Κατηγορία: Ειδήσεις
Άκουσε για τη δοκιμή του LSD από έναν φίλο στην Ελβετία και αποφάσισε ότι άξιζε να συμμετάσχει εθελοντικά, ακόμα και αν αυτό σήμαινε μακρά, επώδυνα σιδηροδρομικά ταξίδια από την πατρίδα του, την Αυστρία και το πραγματικό ενδεχόμενο της ψυχικής κατάρρευσης. Δεν είχε πολύ χρόνο, άλλωστε, και η παραδοσιακή ιατρική δεν είχε κάνει τίποτα για να ανακουφίσει την εκφυλιστική πάθηση της σπονδυλικής του στήλης.
«Ποτέ δεν είχα πάρει LSD στο παρελθόν, οπότε ένιωθα κάπως έτσι.. λοιπόν, νομίζω ότι η σωστή λέξη για αυτό, στην αγγλική γλώσσα, είναι φόβος,» είπε ο Πίτερ, 50 ετών, ένας Αυστριακός κοινωνικός λειτουργός, σε μια τηλεφωνική συνέντευξη· ζητώντας να παραλειφθεί το επίθετό του για να προστατεύσει την ταυτότητά του. «Υπήρχε ο φόβος ότι όλα θα μπορούσαν να πάνε στραβά, ότι θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα κακό 'ταξίδι'.»
Την Τρίτη, Η εφημερίδα Νευροψυχικής Ασθένειας (The Journal of Nervous and Mental Disease) αναρτά στο διαδίκτυο τα αποτελέσματα από την πρώτη ελεγχόμενη δοκιμή του LSD έπειτα από περισσότερα από 40 χρόνια. Η μελέτη, που πραγματοποιήθηκε στο γραφείο ενός Ελβετού ψυχιάτρου κοντά στη Βέρνη, εξέτασε την επίδραση του LSD ως συμπλήρωμα στην ψυχοθεραπεία σε 12 άτομα που πλησίαζαν στο τέλος της ζωής τους, συμπεριλαμβανομένου του Πίτερ.
Τα περισσότερα από τα θέματα είχαν να κάνουν με καρκίνο τελικού σταδίου, και αρκετοί έχασαν τη ζωή τους μέσα σε ένα έτος μετά από τη δοκιμή - αλλά όχι πριν να έχουν μια διανοητική περιπέτεια που φαίνεται να χαλάρωσε την υπαρξιακή κατήφεια των τελευταίων ημερών τους.
«Το άγχος τους ελαττώθηκε και παρέμεινε σε εκείνα τα επίπεδα,» είπε ο Δρ Πίτερ Γκάσερ (Dr. Peter Gasser), ο οποίος πραγματοποίησε τη θεραπεία και την παρακολούθηση (follow up) των ασθενών του, ένα χρόνο αφότου τελείωσε η δοκιμή.
Η νέα δημοσίευση της εργασίας σηματοδοτεί την τελευταία σε μια σειρά από μικρά βήματα από μια χαλαρή συμμαχία των ερευνητών και των χρηματοδοτών οι οποίοι εργάζονται για να επαναφέρουν τα ψυχοδηλωτικά στα πλαίσια της επικρατούσας ψυχιατρικής. Πριν την απαγόρευση της έρευνας το 1966 στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι γιατροί έλεγξαν την επίδραση του LSD για μια ποικιλία παθήσεων, συμπεριλαμβανομένου του άγχους ασθενών στο τελικό στάδιο ζωής.
Αλλά τα τελευταία χρόνια, οι ψυχίατροι στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο εξωτερικό - σε συνεργασία με τις κρατικές ρυθμιστικές αρχές, καθώς και τα όργανα δεοντολογίας - έχουν κάνει δοκιμές με υποβοηθούμενη θεραπεία με ecstasy για το μετατραυματικό στρες· όπως και άλλες δοκιμές με ψυχοτρόπες ουσίες που είναι στα σκαριά.
«Η προσπάθεια αυτή είναι τόσο θέμα πολιτικό όσο και επιστημονικό», δήλωσε ο Ρικ Ντόμπλιν (Rick Döblin), εκτελεστικός διευθυντής της Διεπιστημονικής Ένωσης Μελετών στα Ψυχοδηλωτικά (Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies - MAPS), ένα ίδρυμα που έχει χρηματοδοτήσει πολλές από τις μελέτες. «Θέλουμε να σπάσουμε αυτές τις ουσίες από το καλούπι της αντικουλτούρας και να τις φέρουμε πίσω στο εργαστήριο, ως μια αναγεννησιακή εποχή πλέον στα ψυχεδελικά, στις ψυχοτρόπες ουσίες.»
Πριν από τη λήψη LSD, οι 12 ασθενείς στην ελβετική μελέτη, συναντήθηκαν με τον Δρ Γκάσερ στο γραφείο του για δύο ή περισσότερες συνεδρίες ώστε να γνωριστούν. Η δοκιμή χρειάστηκε δύο προγράμματα υποβοηθούμενης-θεραπείας με LSD, διαχωριζόμενα με ένα μεσοδιάστημα μιας-δυο εβδομάδων.
Η επίδραση του LSD θα διαρκέσει έως και 10 ώρες, μετά την οποία ο ασθενής θα κοιμηθεί σε έναν καναπέ στο γραφείο, υπό τη συνεχή παρουσία ανά πάσα στιγμή ενός θεραπευτή ή ενός βοηθού. «Τους είπα ότι κάθε συνεδρία θα είναι ακριβώς εδώ, σε ένα ασφαλές περιβάλλον, και εγώ είμαι μέρος αυτής,» είπε ο Δρ. Γκάσερ. «Είπα, 'δεν μπορώ να εγγυηθώ ότι δεν θα έχετε έντονη δυσφορία, αλλά μπορώ να σας πω ότι αν το κάνετε, θα παρέλθει.' »
Και έτσι έκαναν - και όντως παρήλθε, αν και όχι πάντοτε εύκολα. Πολλοί έκλαιγαν, οι περισσότεροι στριφογυρνούσαν νευρικά στη θέση τους· ένας 67-χρονος άνδρας είπε ότι συνάντησε τον από καιρό νεκρό από καιρό, αποξενωμένο πατέρα του, κάπου στο σύμπαν, γνέφοντας συγκαταβατικά.
Όλοι μίλησαν σε συγκεκριμένες περιόδους με τον Δρ. Γκάσερ, ο οποίος ενήργησε ως άγκυρα στην καταιγίδα και ως σύντροφος εξερευνητής, παρακολουθώντας την πηγή αυτών των συναισθημάτων. Στην ορολογία του επαγγέλματος, η θεραπεία ήταν με επίκεντρο τον ασθενή, αορίστου χρόνου και «ολοκληρωμένη», υπό την έννοια ότι επικεντρώθηκε στις τρέχουσες συνήθειες της σκέψης, καθώς και στις προ πολλού παιδικές σκηνές.
«Είχα αυτό που θα αποκαλούσα μια μυστικιστική εμπειρία, υποθέτω, που διαρκεί για κάποιο χρονικό διάστημα, και το μεγαλύτερο μέρος ήταν καθαρή αