειδή φοβόταν ότι θα μπορούσε να χάσει την άδειά της, ήταν μια αυτοαποκαλούμενη «συντηρητική» ανύπαντρη μητέρα που τυπικά φοβόταν τα ναρκωτικά. Αλλά ένιωσε μια ζεστασιά για τον Walker και τον εμπιστεύτηκε. «Για κάποιο λόγο, δεν το θεώρησα λάθος», είπε. «Είχε πραγματικά κάνει την έρευνά του.» Η πρώτη φορά ήταν μια συνεδρία θεραπείας που δεν έμοιαζε με καμία άλλη. «Δεν φαινόταν φτιαγμένος, φαινόταν απλά "φυσιολογικός,"» πρόσθεσε. «Ήμασταν σε θέση να συνεχίσουμε με μια οικεία συνομιλία για πρώτη φορά.»
 |
| Χώρος θεραπείας με ψυχεδελικές ουσίες |
«Χάνεις την αίσθηση της σύνδεσης», λέει ο Walker, περιγράφοντας την αίσθηση του να έχεις PTSD. Αλλά με την MDMA, ο Walker αισθάνθηκε βαθιά συνδεδεμένος, όχι μόνο προς τον θεραπευτή του, αλλά και ως προς τον εαυτό του, κάτι για το οποίο από καιρό προσπαθούσε.
Οι δοκιμές της εν λόγω ψυχοτρόπου ουσίας που ενέπνευσαν τον Walker ήταν το έργο του MAPS, ενός μη κερδοσκοπικού ερευνητικού οργανισμού του οποίου το όνομα σημαίνει Πολυεπιστημονική Ένωση Μελετών στα Ψυχεδελικά. Είναι μια από τις μικρές οργανώσεις παγκοσμίως που προσπαθεί να καθιερώσει επιστημονικές αποδείξεις ότι τα ψυχεδελικά φάρμακα έχουν θεραπευτική αξία.
Στη μελέτη η οποία εξετάζει το τρόπο με τον οποίο η MDMA θα μπορούσε να θεραπεύσει την PTSD, η εν λόγω ψυχοτρόπος ουσία χορηγήθηκε σε συνδυασμό με θεραπεία συνομιλίας (talk therapy). Οι ασθενείς ξαπλώνουν στο γραφείο ενός θεραπευτή και ακούνε απαλή μουσική μέσω ακουστικών, φορώντας σκίαστρα στα μάτια. Είχαν τη δυνατότητα να μιλούν για το τι βίωναν, και έλαβαν συμβουλευτική πριν και μετά τη συνεδρία για την ενσωμάτωση όσων τους συνέβησαν στην καθημερινή τους ζωή καθώς βρισκόταν υπό την επήρεια της ουσίας. Σύμφωνα με τον MAPS, το 83 τοις εκατό των 19 ατόμων που ακολούθησαν θεραπεία σε μια πρόσφατη ομάδα είχαν σημαντική βελτίωση σε αυτή την υποβοηθούμενη θεραπεία με MDMA και παρουσίασαν σημαντική βελτίωση στα συμπτώματα PTSD τους.
«Η MDMA μου επέτρεψε να είμαι ο πολύ, πολύ, πολύ καλύτερος εαυτός μου, και μπόρεσα έτσι να φροντίσω τον κατεστραμμένο εαυτό μου με τη βοήθεια του καλύτερου εαυτού μου», λέει η Rachel Hope, μια επιζήσασα σεξουαλικής κακοποίησης που συμμετείχε στη μελέτη. Τα αποτελέσματα του MAPS από αυτή τη μελέτη ήταν αρκετά ενθαρρυντικά για τον FDA ο οποίος ήταν σε θέση να επεκτείνει τις προσπάθειές του σε αυτό που είναι γνωστό στη διάλεκτο των «ναρκωτικών ουσιών» ως "Μελέτες Φάσης 2." Επί του παρόντος ο MAPS διεξάγει την ίδια μελέτη με τέσσερις νέες ομάδες ασθενών στη Νότια Καρολίνα, το Κολοράντο, το Ισραήλ, και το Βανκούβερ.
Εκτός από τη μελέτη MDMA για τη θεραπεία του PTSD, ο MAPS έχει επίσης μελετήσει το τρόπο με τον οποίο μπορεί το LSD να βοηθήσει στην απάλυνση του άγχους σε άτομα με ασθένειες τελικού σταδίου, ενώ το Μάρτιο έλαβε έγκριση για να μελετήσει τις επιπτώσεις της μαριχουάνας για την αντιμετώπιση του PTSD. Η τελευταία αυτή μελέτη είναι μια από τις μόλις δύο εγκεκριμένες από την κυβέρνηση δοκιμές στην ιατρική μαριχουάνα που έχει διεξαχθεί ποτέ.
Όπως και στην περίπτωση του MAPS, η επιστημονική ερευνητική ομάδα του Ινστιτούτο Ερευνών Heffter με έδρα το Santa Fe συνεργάζεται με επιστήμονες του UCLA, του Johns Hopkins και του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης για να μελετηθούν οι θεραπευτικές εφαρμογές για την ψιλοκυβίνη, το δραστικό συστατικό στα παραισθησιογόνα μανιτάρια. Σε μια μελέτη, που δημοσιεύθηκε το 2011, διερευνήθηκε ο τρόπος με τον οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η ψιλοκυβίνη για να ελαττώσει το άγχος και την κατάθλιψη σε καρκινοπαθείς τελικού σταδίου. Στην εν λόγω μελέτη το 30 τοις εκατό από τους 11 ασθενείς που έλαβαν την ψυχοτρόπο ουσία, ανέφεραν μια αυξημένη διάθεση που κράτησε πολύ καιρό αφότου η ουσία εξαφανίσθηκε. Τώρα, οι επιστήμονες του Ιδρύματος Heffter εξετάζουν τον τρόπο με τον οποίο η ψιλοκυβίνη θα μπορούσε να βοηθήσει στη θεραπεία του αλκοολισμού όπως επίσης και να βοηθήσει τους ανθρώπους να κόψουν το κάπνισμα.
Κατά πολλούς τρόπους, η έρευνα αυτή δεν είναι νέα. Εκτός από τα χιλιάδες χρόνια της τελετουργικής χρήσης των ουσιών που τροποποιούν τον νου από τους αυτόχθονες πληθυσμούς, όπως με το αγιαχουάσκα και το πεγιότ, υπήρξε επίσης και κάποια σύγχρονη επιστημονική εξερεύνηση σε αυτό το είδος των ουσιών. Πριν από την ποινικοποίησή τους 1968, το LSD χρησιμοποιούνταν από μερικούς γιατρούς ως μια πειραματική μέθοδο για τη θεραπεία του αλκοολισμού και του άγχους. Η MDMA, πριν να τεθεί εκτός νόμου το 1985, χρησιμοποιήθηκε από εκατοντάδες ψυχοθεραπευτών στις Ηνωμένες Πολιτείες για τη θεραπεία μιας ποικιλίας φοβιών, εθισμού, βλάβης και τραύματος, ακόμα και σε προβλήματα σχέσεων. Σε μια συνέντευξη με την ψυχίατρο Julie Holland, συγγραφέα του βιβλίου Ecstasy: The Complete Guide, ένας από αυτούς τους θεραπευτές θυμάται: «Όταν επρόκειτο, για παράδειγμα, σε θεραπεία για ζευγάρια, ήταν ένας αξιοσημείωτος καταλύτης.»
 |
| Η διατριβή του Ρικ Ντόμπλιν για τη Ρύθμιση της Ιατρικής Χρήσης των Ψυχεδελικών Ουσιών και της Μαριχουάνα μπορείτε να το κατεβάσετε και σε PDF |
Ελπίδες για ανακούφιση
Ο MAPS και το Ινστιτούτο Ερευνών Heffter ιδρύθηκαν με την αποστολή να επαναφέρουν αυτά τα είδη των ερευνών και να τεκμηρίωσουν τα αποτελέσματά τους σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά. Ο MAPS ιδρύθηκε το 1986 και το Heffter το 1993, αφότου το LSD, η MDMA και η ψιλοκυβίνη χαρακτηρίστηκαν παράνομα. |
| Ο Ρικ Ντόμπλιν, Ιδρυτής και Πρόεδρος της Πολυεπιστημονικής Ένωσης Μελετών στα Ψυχεδελικά (MAPS) |
Όμως, οι αλλαγές προσωπικού στο FDA και η μαλάκυνση των στάσεων εντός του DEA και των Θεσμικών Επιτροπών Επιθεώρησης, οι δύο Δημόσιοι φορείς που έδωσαν το πράσινο φως για δοκιμές με «ναρκωτικά», έχουν ανοίξει το πεδίο στην έρευνα με τις ψυχεδελικές ουσίες, όπως ποτέ πριν.
«Ένα μεγάλο μέρος της δαιμονοποίησης των “ναρκωτικών”, ως κάτι κακό έχει πραγματικά ηρεμήσει σε όλους τους τομείς», λέει ο Jeffrey A. Fagan, καθηγητής δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια. «Και αυτό είναι πραγματικά σημαντικό. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο δεν μπορούμε να σκεφτούμε με προσεκτικά και υπεύθυνα βήματα για τη θεραπευτική αξία των ελεγχόμενων ουσιών.» Καθώς τα επιστημονικά δεδομένα αρχίζουν να αυξάνονται, οι ερευνητές στις ψυχεδελικές ουσίες προσβλέπουν σε μια μέρα όπου οι ψυχεδελικές ουσίες όπως το ecstasy, η μαριχουάνα, το LSD και η ψιλοκυβίνη θα κατηγοριοποιούνται ως ουσίες που ανήκουν στο "Παράρτημα 2" - δηλαδή, ουσίες που έχουν μεν κάποιους κινδύνους συνδεόμενους με αυτές, αλλά που μπορούν δε να συνταγογραφηθούν από γιατρό.
Ο Ρικ Ντόμπλιν (Rick Döblin), ο ιδρυτής του MAPS, λέει ότι οραματίζεται ένα μέλλον όπου τα εξωνοσοκομειακά άσυλα για τους ασθενείς τελικού σταδίου, θα καθίσουν δίπλα-δίπλα με τα κέντρα ψυχεδελικής θεραπείας, και αδειοδοτημένοι γιατροί θα μπορούν να συνταγογραφήσουν MDMA σε κλινικές παρόμοια με τον τρόπο χειρισμού της μεθαδόνης. «Τα πράγματα ευθυγραμμίζονται στις μέρες μας και θα έχουμε την ευκαιρία να επανεντάξουμε τα ψυχεδελικά», λέει ο Ντόμπλιν. «Θα έχουν μια περίοπτη θέση και όχι μια στάμπα καταστολής.»
Η σκληρή πραγματικότητα
Αλλά μπορεί να είναι πολύ νωρίς για ενθουσιασμό για τον Ντόμπλιν και τους συναδέλφους του. Σύμφωνα με αυτόνομη αναφορά του FDA, μόνο το 5 τοις εκατό του συνόλου των δοκιμαζόμενων νέων φαρμάκων καταφέρνουν στην πραγματικότητα να περάσουν τους ελέγχους και τη γραφειοκρατική διαδικασία έγκρισης. Εάν οποιαδήποτε ψυχεδελική ουσία που ο MAPS και το Ερευνητικό Ινστιτούτο Heffter μελετούν πάρει τελικά έγκριση για θεραπευτική χρήση, η έρευνα των οργανισμών θα πρέπει να επιδείξει θετικά αποτελέσματα ανάμεσα σε εκατοντάδες συμμετέχοντες.Η διεξαγωγή αυτών των μεγαλύτερων μελετών "Φάσης 3" θα κοστίσουν εκατομμύρια δολάρια. Σε αντίθεση με τις εμπορικές φαρμακευτικές εταιρείες με βαθιές τσέπες, ο MAPS και το Ινστιτούτο Ερευνών Heffter είναι φορείς του ιδιωτικού τομέα, που κατ' ουσίαν ενεργούν, ως μη κερδοσκοπικές φαρμακευτικές εταιρείες*. Οι ουσίες που μελετούν έχουν διπλώματα ευρεσιτεχνίας που έχουν λήξει, καθιστώντας τα χαμηλού ενδιαφέροντος για τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες.
*σημ. preludiance, γι’ αυτό είναι τόσο σημαντική η οικονομική συνεισφορά μας προς αυτούς τους ανεξάρτητους οργανισμούς, διότι καλούνται να πληρώσουν πολύ υψηλά χρηματικά ποσά σε έξοδα που αφορούν άδειες πριν καν προλάβουν να ξεκινήσουν με μια μελέτη.
Ακόμη και η συγκέντρωση εκατομμυρίων δολαρίων από το κοινό για να συνεχίσουν αυτή την έρευνα δεν θα είναι κάτι εύκολο, κυρίως επειδή τουλάχιστον στην περίπτωση του Ινστιτούτου Heffter, οι έρευνες με τις ψυχεδελικές ουσίες είναι υπό στενή παρακολούθηση εδώ και χρόνια. Ο Δρ Ντέιβιντ Νίκολς, πρόεδρος και συνιδρυτής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Heffter λέει ότι το ινστιτούτο του προσπάθησε να κρατήσει την εργασία του σε χαμηλό προφίλ, διότι θεωρούνταν ευρέως αμφιλεγόμενη. «Πάρτε την έρευνα γύρω από την ψιλοκυβίνη και τα άτομα με ασθένειες τελικού σταδίου, για παράδειγμα, υπάρχουν πολλά ταμπού σχετικά με το πώς οι άνθρωποι πεθαίνουν», λέει ο Νίκολς. Αλλά όταν ο Νίκολς περιγράφει τα αποτελέσματα που η ψιλοκυβίνη μπορεί να έχει για τους ανθρώπους που πεθαίνουν από καρκίνο, παρουσιάζει τότε μια συγκινητική πτυχή που θα ήταν δύσκολο για οποιονδήποτε να αγνοήσει.
«Είχαμε μια γυναίκα που έλεγε, 'συνειδητοποίησα πόσο πολύτιμοι είναι οι άνθρωποι γύρω μου - και θέλω να τους χαρώ, ενώ έχω ακόμα χρόνο εδώ', » λέει ο Νίκολς, αναφερόμενος σε μια ασθενή με καρκίνο που πήρε ψιλοκυβίνη στη μελέτη του και που πλέον δεν είναι εν ζωή. «Είπε ότι την άλλαξε εντελώς, και ήταν σε θέση να αγκαλιάσει τη ζωή που είχε αφήσει, και θα πρέπει να υπάρχει ως επιλογή για τους ανθρώπους που το επιθυμούν.»
Ο Νίκολς πιστεύει ότι, σε πολιτισμικό επίπεδο, είμαστε πιο κοντά σε αυτή την πραγματικότητα. Οι νέοι άνθρωποι, σημειώνει, είναι πιο δεκτικοί σε πράγματα που στο παρελθόν θεωρούνταν ως κοινωνικά δεινά, όπως ο γάμος ατόμων του ιδίου φύλου και ορισμένα παράνομα ναρκωτικά.
«Οι άνθρωποι που πίστευαν ότι οι ψυχοτρόπες ουσίες ήταν επικίνδυνα ναρκωτικά γερνάνε και πεθαίνουν», λέει ο Νίκολς. Ίσως έχουμε να κάνουμε με το ότι, όταν οι μελλοντικές γενιές προσεγγίσουν εκείνη τη στιγμή της ζωής τους, θα το κάνουν με ανοιχτό μυαλό, και οι κανονισμοί απλώς θα ακολουθήσουν.
πηγή: theverge
Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
Συντάκτης: Grigoris Deoudis | Ετικέτες: ειδήσεις, θεραπεία, διαταραχή μετατραυματικού στρες, MDMA, ecstasy, αγχώδης μετατραυματική διαταραχή,
Κυριακή, Μαΐου 11, 2014
Η ιμπογκαΐνη στα πρώιμα στάδια πειραματισμών - Συνέντευξη του Claudio Naranjo
Κατηγορία: Ειδήσεις, Βίντεο
ετικέτες: ειδήσεις, βίντεο, ιμπογκαΐνη, Claudio Naranjo
Συνέντευξη με τον ψυχίατρο Claudio Naranjo από την Χιλή όπου μιλά για τα κλινικά πειράματα με ιμπογκαΐνη που διεξήγαγε στη δεκαετία του '60· τα ευρήματά του, παρατηρήσεις σχετικά με τις θεραπευτικές δυνατότητες, τη φαινομενολογία, κλπ.
Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο Μεξικό, Απρίλιος 2014
Σάββατο, Μαΐου 10, 2014
Τα μυστικιστικά οράματα των μαγικών μανιταριών βοηθούν ασθενείς με καρκίνο
Κατηγορία: Ειδήσεις
Τα μυστικιστικά οράματα που προκαλούνται από τα μαγικά μανιτάρια βοηθούν ασθενείς με καρκίνο να κατακτήσουν τον φόβο, δείχνει μελέτη.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα ψυχεδελικά μανιτάρια μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση της ψυχολογικής και πνευματικής επιβάρυνσης στους ασθενείς με μια διάγνωση καρκίνου που δεν αφήνει περιθώρια επιβίωσης.
Τα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών με καρκίνο έχουν βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, με βελτιώσεις στη διάγνωση και τη θεραπεία, αλλά οι γιατροί μερικές φορές αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν τις ψυχολογικές ανάγκες των ασθενών.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη η ψιλοκυβίνη - η ψυχοδραστική ουσία στα «μαγικά» μανιτάρια - μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς με άγχος, κατάθλιψη, θυμό, κοινωνική απομόνωση, και την απελπισία που μπορεί να βιώσουν, καθώς υποβάλλονται σε θεραπεία του καρκίνου.
Η θεραπεία με παραισθησιογόνα, στην οποία επί του παρόντος αναζητούνται επιπλέον συμμετέχοντες, έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί μια μυστικιστική ή πνευματική εμπειρία σε ασθενείς και προσφέρει μια μοναδική θεραπευτική προσέγγιση για τη μείωση του άγχους σε ασθενείς με καρκίνο τελικού σταδίου, είπαν οι ερευνητές.
«Οι μυστικιστικές εμπειρίες ή οι κορυφαίες καταστάσεις συνείδησης σε ασθενείς με καρκίνο έχουν συσχετιστεί με μια σειρά από οφέλη, όπως βελτιωμένη ψυχολογική, πνευματική και υπαρξιακή ευημερία», δήλωσε ο ομο-συντάκτης της μελέτης Anthony Bossis, του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.
Οι ερευνητές είπαν ότι μερικοί ασθενείς με καρκίνο αναπτύσσουν ένα σύνδρομο αποθάρρυνσης που είναι παρόμοιο με διαταραχή μετα-τραυματικού στρες, και παραλύουν από το φόβο του θανάτου.
«Η συνολική προσέγγιση (στη θεραπεία με ψιλοκυβίνη) είναι να τους αποσπάσει από αυτό,» αναφέρει ο ερευνητής Jeffrey Guss. «Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι ότι ακόμα κι αν δεν τους προτρέψω εγώ να σχηματίσουν αφηγήσεις, υπάρχουν πάρα πολλά κοινά χαρακτηριστικά σε αυτά που θα αφηγηθούν. Οι ασθενείς έρχονται σε μένα και μου λένε, 'Καταλαβαίνω τώρα διαισθητικά ότι η αγάπη είναι πραγματικά η πιο σημαντική δύναμη στον πλανήτη. Βίωσα μια βαθιά αίσθηση ειρήνης που ποτέ δεν ένιωσα πριν και αυτό έμεινε μέσα μου. Τώρα ξέρω ότι η συνείδησή μου είναι μεγαλύτερη από μένα.'»
Η μελέτη περιγράφει έναν ασθενή που εμφάνισε υπερβολική κόπωση, πόνο και ψυχολογική δυσφορία από τον καρκίνο του καθώς και αγωγές χημειοθεραπείας δύο φορές την εβδομάδα.
Ανέφερε όμως θεαματικές αλλαγές στη συμπεριφορά του, την αντιμετώπιση, και τη διάθεση 18 εβδομάδες μετά τη θεραπεία με ψιλοκυβίνη, λέγοντας ότι, 'η ποιότητα ζωής του βελτιώνεται εντυπωσιακά.'
Ένας άλλος ασθενής, ένας φοιτητής προ-ιατρικής, περιέγραψε την εμπειρία του με τη θεραπεία.
«Ήμουν έξω από το σώμα μου, κοιτάζοντας τον εαυτό μου», δήλωσε ο ασθενής. «Το σώμα μου ήταν ξαπλωμένο σε ένα φορείο μπροστά από ένα νοσοκομείο. Ένιωσα ένα απίστευτο άγχος - το ίδιο άγχος που είχα αισθανθεί κάθε μέρα από τη στιγμή της διάγνωσης. Στη συνέχεια, και με την ταχύτητα ενός διακόπτη που ανοίγει ένα κύκλωμα, βρέθηκα από την κατάσταση ανησυχίας, στην ανάλυση του άγχους μου ως εξωτερικός παρατηρητής. Συνειδητοποίησα ότι τίποτα πραγματικά δεν μου συμβαίνει αντικειμενικά. Ήταν πραγματικό επειδή εγώ το άφησα να γίνει πραγματικό. Και, ακριβώς τη στιγμή που είχα αυτή τη σκέψη, είδα ένα σύννεφο μαύρου καπνού να βγαίνει από το σώμα μου και να επιπλέει μακριά.»
Οι ασθενείς στη μελέτη υποβλήθηκαν σε δύο θεραπευτικές συνεδρίες - στη μία στην οποία τους δόθηκε ψιλοκυβίνη και μια άλλη στην οποία τους δόθηκε ένα ψευδοφάρμακο (placebo).
Έλαβαν ψυχολογική προετοιμασία πριν από τη δόση ψιλοκυβίνης, που ακολουθήθηκε από μια σειρά συνεδριών ψυχοθεραπείας.
«Οι ασθενείς που έχουν επωφεληθεί από την κλινική έρευνα ψιλοκυβίνης ανέφεραν λιγότερο άγχος, βελτίωση της ποιότητας της ζωής, αυξημένη ψυχολογική και πνευματική ευεξία, καθώς και μια μεγαλύτερη αποδοχή των αλλαγών ζωής που προκαλούνται από τον καρκίνο», δήλωσε ο Bossis. «Είναι μια ευπρόσδεκτη εξέλιξη ότι αυτό το πολλά υποσχόμενο και νέο μοντέλο κλινικής έρευνας που χρησιμοποιεί ψιλοκυβίνη, έχει αρχίσει να αποκτά κλινική και ακαδημαϊκή προσοχή.»
Οι ερευνητές είπαν ότι μερικοί ασθενείς παρουσίασαν έντονο άγχος καθώς βρισκόταν υπό την επήρεια της ψιλοκυβίνης, και μερικοί ακόμη και προσωρινά, πίστευαν ότι είχαν πεθάνει, αλλά κράτησαν σε ετοιμότητα Valium, το οποίο μειώνει το άγχος και Zyprexa, το οποίο εξουδετερώνει την ψυχεδελική επίδραση, σε περίπτωση που χρειαζόταν.
Ο Bossis είπε ότι οι παρόμοιες θετικές εμπειρίες από τους ασθενείς, οι οποίοι ανέφεραν ότι αισθάνονταν την αγάπη του Θεού και τη διασύνδεση του κόσμου και όλων των κατοίκων της, υποδηλώνουν καθαρά την πνευματική πτυχή.
«Οι έννοιες αυτές αποτελούν τη βάση για τόσες πολλές θρησκείες: την εν Χριστώ συνειδητότητα (Christ-consciousness), την Βουδική φύση, την κατάσταση Samadhi στον ινδουισμό ή το Satori στο Ζεν», δήλωσε ο Bossis. Και συνέχισε: «Υπάρχει όλη αυτή η αλληλεπικάλυψη. Μιλούν τα λόγια των μυστών, χωρίς ποτέ να έχουν διαβάσει γι αυτούς.»
Τα αποτελέσματα ταιριάζουν με παρόμοιες διαπιστώσεις που έγιναν από Ελβετούς ερευνητές οι οποίοι έδωσαν LSD σε ασθενείς με καρκίνο τελικού σταδίου.
Οι οκτώ συμμετέχοντες στην εν λόγω μελέτη που έλαβαν πλήρεις δόσεις ψιλοκυβίνης βελτιώθηκαν κατά περίπου 20 τοις εκατό κατά τις συνήθεις μετρήσεις άγχους μετά από δύο μήνες εβδομαδιαίας θεραπείας, ενώ τα τέσσερα άτομα που πήραν πολύ μικρότερες δόσεις, χειροτέρεψαν.
Οι γιατροί είχαν προηγουμένως δοκιμάσει LSD για την επίδρασή του σε μια ποικιλία περιπτώσεων, συμπεριλαμβανομένων του άγχους για το τέλος του κύκλου ζωής, πριν η εν λόγω έρευνα απαγορευθεί το 1966.
Αλλά οι ψυχίατροι σε όλο τον κόσμο έχουν εργαστεί τα τελευταία χρόνια παράλληλα με κυβερνητικούς αξιωματούχους και κώδικες ιατρικής δεοντολογίας με τους περιορισμούς της ζωής στην έρευνα με τα ψυχοδηλωτικά, συμπεριλαμβανομένης της υποβοηθούμενης θεραπείας με ecstasy για το μετατραυματικό στρες και θεραπεία MDMA για ενήλικες με κοινωνικό άγχος σχετιζόμενο με αυτισμό.
Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
Συντάκτης: Grigoris Deoudis | ετικέτες: ειδήσεις, μυστικιστικά οράματα, μαγικά μανιτάρια, ψιλοκυβίνη, ασθενείς, καρκίνος
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα ψυχεδελικά μανιτάρια μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση της ψυχολογικής και πνευματικής επιβάρυνσης στους ασθενείς με μια διάγνωση καρκίνου που δεν αφήνει περιθώρια επιβίωσης.
Τα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών με καρκίνο έχουν βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, με βελτιώσεις στη διάγνωση και τη θεραπεία, αλλά οι γιατροί μερικές φορές αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν τις ψυχολογικές ανάγκες των ασθενών.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη η ψιλοκυβίνη - η ψυχοδραστική ουσία στα «μαγικά» μανιτάρια - μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς με άγχος, κατάθλιψη, θυμό, κοινωνική απομόνωση, και την απελπισία που μπορεί να βιώσουν, καθώς υποβάλλονται σε θεραπεία του καρκίνου.
Η θεραπεία με παραισθησιογόνα, στην οποία επί του παρόντος αναζητούνται επιπλέον συμμετέχοντες, έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί μια μυστικιστική ή πνευματική εμπειρία σε ασθενείς και προσφέρει μια μοναδική θεραπευτική προσέγγιση για τη μείωση του άγχους σε ασθενείς με καρκίνο τελικού σταδίου, είπαν οι ερευνητές.
«Οι μυστικιστικές εμπειρίες ή οι κορυφαίες καταστάσεις συνείδησης σε ασθενείς με καρκίνο έχουν συσχετιστεί με μια σειρά από οφέλη, όπως βελτιωμένη ψυχολογική, πνευματική και υπαρξιακή ευημερία», δήλωσε ο ομο-συντάκτης της μελέτης Anthony Bossis, του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.
Οι ερευνητές είπαν ότι μερικοί ασθενείς με καρκίνο αναπτύσσουν ένα σύνδρομο αποθάρρυνσης που είναι παρόμοιο με διαταραχή μετα-τραυματικού στρες, και παραλύουν από το φόβο του θανάτου.
«Η συνολική προσέγγιση (στη θεραπεία με ψιλοκυβίνη) είναι να τους αποσπάσει από αυτό,» αναφέρει ο ερευνητής Jeffrey Guss. «Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι ότι ακόμα κι αν δεν τους προτρέψω εγώ να σχηματίσουν αφηγήσεις, υπάρχουν πάρα πολλά κοινά χαρακτηριστικά σε αυτά που θα αφηγηθούν. Οι ασθενείς έρχονται σε μένα και μου λένε, 'Καταλαβαίνω τώρα διαισθητικά ότι η αγάπη είναι πραγματικά η πιο σημαντική δύναμη στον πλανήτη. Βίωσα μια βαθιά αίσθηση ειρήνης που ποτέ δεν ένιωσα πριν και αυτό έμεινε μέσα μου. Τώρα ξέρω ότι η συνείδησή μου είναι μεγαλύτερη από μένα.'»
Η μελέτη περιγράφει έναν ασθενή που εμφάνισε υπερβολική κόπωση, πόνο και ψυχολογική δυσφορία από τον καρκίνο του καθώς και αγωγές χημειοθεραπείας δύο φορές την εβδομάδα.
Ανέφερε όμως θεαματικές αλλαγές στη συμπεριφορά του, την αντιμετώπιση, και τη διάθεση 18 εβδομάδες μετά τη θεραπεία με ψιλοκυβίνη, λέγοντας ότι, 'η ποιότητα ζωής του βελτιώνεται εντυπωσιακά.'
Ένας άλλος ασθενής, ένας φοιτητής προ-ιατρικής, περιέγραψε την εμπειρία του με τη θεραπεία.
«Ήμουν έξω από το σώμα μου, κοιτάζοντας τον εαυτό μου», δήλωσε ο ασθενής. «Το σώμα μου ήταν ξαπλωμένο σε ένα φορείο μπροστά από ένα νοσοκομείο. Ένιωσα ένα απίστευτο άγχος - το ίδιο άγχος που είχα αισθανθεί κάθε μέρα από τη στιγμή της διάγνωσης. Στη συνέχεια, και με την ταχύτητα ενός διακόπτη που ανοίγει ένα κύκλωμα, βρέθηκα από την κατάσταση ανησυχίας, στην ανάλυση του άγχους μου ως εξωτερικός παρατηρητής. Συνειδητοποίησα ότι τίποτα πραγματικά δεν μου συμβαίνει αντικειμενικά. Ήταν πραγματικό επειδή εγώ το άφησα να γίνει πραγματικό. Και, ακριβώς τη στιγμή που είχα αυτή τη σκέψη, είδα ένα σύννεφο μαύρου καπνού να βγαίνει από το σώμα μου και να επιπλέει μακριά.»
Οι ασθενείς στη μελέτη υποβλήθηκαν σε δύο θεραπευτικές συνεδρίες - στη μία στην οποία τους δόθηκε ψιλοκυβίνη και μια άλλη στην οποία τους δόθηκε ένα ψευδοφάρμακο (placebo).
Έλαβαν ψυχολογική προετοιμασία πριν από τη δόση ψιλοκυβίνης, που ακολουθήθηκε από μια σειρά συνεδριών ψυχοθεραπείας.
«Οι ασθενείς που έχουν επωφεληθεί από την κλινική έρευνα ψιλοκυβίνης ανέφεραν λιγότερο άγχος, βελτίωση της ποιότητας της ζωής, αυξημένη ψυχολογική και πνευματική ευεξία, καθώς και μια μεγαλύτερη αποδοχή των αλλαγών ζωής που προκαλούνται από τον καρκίνο», δήλωσε ο Bossis. «Είναι μια ευπρόσδεκτη εξέλιξη ότι αυτό το πολλά υποσχόμενο και νέο μοντέλο κλινικής έρευνας που χρησιμοποιεί ψιλοκυβίνη, έχει αρχίσει να αποκτά κλινική και ακαδημαϊκή προσοχή.»
Οι ερευνητές είπαν ότι μερικοί ασθενείς παρουσίασαν έντονο άγχος καθώς βρισκόταν υπό την επήρεια της ψιλοκυβίνης, και μερικοί ακόμη και προσωρινά, πίστευαν ότι είχαν πεθάνει, αλλά κράτησαν σε ετοιμότητα Valium, το οποίο μειώνει το άγχος και Zyprexa, το οποίο εξουδετερώνει την ψυχεδελική επίδραση, σε περίπτωση που χρειαζόταν.
Ο Bossis είπε ότι οι παρόμοιες θετικές εμπειρίες από τους ασθενείς, οι οποίοι ανέφεραν ότι αισθάνονταν την αγάπη του Θεού και τη διασύνδεση του κόσμου και όλων των κατοίκων της, υποδηλώνουν καθαρά την πνευματική πτυχή.
«Οι έννοιες αυτές αποτελούν τη βάση για τόσες πολλές θρησκείες: την εν Χριστώ συνειδητότητα (Christ-consciousness), την Βουδική φύση, την κατάσταση Samadhi στον ινδουισμό ή το Satori στο Ζεν», δήλωσε ο Bossis. Και συνέχισε: «Υπάρχει όλη αυτή η αλληλεπικάλυψη. Μιλούν τα λόγια των μυστών, χωρίς ποτέ να έχουν διαβάσει γι αυτούς.»
Τα αποτελέσματα ταιριάζουν με παρόμοιες διαπιστώσεις που έγιναν από Ελβετούς ερευνητές οι οποίοι έδωσαν LSD σε ασθενείς με καρκίνο τελικού σταδίου.
Οι οκτώ συμμετέχοντες στην εν λόγω μελέτη που έλαβαν πλήρεις δόσεις ψιλοκυβίνης βελτιώθηκαν κατά περίπου 20 τοις εκατό κατά τις συνήθεις μετρήσεις άγχους μετά από δύο μήνες εβδομαδιαίας θεραπείας, ενώ τα τέσσερα άτομα που πήραν πολύ μικρότερες δόσεις, χειροτέρεψαν.
Οι γιατροί είχαν προηγουμένως δοκιμάσει LSD για την επίδρασή του σε μια ποικιλία περιπτώσεων, συμπεριλαμβανομένων του άγχους για το τέλος του κύκλου ζωής, πριν η εν λόγω έρευνα απαγορευθεί το 1966.
Αλλά οι ψυχίατροι σε όλο τον κόσμο έχουν εργαστεί τα τελευταία χρόνια παράλληλα με κυβερνητικούς αξιωματούχους και κώδικες ιατρικής δεοντολογίας με τους περιορισμούς της ζωής στην έρευνα με τα ψυχοδηλωτικά, συμπεριλαμβανομένης της υποβοηθούμενης θεραπείας με ecstasy για το μετατραυματικό στρες και θεραπεία MDMA για ενήλικες με κοινωνικό άγχος σχετιζόμενο με αυτισμό.
πηγή: rawstory
Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
Συντάκτης: Grigoris Deoudis | ετικέτες: ειδήσεις, μυστικιστικά οράματα, μαγικά μανιτάρια, ψιλοκυβίνη, ασθενείς, καρκίνος
Πέμπτη, Μαΐου 08, 2014
Η ψιλοκυβίνη αναστέλλει την επεξεργασία των αρνητικών συναισθημάτων στον εγκέφαλο
Κατηγορία: Ειδήσεις
Τα συναισθήματα όπως ο φόβος, ο θυμός, η θλίψη, η χαρά επιτρέπουν στους ανθρώπους να προσαρμοστούν στο περιβάλλον τους και να αντιδρούν με ευελιξία στο στρες και την ένταση και είναι ζωτικής σημασίας για τις γνωσιακές διαδικασίες, τις φυσιολογικές αντιδράσεις και την κοινωνική συμπεριφορά. Η επεξεργασία των συναισθημάτων συνδέεται στενά με δομές στον εγκέφαλο, δηλαδή με αυτό που είναι γνωστό ως το μεταιχμιακό σύστημα. Μέσα σε αυτό το σύστημα, η αμυγδαλή διαδραματίζει κεντρικό ρόλο - πάνω απ' όλα επεξεργάζεται τα αρνητικά συναισθήματα όπως το άγχος και το φόβο. Εάν η δραστηριότητα της αμυγδαλής γίνεται ασύμμετρη, κατάθλιψη και αγχώδεις διαταραχές μπορεί να αναπτυχθούν.
Ερευνητές του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ψυχιατρικής της Ζυρίχης απέδειξαν ότι η ψιλοκυβίνη, το βιοενεργό συστατικό στο Μεξικανικό μαγικό μανιτάρι, επηρεάζει την αμυγδαλή, αποδυναμώνοντας την επεξεργασία των αρνητικών ερεθισμάτων. Τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να «δείξουν το δρόμο για νέες προσεγγίσεις στη θεραπεία», σχολιάζει ο επικεφαλής συντάκτης Rainer Krähenmann σχετικά με τα αποτελέσματα που έχουν ήδη δημοσιευθεί στο ιατρικό περιοδικό Biological Psychiatry.
Η ψιλοκυβίνη επηρεάζει θετικά τη διάθεση σε υγιή άτομα. Στον εγκέφαλο, η ουσία αυτή διεγείρει ειδικές θέσεις σύνδεσης για τον νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη. Ως εκ τούτου, οι επιστήμονες υπέθεσαν ότι η ψιλοκυβίνη εξασκεί την επίδραση ανύψωσης της διάθεσης μέσω μιας αλλαγής στο σύστημα σεροτονίνης στις μεταιχμιακές περιοχές του εγκεφάλου. Αυτό θα μπορούσε, στην πραγματικότητα, να καταδειχθεί χρησιμοποιώντας λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI). «Ακόμη και μια μέτρια δόση ψιλοκυβίνης αποδυναμώνει την επεξεργασία των αρνητικών ερεθισμάτων τροποποιώντας τη δραστηριότητα της αμυγδαλής στο μεταιχμιακό σύστημα, καθώς και σε άλλες σχετιζόμενες περιοχές του εγκεφάλου,» συνεχίζει ο Krähenmann. Η μελέτη δείχνει σαφώς ότι η διαμόρφωση της δραστηριότητας της αμυγδαλής συνδέεται άμεσα με την εμπειρία της αυξημένης διάθεσης.
Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
Συντάκτης: Grigoris Deoudis Ετικέτες: ειδήσεις, ψιλοκυβίνη, κατάθλιψη, θεραπεία, fMRI, αμυγδαλή,
 |
| Οι ερευνητές απέδειξαν ότι η ψιλοκυβίνη, το βιοενεργό συστατικό στα Μεξικανικά μαγικά μανιτάρια, επηρεάζει την αμυγδαλή, αποδυναμώνοντας την επεξεργασία των αρνητικών ερεθισμάτων. |
Ερευνητές του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ψυχιατρικής της Ζυρίχης απέδειξαν ότι η ψιλοκυβίνη, το βιοενεργό συστατικό στο Μεξικανικό μαγικό μανιτάρι, επηρεάζει την αμυγδαλή, αποδυναμώνοντας την επεξεργασία των αρνητικών ερεθισμάτων. Τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να «δείξουν το δρόμο για νέες προσεγγίσεις στη θεραπεία», σχολιάζει ο επικεφαλής συντάκτης Rainer Krähenmann σχετικά με τα αποτελέσματα που έχουν ήδη δημοσιευθεί στο ιατρικό περιοδικό Biological Psychiatry.
Η ψιλοκυβίνη αναστέλλει την επεξεργασία των αρνητικών συναισθημάτων στην αμυγδαλή
Η επεξεργασία των συναισθημάτων μπορεί να επηρεαστεί από διάφορες αιτίες και να προκαλέσουν ψυχικές διαταραχές. Αυξημένη δραστηριότητα της αμυγδαλής με απόκριση σε ερεθίσματα οδηγεί στην ενίσχυση των αρνητικών σημάτων στους νευρώνες και αποδυναμώνει την επεξεργασία των θετικών. Ο μηχανισμός αυτός παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της κατάθλιψης και των διαταραχών άγχους. Η ψιλοκυβίνη παρεμβαίνει ειδικά σε αυτόν τον μηχανισμό, όπως παρουσιάζεται από τον Δρ Rainer Krähenmann της ερευνητικής ομάδας της Νευροψυχοφαρμακολογίας και Μονάδας Απεικόνισης του Εγκεφάλου με επικεφαλής τον καθηγητή Δρ Franz Vollenweider.Η ψιλοκυβίνη επηρεάζει θετικά τη διάθεση σε υγιή άτομα. Στον εγκέφαλο, η ουσία αυτή διεγείρει ειδικές θέσεις σύνδεσης για τον νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη. Ως εκ τούτου, οι επιστήμονες υπέθεσαν ότι η ψιλοκυβίνη εξασκεί την επίδραση ανύψωσης της διάθεσης μέσω μιας αλλαγής στο σύστημα σεροτονίνης στις μεταιχμιακές περιοχές του εγκεφάλου. Αυτό θα μπορούσε, στην πραγματικότητα, να καταδειχθεί χρησιμοποιώντας λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI). «Ακόμη και μια μέτρια δόση ψιλοκυβίνης αποδυναμώνει την επεξεργασία των αρνητικών ερεθισμάτων τροποποιώντας τη δραστηριότητα της αμυγδαλής στο μεταιχμιακό σύστημα, καθώς και σε άλλες σχετιζόμενες περιοχές του εγκεφάλου,» συνεχίζει ο Krähenmann. Η μελέτη δείχνει σαφώς ότι η διαμόρφωση της δραστηριότητας της αμυγδαλής συνδέεται άμεσα με την εμπειρία της αυξημένης διάθεσης.
Επόμενη μελέτη με καταθλιπτικούς ασθενείς
Σύμφωνα με τον Krähenmann, αυτή η παρατήρηση έχει μεγάλη κλινική σημασία. Ιδιαιτέρως οι καταθλιπτικοί ασθενείς, αντιδρούν περισσότερο σε αρνητικά ερεθίσματα και οι σκέψεις τους, συχνά περιστρέφονται γύρω από αρνητικό περιεχόμενο. Ως εκ τούτου, οι νευροφαρμακολόγοι τώρα επιθυμούν να διευκρινίσουν σε περαιτέρω μελέτες αν η ψιλοκυβίνη ομαλοποιεί την υπερβολική επεξεργασία των αρνητικών ερεθισμάτων, όπως φαίνεται στις μελέτες νευροαπεικόνισης των ασθενών με κατάθλιψη - και αν μπορεί κατά συνέπεια να οδηγήσει σε βελτίωση της διάθεσης σε αυτούς τους ασθενείς.
πηγή: sciencedaily
Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
Συντάκτης: Grigoris Deoudis Ετικέτες: ειδήσεις, ψιλοκυβίνη, κατάθλιψη, θεραπεία, fMRI, αμυγδαλή,
Παρασκευή, Μαΐου 02, 2014
Παγκόσμιο Συνέδριο Αγιαχουάσκα 2014
Κατηγορία: Ειδήσεις
Κατά την τελευταία δεκαετία, το παγκόσμιο ενδιαφέρον στο αγιαχουάσκα έχει εκτιναχθεί στα ύψη. Γνωστό ως «το σπουδαίο φάρμακο» στη Νότια Αμερική, το αφέψημα αγιαχουάσκα παρέμεινε κρυμμένο για αιώνες στις πυκνές ζούγκλες του Αμαζονίου μέχρι την «πρόσφατη» ανακάλυψή του από τον δυτικό κόσμο το 1851.
Γρήγορη προώθηση μέχρι το 2014, και το αγιαχουάσκα, που κάποτε ήταν το αποκλειστικό ενδιαφέρον των εθνογράφων και βοτανολόγων, έχει ολοένα και περισσότερο επιστήσει την προσοχή των επιστημόνων που ενδιαφέρονται για τη διερεύνηση των επιδράσεων των φυτών που αποτελούν το αφέψημα αγιαχουάσκα, τους κινδύνους και τις θεραπευτικές δυνατότητές του. Το όλο κίνημα θυμίζει κάπως τις αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν ήταν σε πλήρη εξέλιξη η έρευνα σχετικά με τα ψυχοδηλωτικά, όπως το LSD, για τα οποία πιστευόταν ότι διευκολύνουν την εξερεύνηση της ψυχής με ευεργετικά οφέλη.
Γιατί τώρα; Το αγιαχουάσκα χρησιμοποιείται ευρέως ως ένα θρησκευτικό ιερό μυστήριο από τις εκκλησίες του Santo Daime και União do Vegetal, και οι δύο με έδρα τη Βραζιλία. Καθώς πολλά από τα μέλη της εκκλησίας εγκαταστάθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, με την πάροδο των ετών, η γνώση για το αφέψημα αυτό έχει εισέλθει στη συνείδηση του κοινού, ακόμα και ο Sting μίλησε για την εμπειρία του με το αγιαχουάσκα στο περιοδικό Rolling Stone. Αλλά καθώς απέχει πολύ από ένα ψυχαγωγικό «ναρκωτικό», από πολλούς το φυτό θεωρείται σπουδαίο, ιερό φυτό-δάσκαλος. Όπως είναι φυσικό, καθώς η ευαισθητοποίηση του κοινού έχει αυξηθεί, αντίστοιχο είναι και το ενδιαφέρον των ερευνητών επιστημόνων.
Η Παγκόσμια Διάσκεψη Αγιαχουάσκα του 2014 θα πραγματοποιηθεί τον Σεπτέμβριο στην Ίμπιζα της Ισπανίας και σχεδιάζεται η περαιτέρω εκβάθυνση στο δημόσιο διάλογο για το ρόλο του φυτού στην επιστήμη, την ιατρική, τη θεραπεία και τον πολιτισμό φέρνοντας σε επαφή κορυφαίους επιστήμονες, φαρμακολόγους, ανθρωπολόγους, σαμάνους και νομικούς εμπειρογνώμονες από διάφορες χώρες. Το συνέδριο θα καλύψει επίσης τα σοβαρά νομικά, ηθικά ζητήματα καθώς και αυτά της βιωσιμότητας που συνδέονται με το αγιαχουάσκα.
Οι ομιλητές θα περιλαμβάνουν τον Ντένις Μακένα και τους ομοίους του, ο οποίος έχει περάσει περισσότερα από 40 χρόνια στη μελέτη και τη συγγραφή εργασιών στα φαρμακευτικά φυτά, τον Glenn H. Shepard, εθνοβοτανολόγο, ιατρικό ανθρωπολόγο και κινηματογραφιστή· την Anja Loizaga-Velder κλινική ψυχολόγο που ερευνά τις θεραπευτικές δυνατότητες των ψυχοδηλωτικών φυτών, τον Τζόναθαν Οτ και πολλούς άλλους. Τα εργαστήρια (workshops) θα εξερευνήσουν τις τελευταίες επιστημονικές έρευνες σχετικά με το αγιαχουάσκα, τις παραδοσιακές και θρησκευτικές χρήσεις του, τον ρόλο που παίζει η παγκοσμιοποίηση στην κατανάλωσή του και επίσης, τον ρόλο των γυναικών στον κόσμο του αγιαχουάσκα.
Είναι αναγκαίος ένας τέτοιος εφ'όλης της ύλης διάλογος καθώς η χρήση του αγιαχουάσκα συνεχίζει να αυξάνεται. Πολλοί από αυτούς που πίνουν αγιαχουάσκα το κάνουν ως μέσο για την επέκταση των πνευματικών οριζόντων τους· άλλοι το χρησιμοποιούν για να βοηθήσει στην καταπολέμηση της κατάθλιψης και του εθισμού. Καθώς ένα μεγάλο μέρος της λεπτομερούς κλινικής έρευνας εξακολουθεί να είναι απαραίτητη για το αγιαχουάσκα και μεγάλο μέρος αυτής είναι σε εξέλιξη, είναι σαφές ότι το λαϊκό και επιστημονικό ενδιαφέρον βασίζεται στο σημαντικό δυναμικό που το φυτό (στην ουσία πρόκειται για φυτά που χρησιμοποιούνται στο αφέψημα) φαίνεται να έχει για να θεραπεύσει το ανθρώπινο μυαλό, σώμα και πνεύμα.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του Παγκόσμιου Συνεδρίου Αγιαχουάσκα 2014.
Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
Συντάκτης: Grigoris Deoudis. ετικέτες: ειδήσεις, παγκόσμιο συνέδριο, αγιαχουάσκα, 2014
 |
| Παγκόσμιο Συνέδριο Αγιαχουάσκα 2014, διοργανώνεται από το Ίδρυμα ICEERS στην Ίμπιζα της Ισπανίας |
Γρήγορη προώθηση μέχρι το 2014, και το αγιαχουάσκα, που κάποτε ήταν το αποκλειστικό ενδιαφέρον των εθνογράφων και βοτανολόγων, έχει ολοένα και περισσότερο επιστήσει την προσοχή των επιστημόνων που ενδιαφέρονται για τη διερεύνηση των επιδράσεων των φυτών που αποτελούν το αφέψημα αγιαχουάσκα, τους κινδύνους και τις θεραπευτικές δυνατότητές του. Το όλο κίνημα θυμίζει κάπως τις αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν ήταν σε πλήρη εξέλιξη η έρευνα σχετικά με τα ψυχοδηλωτικά, όπως το LSD, για τα οποία πιστευόταν ότι διευκολύνουν την εξερεύνηση της ψυχής με ευεργετικά οφέλη.
Γιατί τώρα; Το αγιαχουάσκα χρησιμοποιείται ευρέως ως ένα θρησκευτικό ιερό μυστήριο από τις εκκλησίες του Santo Daime και União do Vegetal, και οι δύο με έδρα τη Βραζιλία. Καθώς πολλά από τα μέλη της εκκλησίας εγκαταστάθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, με την πάροδο των ετών, η γνώση για το αφέψημα αυτό έχει εισέλθει στη συνείδηση του κοινού, ακόμα και ο Sting μίλησε για την εμπειρία του με το αγιαχουάσκα στο περιοδικό Rolling Stone. Αλλά καθώς απέχει πολύ από ένα ψυχαγωγικό «ναρκωτικό», από πολλούς το φυτό θεωρείται σπουδαίο, ιερό φυτό-δάσκαλος. Όπως είναι φυσικό, καθώς η ευαισθητοποίηση του κοινού έχει αυξηθεί, αντίστοιχο είναι και το ενδιαφέρον των ερευνητών επιστημόνων.
Η Παγκόσμια Διάσκεψη Αγιαχουάσκα του 2014 θα πραγματοποιηθεί τον Σεπτέμβριο στην Ίμπιζα της Ισπανίας και σχεδιάζεται η περαιτέρω εκβάθυνση στο δημόσιο διάλογο για το ρόλο του φυτού στην επιστήμη, την ιατρική, τη θεραπεία και τον πολιτισμό φέρνοντας σε επαφή κορυφαίους επιστήμονες, φαρμακολόγους, ανθρωπολόγους, σαμάνους και νομικούς εμπειρογνώμονες από διάφορες χώρες. Το συνέδριο θα καλύψει επίσης τα σοβαρά νομικά, ηθικά ζητήματα καθώς και αυτά της βιωσιμότητας που συνδέονται με το αγιαχουάσκα.
Οι ομιλητές θα περιλαμβάνουν τον Ντένις Μακένα και τους ομοίους του, ο οποίος έχει περάσει περισσότερα από 40 χρόνια στη μελέτη και τη συγγραφή εργασιών στα φαρμακευτικά φυτά, τον Glenn H. Shepard, εθνοβοτανολόγο, ιατρικό ανθρωπολόγο και κινηματογραφιστή· την Anja Loizaga-Velder κλινική ψυχολόγο που ερευνά τις θεραπευτικές δυνατότητες των ψυχοδηλωτικών φυτών, τον Τζόναθαν Οτ και πολλούς άλλους. Τα εργαστήρια (workshops) θα εξερευνήσουν τις τελευταίες επιστημονικές έρευνες σχετικά με το αγιαχουάσκα, τις παραδοσιακές και θρησκευτικές χρήσεις του, τον ρόλο που παίζει η παγκοσμιοποίηση στην κατανάλωσή του και επίσης, τον ρόλο των γυναικών στον κόσμο του αγιαχουάσκα.
Είναι αναγκαίος ένας τέτοιος εφ'όλης της ύλης διάλογος καθώς η χρήση του αγιαχουάσκα συνεχίζει να αυξάνεται. Πολλοί από αυτούς που πίνουν αγιαχουάσκα το κάνουν ως μέσο για την επέκταση των πνευματικών οριζόντων τους· άλλοι το χρησιμοποιούν για να βοηθήσει στην καταπολέμηση της κατάθλιψης και του εθισμού. Καθώς ένα μεγάλο μέρος της λεπτομερούς κλινικής έρευνας εξακολουθεί να είναι απαραίτητη για το αγιαχουάσκα και μεγάλο μέρος αυτής είναι σε εξέλιξη, είναι σαφές ότι το λαϊκό και επιστημονικό ενδιαφέρον βασίζεται στο σημαντικό δυναμικό που το φυτό (στην ουσία πρόκειται για φυτά που χρησιμοποιούνται στο αφέψημα) φαίνεται να έχει για να θεραπεύσει το ανθρώπινο μυαλό, σώμα και πνεύμα.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του Παγκόσμιου Συνεδρίου Αγιαχουάσκα 2014.
πηγή: stichtingopen
Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
Συντάκτης: Grigoris Deoudis. ετικέτες: ειδήσεις, παγκόσμιο συνέδριο, αγιαχουάσκα, 2014
Σάββατο, Απριλίου 12, 2014
Η PCP ανοίγει το δρόμο στη θεραπεία της σχιζοφρένειας
Κατηγορία: Ειδήσεις
Η σχιζοφρένεια είναι μια σοβαρή ασθένεια για την οποία δεν υπάρχει ακόμα αποτελεσματική ιατρική θεραπεία. Σε μια προσπάθεια να κατανοήσουν τι ακριβώς συμβαίνει στον εγκέφαλο ενός ατόμου με σχιζοφρένεια, οι ερευνητές ανέλυσαν πρωτεΐνες στους εγκεφάλους αρουραίων στους οποίους δόθηκαν παραισθησιογόνα. Αυτό μπορεί να δώσει προοπτικές για νέα και καλύτερα φάρμακα.
Επτά τοις εκατό του ενήλικου πληθυσμού πάσχει από σχιζοφρένεια, και μολονότι οι επιστήμονες έχουν προσπαθήσει επί αιώνες να κατανοήσουν την ασθένεια, ακόμα δεν γνωρίζουν τι προκαλεί την σχιζοφρένεια ή ποιες φυσιολογικές αλλαγές προκαλεί στο σώμα. Οι γιατροί δεν μπορούν να κάνουν τη διάγνωση αναζητώντας συγκεκριμένες φυσιολογικές αλλαγές στο αίμα ή στον ιστό του ασθενούς, αλλά πρέπει να διαγνώσουν από τα συμπτώματα συμπεριφοράς.
Σε μια προσπάθεια να βρουν τη φυσιολογική ταυτότητα της σχιζοφρένειας, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Δανίας έχουν διεξάγει δοκιμές σε αρουραίους, και τώρα πιστεύουν ότι η ταυτότητα βρίσκεται σε κάποιες συγκεκριμένες, μετρήσιμες πρωτεΐνες. Γνωρίζοντας αυτές τις πρωτεΐνες και συγκρίνοντας τη συμπεριφορά τους με πρωτεΐνες στους εγκεφάλους των μη-σχιζοφρενικών ανθρώπων μπορεί να καταστεί δυνατή η ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών φαρμάκων.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να μελετηθεί η δραστηριότητα του εγκεφάλου σε σχιζοφρενείς και αυτός είναι ο λόγος που οι ερευνητές χρησιμοποιούν συχνά ζωικά μοντέλα προσπαθώντας να κατανοήσουν τα μυστήρια του σχιζοφρενικού εγκεφάλου. Οι εγκέφαλοι αρουραίων μοιάζουν από πολλές απόψεις με των ανθρώπων, οπότε η μελέτη τους είναι σημαντική, αν κάποιος θέλει να μάθει περισσότερα για τον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Η φαινκυκλιδίνη, φαινοκυκλιδίνη ή φαινυλκυκλιδίνη (PCP), επίσης γνωστή ως «αγγελόσκονη», ένα ισχυρό κατευναστικό ψυχοτρόπο, διασχιστικό σε υψηλότερες δόσεις, παρέχει μια σειρά συμπτωμάτων τα οποία είναι πολύ παρόμοια με τη σχιζοφρένεια.
«Όταν δίνουμε PCP σε αρουραίους, οι αρουραίοι γίνονται πολύτιμα αντικείμενα μελέτης για τους ερευνητές της σχιζοφρένειας», εξηγεί ο Ole Nørregaard Jensen, καθηγητής και επικεφαλής του Τμήματος Βιοχημείας και Μοριακής Βιολογίας.
Μαζί με τους Pawel Palmowski, Adelina Rogowska-Wrzesinska και άλλους, είναι ο συντάκτης μιας επιστημονικής εργασίας σχετικά με την ανακάλυψη, που δημοσιεύθηκε στο διεθνές Περιοδικό για τη Πρωτεϊνική Έρευνα (proteomics)· Journal of Proteome Research.
Μεταξύ των συμπτωμάτων και των αντιδράσεων που μπορούν να παρατηρηθούν σε ανθρώπους και αρουραίους είναι μεταβολές στην κίνηση και μειωμένη γνωστικές λειτουργίες, όπως εξασθενημένη μνήμη, προσοχή και ικανότητα μάθησης.
«Οι επιστήμονες έχουν μελετήσει αρουραίους υπό την επίδραση PCP για δεκαετίες, αλλά μέχρι τώρα κανείς δεν ήξερε τι συνέβαινε στον εγκέφαλο αρουραίων σε μοριακό επίπεδο. Παρουσιάζουμε σήμερα αυτά που πιστεύουμε ότι είναι τα εκτενέστερα στοιχεία στην πρωτεωμική έρευνα μέχρι σήμερα», λέει ο Ole Jensen Nørregaard.
Η PCP απορροφάται πολύ γρήγορα από τον εγκέφαλο, και μένει στον εγκέφαλο μόνο για λίγες ώρες. Ως εκ τούτου, ήταν σημαντικό για τους ερευνητές να εξετάσουν τα κύτταρα εγκεφάλου των αρουραίων αμέσως μόλις ενέθηκαν με την παραισθησιογόνο ουσία.
«Είδαμε αλλαγές στις πρωτεΐνες στον εγκέφαλο ήδη μετά από 15 λεπτά. Και μετά από 240 λεπτά, η επίδραση είχε σχεδόν παρέλθει», λέει ο Ole Jensen Nørregaard.
Το Πανεπιστήμιο της Νότιας Δανίας κατέχει εξοπλισμό που είναι από τους πιο προηγμένους παγκοσμίως για τη μελέτη των πρωτεϊνών, και ο Ole Nørregaard Jensen και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν το φασματόμετρο μάζας του πανεπιστημίου για τις πρωτεωμικές μελέτες τους.
«Εντοπίσαμε 2604 πρωτεΐνες, και σε 352 από αυτές, είδαμε αλλαγές που μπορεί να συνδέονται με τις εγχύσεις PCP. Θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η λεπτομερέστερη μελέτη αυτών των 352 πρωτεϊνών, για να γίνει σαφές εαν μπορούν επίσης να αλλάξουν σε ανθρώπους με σχιζοφρένεια -- και στην περίπτωση αυτή, θα είναι φυσικά ενδιαφέρον να προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε ένα φάρμακο που θα μπορεί να αποτρέψει τις αλλαγές πρωτεΐνης οι οποίες οδηγούν στη σχιζοφρένεια,» λέει ο Ole Nørregaard Jensen για την ανακάλυψη αυτή και το έργο που βρίσκεται τώρα μπροστά τους.
Οι 352 πρωτεΐνες στους εγκεφάλους αρουραίων ανταποκρίθηκαν αμέσως όταν τα ζώα εκτέθηκαν σε PCP. Σε γενικές γραμμές, η ψυχοτρόπος ουσία ενεργοποίησε ή απενεργοποίησε τις πρωτεΐνες όταν δεν θα έπρεπε να ενεργοποιηθούν ή να απενεργοποιηθούν αντίστοιχα. Αυτό ξεκίνησε μια αλυσιδωτή αντίδραση άλλων διαταραχών στο μοριακό δίκτυο γύρω από τις πρωτεΐνες, όπως οι αλλαγές στο μεταβολισμό και την ισορροπία του ασβεστίου.
«Είναι αυτές οι 352 πρωτεΐνες που προκάλεσαν την αλλαγή συμπεριφοράς στους αρουραίους -- και οι εκδηλώσεις είναι πιθανώς συγκρινόμενες με τις καταστρεπτικές αλλαγές στον εγκέφαλο ενός σχιζοφρενούς», εξηγεί ο Ole Jensen Nørregaard.
Το πρωτόκολλο για τη μελέτη πρωτεϊνών εγκεφάλου αρουραίου με φασματομετρία μάζας, που αναπτύχθηκε από τον Ole Nørregaard Jensen και τους συνεργάτες του, δεν περιορίζεται σε μελέτες σχιζοφρένειας - μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να διερευνήσει και άλλες ασθένειες.
Η έρευνα ήταν μια συνεργασία μεταξύ του Πανεπιστημίου της Νότιας Δανίας, του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Δανίας και του NeuroSearch A/S.
Δώδεκα αρουραίοι χρησιμοποιήθηκαν για το πείραμα. Έξι έλαβαν ένεση με το παραισθησιογόνο PCP (10 mg/kg βάρους σώματος), και έξι εγχύθηκαν με διάλυμα αλατόνερου που χρησίμευσε ως ομάδα ελέγχου. Μετά από 15 λεπτά, τα δύο πρώτα ζώα σε κάθε ομάδα θανατώθηκαν και μέσα σε λιγότερο από δύο λεπτά, τα δείγματα του εγκεφάλου τους (κροταφικοί λοβοί) ελήφθησαν και γρήγορα καταψύχθηκαν σε υγρό άζωτο.
Μετά από 30 και 240 λεπτά, αντίστοιχα, το ίδιο έγινε σε άλλους αρουραίους. Όλα τα πειράματα διεξήχθησαν σύμφωνα με τις οδηγίες της ΕΕ και της Δανίας για το χειρισμό των πειραματόζωων. Τα δείγματα ιστού που συλλέχθηκαν υποβλήθηκαν στη συνέχεια σε διάφορες πρωτεϊνικές αναλύσεις φασματομετρίας μάζας. Οι αναλύσεις αποκάλυψαν διαφορές στη φωσφορυλίωση των πρωτεϊνών υποδεικνύοντας ποιες πρωτεΐνες είχαν επηρεαστεί από την PCP.
Η ερμηνεία του σύνθετου συνόλου δεδομένων πρωτεϊνών υποδεικνύει ότι η PCP επηρεάζει έναν αριθμό διεργασιών στα κύτταρα του εγκεφάλου και οδηγεί σε μεταβολές της ισορροπίας του ασβεστίου στα κύτταρα του εγκεφάλου, μεταβολές στην μεταφορά ουσιών μέσα και έξω από τα κύτταρα, αλλαγές στο μεταβολισμό των κυττάρων καθώς και μεταβολές στην δομή του εσωτερικού σκελετού του κυττάρου, του κυτταροσκελετού.
Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
Συντάκτης: Grigoris Deoudis ετικέτες: ειδήσεις, PCP, φαινκυκλιδίνη, σχιζοφρένεια, θεραπεία, φαινοκυκλιδίνη
Επτά τοις εκατό του ενήλικου πληθυσμού πάσχει από σχιζοφρένεια, και μολονότι οι επιστήμονες έχουν προσπαθήσει επί αιώνες να κατανοήσουν την ασθένεια, ακόμα δεν γνωρίζουν τι προκαλεί την σχιζοφρένεια ή ποιες φυσιολογικές αλλαγές προκαλεί στο σώμα. Οι γιατροί δεν μπορούν να κάνουν τη διάγνωση αναζητώντας συγκεκριμένες φυσιολογικές αλλαγές στο αίμα ή στον ιστό του ασθενούς, αλλά πρέπει να διαγνώσουν από τα συμπτώματα συμπεριφοράς.
Σε μια προσπάθεια να βρουν τη φυσιολογική ταυτότητα της σχιζοφρένειας, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Δανίας έχουν διεξάγει δοκιμές σε αρουραίους, και τώρα πιστεύουν ότι η ταυτότητα βρίσκεται σε κάποιες συγκεκριμένες, μετρήσιμες πρωτεΐνες. Γνωρίζοντας αυτές τις πρωτεΐνες και συγκρίνοντας τη συμπεριφορά τους με πρωτεΐνες στους εγκεφάλους των μη-σχιζοφρενικών ανθρώπων μπορεί να καταστεί δυνατή η ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών φαρμάκων.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να μελετηθεί η δραστηριότητα του εγκεφάλου σε σχιζοφρενείς και αυτός είναι ο λόγος που οι ερευνητές χρησιμοποιούν συχνά ζωικά μοντέλα προσπαθώντας να κατανοήσουν τα μυστήρια του σχιζοφρενικού εγκεφάλου. Οι εγκέφαλοι αρουραίων μοιάζουν από πολλές απόψεις με των ανθρώπων, οπότε η μελέτη τους είναι σημαντική, αν κάποιος θέλει να μάθει περισσότερα για τον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Τα συμπτώματα σχιζοφρένειας στους αρουραίους
Η φαινκυκλιδίνη, φαινοκυκλιδίνη ή φαινυλκυκλιδίνη (PCP), επίσης γνωστή ως «αγγελόσκονη», ένα ισχυρό κατευναστικό ψυχοτρόπο, διασχιστικό σε υψηλότερες δόσεις, παρέχει μια σειρά συμπτωμάτων τα οποία είναι πολύ παρόμοια με τη σχιζοφρένεια.
«Όταν δίνουμε PCP σε αρουραίους, οι αρουραίοι γίνονται πολύτιμα αντικείμενα μελέτης για τους ερευνητές της σχιζοφρένειας», εξηγεί ο Ole Nørregaard Jensen, καθηγητής και επικεφαλής του Τμήματος Βιοχημείας και Μοριακής Βιολογίας.
Μαζί με τους Pawel Palmowski, Adelina Rogowska-Wrzesinska και άλλους, είναι ο συντάκτης μιας επιστημονικής εργασίας σχετικά με την ανακάλυψη, που δημοσιεύθηκε στο διεθνές Περιοδικό για τη Πρωτεϊνική Έρευνα (proteomics)· Journal of Proteome Research.
Μεταξύ των συμπτωμάτων και των αντιδράσεων που μπορούν να παρατηρηθούν σε ανθρώπους και αρουραίους είναι μεταβολές στην κίνηση και μειωμένη γνωστικές λειτουργίες, όπως εξασθενημένη μνήμη, προσοχή και ικανότητα μάθησης.
«Οι επιστήμονες έχουν μελετήσει αρουραίους υπό την επίδραση PCP για δεκαετίες, αλλά μέχρι τώρα κανείς δεν ήξερε τι συνέβαινε στον εγκέφαλο αρουραίων σε μοριακό επίπεδο. Παρουσιάζουμε σήμερα αυτά που πιστεύουμε ότι είναι τα εκτενέστερα στοιχεία στην πρωτεωμική έρευνα μέχρι σήμερα», λέει ο Ole Jensen Nørregaard.
Η PCP απορροφάται πολύ γρήγορα από τον εγκέφαλο, και μένει στον εγκέφαλο μόνο για λίγες ώρες. Ως εκ τούτου, ήταν σημαντικό για τους ερευνητές να εξετάσουν τα κύτταρα εγκεφάλου των αρουραίων αμέσως μόλις ενέθηκαν με την παραισθησιογόνο ουσία.
«Είδαμε αλλαγές στις πρωτεΐνες στον εγκέφαλο ήδη μετά από 15 λεπτά. Και μετά από 240 λεπτά, η επίδραση είχε σχεδόν παρέλθει», λέει ο Ole Jensen Nørregaard.
Το Πανεπιστήμιο της Νότιας Δανίας κατέχει εξοπλισμό που είναι από τους πιο προηγμένους παγκοσμίως για τη μελέτη των πρωτεϊνών, και ο Ole Nørregaard Jensen και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν το φασματόμετρο μάζας του πανεπιστημίου για τις πρωτεωμικές μελέτες τους.
352 πρωτεΐνες προκαλούν αλλαγές στον εγκέφαλο
«Εντοπίσαμε 2604 πρωτεΐνες, και σε 352 από αυτές, είδαμε αλλαγές που μπορεί να συνδέονται με τις εγχύσεις PCP. Θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η λεπτομερέστερη μελέτη αυτών των 352 πρωτεϊνών, για να γίνει σαφές εαν μπορούν επίσης να αλλάξουν σε ανθρώπους με σχιζοφρένεια -- και στην περίπτωση αυτή, θα είναι φυσικά ενδιαφέρον να προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε ένα φάρμακο που θα μπορεί να αποτρέψει τις αλλαγές πρωτεΐνης οι οποίες οδηγούν στη σχιζοφρένεια,» λέει ο Ole Nørregaard Jensen για την ανακάλυψη αυτή και το έργο που βρίσκεται τώρα μπροστά τους.
Οι 352 πρωτεΐνες στους εγκεφάλους αρουραίων ανταποκρίθηκαν αμέσως όταν τα ζώα εκτέθηκαν σε PCP. Σε γενικές γραμμές, η ψυχοτρόπος ουσία ενεργοποίησε ή απενεργοποίησε τις πρωτεΐνες όταν δεν θα έπρεπε να ενεργοποιηθούν ή να απενεργοποιηθούν αντίστοιχα. Αυτό ξεκίνησε μια αλυσιδωτή αντίδραση άλλων διαταραχών στο μοριακό δίκτυο γύρω από τις πρωτεΐνες, όπως οι αλλαγές στο μεταβολισμό και την ισορροπία του ασβεστίου.
«Είναι αυτές οι 352 πρωτεΐνες που προκάλεσαν την αλλαγή συμπεριφοράς στους αρουραίους -- και οι εκδηλώσεις είναι πιθανώς συγκρινόμενες με τις καταστρεπτικές αλλαγές στον εγκέφαλο ενός σχιζοφρενούς», εξηγεί ο Ole Jensen Nørregaard.
Το πρωτόκολλο για τη μελέτη πρωτεϊνών εγκεφάλου αρουραίου με φασματομετρία μάζας, που αναπτύχθηκε από τον Ole Nørregaard Jensen και τους συνεργάτες του, δεν περιορίζεται σε μελέτες σχιζοφρένειας - μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να διερευνήσει και άλλες ασθένειες.
Η έρευνα ήταν μια συνεργασία μεταξύ του Πανεπιστημίου της Νότιας Δανίας, του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Δανίας και του NeuroSearch A/S.
Λεπτομέρειες σχετικά με το πείραμα
Δώδεκα αρουραίοι χρησιμοποιήθηκαν για το πείραμα. Έξι έλαβαν ένεση με το παραισθησιογόνο PCP (10 mg/kg βάρους σώματος), και έξι εγχύθηκαν με διάλυμα αλατόνερου που χρησίμευσε ως ομάδα ελέγχου. Μετά από 15 λεπτά, τα δύο πρώτα ζώα σε κάθε ομάδα θανατώθηκαν και μέσα σε λιγότερο από δύο λεπτά, τα δείγματα του εγκεφάλου τους (κροταφικοί λοβοί) ελήφθησαν και γρήγορα καταψύχθηκαν σε υγρό άζωτο.
Μετά από 30 και 240 λεπτά, αντίστοιχα, το ίδιο έγινε σε άλλους αρουραίους. Όλα τα πειράματα διεξήχθησαν σύμφωνα με τις οδηγίες της ΕΕ και της Δανίας για το χειρισμό των πειραματόζωων. Τα δείγματα ιστού που συλλέχθηκαν υποβλήθηκαν στη συνέχεια σε διάφορες πρωτεϊνικές αναλύσεις φασματομετρίας μάζας. Οι αναλύσεις αποκάλυψαν διαφορές στη φωσφορυλίωση των πρωτεϊνών υποδεικνύοντας ποιες πρωτεΐνες είχαν επηρεαστεί από την PCP.
Η ερμηνεία του σύνθετου συνόλου δεδομένων πρωτεϊνών υποδεικνύει ότι η PCP επηρεάζει έναν αριθμό διεργασιών στα κύτταρα του εγκεφάλου και οδηγεί σε μεταβολές της ισορροπίας του ασβεστίου στα κύτταρα του εγκεφάλου, μεταβολές στην μεταφορά ουσιών μέσα και έξω από τα κύτταρα, αλλαγές στο μεταβολισμό των κυττάρων καθώς και μεταβολές στην δομή του εσωτερικού σκελετού του κυττάρου, του κυτταροσκελετού.
πηγή: sciencedaily
Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
Συντάκτης: Grigoris Deoudis ετικέτες: ειδήσεις, PCP, φαινκυκλιδίνη, σχιζοφρένεια, θεραπεία, φαινοκυκλιδίνη
Πέμπτη, Απριλίου 03, 2014
Κεταμίνη, μια θεαματική θεραπεία για την κατάθλιψη
Κατηγορία: Ειδήσεις
Η κεταμίνη, η παραισθησιογόνος ουσία που πωλείται παράνομα στα πάρτι με την ονομασία Special-K, δίνει άμεσα και «θεαματικά» αποτελέσματα ως μια νέα θεραπεία για την κατάθλιψη, λένε οι γιατροί που διεξήγαγαν την πρώτη δοκιμή στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Μερικοί ασθενείς που έχουν αντιμετωπίσει ανίατη κατάθλιψη για δεκαετίες είδαν τα συμπτώματά τους να εξαφανίζονται μέσα σε λίγες ώρες από τη λήψη χαμηλών δόσεων κεταμίνης. Η μικρή δοκιμή σε 28 άτομα, που αναφέρθηκε στην Εφημερίδα της Ψυχοφαρμακολογίας, δείχνει ότι τα οφέλη μπορούν να διαρκέσουν μήνες.
Οι ειδικοί είπαν ότι τα ευρήματα άνοιξαν ένα νέο ολόκληρο πεδίο έρευνας. Η κατάθλιψη είναι συχνή και πλήττει έναν στους 10 ανθρώπους σε κάποια στιγμή στη ζωή τους. Αντικαταθλιπτικά, όπως το Prozac, και συμπεριφορικές θεραπείες βοηθούν ορισμένους ασθενείς, αλλά ένα σημαντικό ποσοστό από αυτούς παραμένουν ανθεκτικοί σε οποιαδήποτε μορφή θεραπείας.
Μια ομάδα στο Ίδρυμα για την Υγεία στην Οξφόρδη που υπάγεται στο βρετανικό ΕΣΥ (NHS), έδωσε σε ασθενείς δόσεις κεταμίνης πάνω από 40 λεπτά μέχρι και έξι φορές. Οι οκτώ έδειξαν βελτίωση στα δηλωθέντα επίπεδα κατάθλιψης, ενώ οι τέσσερις από αυτούς έδειξαν τόσο σημαντική βελτίωση ώστε δεν χαρακτηρίζονταν πλέον ως καταθλιπτικοί.
Κάποιοι ανταποκρίθηκαν μέσα σε έξι ώρες από την πρώτη έγχυση κεταμίνης. Ο επικεφαλής ερευνητής δρ Rupert McShane, δήλωσε: «Είναι πραγματικά συνταρακτικό για μερικούς ανθρώπους, είναι κάτι πραγματικά άξιο προς χρήση στην ψυχιατρική, είναι πραγματικά υπέροχο να το βλέπει κανείς.»
Και πρόσθεσε: «[Οι ασθενείς] λένε 'Αχ έτσι λοιπόν συνήθιζα να σκέφτομαι'» και οι συγγενείς λένε «έχουμε τον Χ πίσω ξανά». Ο Δρ McShane είπε ότι αυτό περιελάμβανε ασθενείς που ζούσαν με κατάθλιψη επί 20 χρόνια.
Η διάρκεια της επίδρασης είναι ακόμη ένα πρόβλημα. Μερικοί υποτροπιάζουν μέσα σε λίγες μέρες, ενώ άλλοι επωφελούνται για περίπου τρεις μήνες και έκτοτε είχαν επιπλέον δόσεις κεταμίνης.
Υπάρχουν επίσης κάποιες σοβαρές παρενέργειες, συμπεριλαμβανομένης μία περίπτωσης όπου η παροχή αίματος προς τον εγκέφαλο διεκόπη. Οι γιατροί λένε ότι οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να δοκιμάσουν να αυτοθεραπευτούν, λόγω του σοβαρού κινδύνου για την υγεία τους εκτός του νοσοκομειακού περιβάλλοντος.
«Είναι συναρπαστικό, αλλά δεν πρόκειται για μια θεραπεία ρουτίνας, καθώς ο στόχος μας είναι η διατήρηση της απόκρισης από τους ασθενείς ... δεν πρόκειται περί αντικατάστασης του prozac.» Ωστόσο, σαφώς και προσφέρει ένα νέο μεγάλο πεδίο έρευνας σε έναν τομέα που έχει ταλαιπωρηθεί για να βρει νέες θεραπείες για την κατάθλιψη.
«Ο περιοριστικός παράγοντας είναι η πιθανότητα ενοχλητικών αρνητικών ψυχολογικών επιπτώσεων όπως και η οδός χορήγησης - ενδοφλεβίως - που την περιορίζει σε ένα μικρό αριθμό ανθρώπων.» Ο David Taylor συνέχισε λέγοντας πως στο μέλλον οι φαρμακευτικές εταιρείες θα αναπτύξουν μια χημική ουσία που θα έχει τα οφέλη, αλλά χωρίς τις παρενέργειες, και ότι θα μπορούσαν να ληφθούν από κάποια συσκευή εισπνοής.
Το Υπουργείο Εσωτερικών κάνει επαναταξινόμηση της κεταμίνης στο Ηνωμένο Βασίλειο για να ενταχθεί στην κατηγορία ναρκωτικών Β, αν και ήδη χρησιμοποιείται στην ιατρική για τη θεραπεία του πόνου στην πλάτη και ως αναισθητικό.
Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
Συντάκτης: Grigoris Deoudis Ετικέτες: ειδήσεις, κεταμίνη, θεαματική, θεραπεία, κατάθλιψη
 |
| Η κεταμίνη ανοίγει ένα νέο πεδίο έρευνας σε έναν τομέα που πάσχιζε να βρει νέες θεραπείες για την κατάθλιψη. |
Μερικοί ασθενείς που έχουν αντιμετωπίσει ανίατη κατάθλιψη για δεκαετίες είδαν τα συμπτώματά τους να εξαφανίζονται μέσα σε λίγες ώρες από τη λήψη χαμηλών δόσεων κεταμίνης. Η μικρή δοκιμή σε 28 άτομα, που αναφέρθηκε στην Εφημερίδα της Ψυχοφαρμακολογίας, δείχνει ότι τα οφέλη μπορούν να διαρκέσουν μήνες.
Οι ειδικοί είπαν ότι τα ευρήματα άνοιξαν ένα νέο ολόκληρο πεδίο έρευνας. Η κατάθλιψη είναι συχνή και πλήττει έναν στους 10 ανθρώπους σε κάποια στιγμή στη ζωή τους. Αντικαταθλιπτικά, όπως το Prozac, και συμπεριφορικές θεραπείες βοηθούν ορισμένους ασθενείς, αλλά ένα σημαντικό ποσοστό από αυτούς παραμένουν ανθεκτικοί σε οποιαδήποτε μορφή θεραπείας.
Μια ομάδα στο Ίδρυμα για την Υγεία στην Οξφόρδη που υπάγεται στο βρετανικό ΕΣΥ (NHS), έδωσε σε ασθενείς δόσεις κεταμίνης πάνω από 40 λεπτά μέχρι και έξι φορές. Οι οκτώ έδειξαν βελτίωση στα δηλωθέντα επίπεδα κατάθλιψης, ενώ οι τέσσερις από αυτούς έδειξαν τόσο σημαντική βελτίωση ώστε δεν χαρακτηρίζονταν πλέον ως καταθλιπτικοί.
Κάποιοι ανταποκρίθηκαν μέσα σε έξι ώρες από την πρώτη έγχυση κεταμίνης. Ο επικεφαλής ερευνητής δρ Rupert McShane, δήλωσε: «Είναι πραγματικά συνταρακτικό για μερικούς ανθρώπους, είναι κάτι πραγματικά άξιο προς χρήση στην ψυχιατρική, είναι πραγματικά υπέροχο να το βλέπει κανείς.»
Και πρόσθεσε: «[Οι ασθενείς] λένε 'Αχ έτσι λοιπόν συνήθιζα να σκέφτομαι'» και οι συγγενείς λένε «έχουμε τον Χ πίσω ξανά». Ο Δρ McShane είπε ότι αυτό περιελάμβανε ασθενείς που ζούσαν με κατάθλιψη επί 20 χρόνια.
Η διάρκεια της επίδρασης είναι ακόμη ένα πρόβλημα. Μερικοί υποτροπιάζουν μέσα σε λίγες μέρες, ενώ άλλοι επωφελούνται για περίπου τρεις μήνες και έκτοτε είχαν επιπλέον δόσεις κεταμίνης.
 |
| Οι δοκιμές της κεταμίνης έδειξαν ότι ακόμη υπάρχουν σοβαρές παρενέργειες |
Υπάρχουν επίσης κάποιες σοβαρές παρενέργειες, συμπεριλαμβανομένης μία περίπτωσης όπου η παροχή αίματος προς τον εγκέφαλο διεκόπη. Οι γιατροί λένε ότι οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να δοκιμάσουν να αυτοθεραπευτούν, λόγω του σοβαρού κινδύνου για την υγεία τους εκτός του νοσοκομειακού περιβάλλοντος.
«Είναι συναρπαστικό, αλλά δεν πρόκειται για μια θεραπεία ρουτίνας, καθώς ο στόχος μας είναι η διατήρηση της απόκρισης από τους ασθενείς ... δεν πρόκειται περί αντικατάστασης του prozac.» Ωστόσο, σαφώς και προσφέρει ένα νέο μεγάλο πεδίο έρευνας σε έναν τομέα που έχει ταλαιπωρηθεί για να βρει νέες θεραπείες για την κατάθλιψη.
‘Χημικό θέμα’
Ο David Taylor, καθηγητής ψυχοφαρμακολογίας στο King College του Λονδίνου, δήλωσε στο BBC: «Σε αυτού του είδους των ασθενών, η αυτόματη υποχώρηση δεν συμβαίνει σχεδόν ποτέ, οι άνθρωποι που πηγαίνουν σε αυτές τις κλινικές είναι στο τέλος της διαδρομής. Και αυτό δείχνει ότι η κατάθλιψη είναι θέμα χημικό, μια κατάσταση που μπορεί να αντιστραφεί με χημικές ουσίες».«Ο περιοριστικός παράγοντας είναι η πιθανότητα ενοχλητικών αρνητικών ψυχολογικών επιπτώσεων όπως και η οδός χορήγησης - ενδοφλεβίως - που την περιορίζει σε ένα μικρό αριθμό ανθρώπων.» Ο David Taylor συνέχισε λέγοντας πως στο μέλλον οι φαρμακευτικές εταιρείες θα αναπτύξουν μια χημική ουσία που θα έχει τα οφέλη, αλλά χωρίς τις παρενέργειες, και ότι θα μπορούσαν να ληφθούν από κάποια συσκευή εισπνοής.
Το Υπουργείο Εσωτερικών κάνει επαναταξινόμηση της κεταμίνης στο Ηνωμένο Βασίλειο για να ενταχθεί στην κατηγορία ναρκωτικών Β, αν και ήδη χρησιμοποιείται στην ιατρική για τη θεραπεία του πόνου στην πλάτη και ως αναισθητικό.
πηγή: BBC news
Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
Συντάκτης: Grigoris Deoudis Ετικέτες: ειδήσεις, κεταμίνη, θεαματική, θεραπεία, κατάθλιψη
Τετάρτη, Μαρτίου 19, 2014
Ιερά φυτά και υγεία, η αλλαγή πολιτικής κρίνεται απαραίτητη
Κατηγορία: Ειδήσεις
Τα ιερά φυτά - Αγιαχουάσκα, Πεγιότ, Ιμπόγκα, Μανιτάρια ψιλοκυβίνης, μεταξύ άλλων - έχουν βοηθήσει τους ανθρώπους να θεραπεύσουν διάφορες ασθένειες και να εξελιχθούν ως συνειδητά όντα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ωστόσο, η απαγόρευση έχει επίσης μια μακρά ιστορία που χρονολογείται πριν 500 χρόνια από την εποχή της Ιεράς Εξέτασης, μια προσέγγιση που τώρα επαναβεβαιώνεται από την έκθεση του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών κατά των Ναρκωτικών και του Εγκλήματος το 2013. Στην εν λόγω έκθεση, λανθασμένα απαριθμούνται ιερά φυτά δίπλα σε επικίνδυνες και συνθετικές ψυχοδραστικές ουσίες.
Στο 2ο Διεθνές Συνέδριο για την Παραδοσιακή Ιατρική & Δημόσια Υγεία, ερευνητές από τους κλάδους της ανθρωπολογίας, της κοινωνιολογίας, της ψυχολογίας, της ιατρικής και της ψυχιατρικής θα ζητήσουν να δρομολογηθούν νέες έρευνες στα ψυχοδραστικά φυτά. Μαζί τους θα είναι ένα συμβούλιο από εκπροσώπους πολλών αυτόχθονων λαών με τις παραδόσεις τους της χρήσης των ιερών φυτών.
Ας βοηθήσουμε προς την αλλαγή πολιτικής της χρήσης των Ιερών Φυτών για την ανθρώπινη υγεία.
Υποστήριξη της καμπάνιας στο indiegogo:
 |
| Η χρήση των Ιερών Φυτών από τους αυτόχθονες πληθυσμούς πρέπει να προστατευθεί. Τα Ιερά Φυτά έχουν μακρά θεραπευτική ιστορία χρήσης σε διάφορους λαούς παγκοσμίως. |
Βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι που θα καθορίσει τι κληρονομιά θα αφήσουμε για τις μελλοντικές γενιές όσον αφορά τα ιερά φυτά.
Τα ιερά φυτά - Αγιαχουάσκα, Πεγιότ, Ιμπόγκα, Μανιτάρια ψιλοκυβίνης, μεταξύ άλλων - έχουν βοηθήσει τους ανθρώπους να θεραπεύσουν διάφορες ασθένειες και να εξελιχθούν ως συνειδητά όντα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ωστόσο, η απαγόρευση έχει επίσης μια μακρά ιστορία που χρονολογείται πριν 500 χρόνια από την εποχή της Ιεράς Εξέτασης, μια προσέγγιση που τώρα επαναβεβαιώνεται από την έκθεση του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών κατά των Ναρκωτικών και του Εγκλήματος το 2013. Στην εν λόγω έκθεση, λανθασμένα απαριθμούνται ιερά φυτά δίπλα σε επικίνδυνες και συνθετικές ψυχοδραστικές ουσίες.
Στο 2ο Διεθνές Συνέδριο για την Παραδοσιακή Ιατρική & Δημόσια Υγεία, ερευνητές από τους κλάδους της ανθρωπολογίας, της κοινωνιολογίας, της ψυχολογίας, της ιατρικής και της ψυχιατρικής θα ζητήσουν να δρομολογηθούν νέες έρευνες στα ψυχοδραστικά φυτά. Μαζί τους θα είναι ένα συμβούλιο από εκπροσώπους πολλών αυτόχθονων λαών με τις παραδόσεις τους της χρήσης των ιερών φυτών.
Ας βοηθήσουμε προς την αλλαγή πολιτικής της χρήσης των Ιερών Φυτών για την ανθρώπινη υγεία.
Οι κανονισμοί για τα Ιερά Φυτά πρέπει να αλλάξουν για να εξεταστούν τα ασφαλή θεραπευτικά και πνευματικά οφέλη τους. Κλήση προς υποστήριξη του Διεθνές Συνεδρίου για την προώθηση αυτού του πλαισίου προς ένα νέο επίπεδο.
Υποστήριξη της καμπάνιας στο indiegogo:
http://www.indiegogo.com/projects/help-change-policy-on-the-application-of-sacred-plants-for-human-health
Συντάκτης: Grigoris Deoudis Ετικέτες: ειδήσεις, ενθεογόνα, ψυχοδηλωτικά
Συντάκτης: Grigoris Deoudis Ετικέτες: ειδήσεις, ενθεογόνα, ψυχοδηλωτικά
Δευτέρα, Μαρτίου 17, 2014
Ψυχεδελική τέχνη στο μικροσκόπιο [video]
Κατηγορία: Εικαστικά
Οι ψυχεδελικοί κόσμοι της μικρογραφωτογράφησης (photomicrography). Παρακάτω είναι μια επιλογή φωτογραφιών διαφόρων μικροοργανισμών, βακτηρίων, μικροβίων αλλά και άλλων πραγμάτων από τη φύση και την καθημερινότητα: φτερά πουλιού, μανιτάρια, δίσκος CD κ.α. μεγεθυμένα στο μικροσκόπιο και φωτογραφημένα με διάφορες τεχνικές και φίλτρα.
και ένα video από τον υπέροχο ψυχεδελικό κόσμο της μικροφωτογραφίας
Συντάκτης: Grigoris Deoudis Ετικέτες: εικαστικά, ψυχεδελική τέχνη, μικροφωτογραφία, μικροφωτογράφηση, photomicrography,
Οι ψυχεδελικοί κόσμοι της μικρογραφωτογράφησης (photomicrography). Παρακάτω είναι μια επιλογή φωτογραφιών διαφόρων μικροοργανισμών, βακτηρίων, μικροβίων αλλά και άλλων πραγμάτων από τη φύση και την καθημερινότητα: φτερά πουλιού, μανιτάρια, δίσκος CD κ.α. μεγεθυμένα στο μικροσκόπιο και φωτογραφημένα με διάφορες τεχνικές και φίλτρα.
 |
| μονοκύτταρη άλγη, Dr Igor Siwanowicz |
 |
| Εγκάρσια τομή άνθους κρίνου, Spike Walker |
 |
| Το ανοιχτό στόμα-παγίδα του υδρόβιου σαρκοβόρου φυτού Utricularia gibba, από Dr. Igor Siwanowicz |
 |
| Αποτύπωση των εμβρυϊκών ινοβλαστών ποντικιού που δείχνει τα νημάτια ακτίνης (κόκκινο) και το DNA (μπλε), από Dr. Dylan Burnette |
 |
| ασπιρίνη, Spike Walker |
 |
| βιταμίνη C, Spike Walker |
 |
| βιταμίνη C, Spike Walker |
 |
| βιταμίνη C, Spike Walker |
 |
| βιταμίνη C, Spike Walker |
 |
| βιταμίνη C, Spike Walker |
 |
| ιδοξουριδίνη, Spike Walker |
 |
| παρακεταμόλη, Spike Walker |
 |
| φαινυλανθρανιλικό οξύ, Spike Walker |
 |
| φωσφορική σκωρία, Spike Walker |
 |
| βιταμίνη C, Spike Walker |
 |
| Κρύσταλλοι οξαλικού αμμωνίου, Karl Deckart |
 |
| Arabidopsis thaliana, Monica Pons |
 |
| Arabidopsis thaliana 20x, Dr. Heiti Paves |
 |
| Μανιτάρι, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| Ελάσματα μανιταριού, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| Θήκες σπορίων φτέρης, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| Πέταλο άνθους πανσέ, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| Πέταλο άνθους κρίνου, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| Πέταλο άνθους χρυσάνθεμου, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| Ύπεροι άνθους αγριόχορτου, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| Επικονίαση άνθους Ιβίσκου, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| "Brainbow" διαγονιδιακός ιππόκαμπος ποντικού, Dr. Tamily Weissman |
 |
| νανοσωλήνες άνθρακα μετά την ανάπτυξη, Paul Marshall |
 |
| λεπτομέρειεα θήκης compact disc, David Walker |
 |
| διάτομα σε κόκκινα φύκη, Wim van Egmond |
 |
| μοτίβο ροής σε αποστράγγιση φιλμ σαπουνιού, Dr. Tsutomu Seimiya |
 |
| μύκητες μούχλας ψωμιού, Eric Kalkman |
 |
| ίνες θαλάσσιων φυκών, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| σταγονίδιο κόλλας, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| μοτίβο ροής σε αποστράγγιση σαπουνιού, Dr. Tsutomu Seimiya |
-Michael+Stringer.jpg) |
| θαλάσσια διάτομα (Pleurosigma sp.), Michael Stringer |
 |
| μοτίβο μικρο-ροής σε φιλμ αραίωσης σαπουνιού, Dr. Tsutomu Seimiya |
 |
| Αιμοφόρα αγγεία, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| Αιμοφόρα αγγεία, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| Τραχεία, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| Σάλπιγγας, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| φτερό περιστεριού, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| αιμοφόρα αγγεία στην υπόφυση, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| ανακρυσταλλωμένη βιταμίνη C, Milan Kosanovic |
 |
| ρεσορκινόλη, κυανό μεθυλενίου, θείο από John Hart |
 |
| φύλλα σόγιας προσβεβλημένα με σκουριά σόγιας, Torri Hancock |
 |
| ινοβλαστοί επιμολυσμένοι με ελασματοπόδια, Richard Bulgin |
-Charles+Krebs.jpg) |
| λεπιδωτό φτερό από τον σκόρο του ηλιοβασιλέματος (Urania riphaeus) από Charles Krebs |
 |
| εξωσκελετός σκαθαριού, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| εξωσκελετός σκαθαριού, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| προβοσκίδα μύγας, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| εξωσκελετός κουνουπιού, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| προβοσκίδα σκόρου, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| εξωσκελετός σκόρου, Dr. Susumu Nishinaga |
 |
| βράγχια θαλάσσιου ασκίδιου , Dr. Susumu Nishinaga |
και ένα video από τον υπέροχο ψυχεδελικό κόσμο της μικροφωτογραφίας
Συντάκτης: Grigoris Deoudis Ετικέτες: εικαστικά, ψυχεδελική τέχνη, μικροφωτογραφία, μικροφωτογράφηση, photomicrography,
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)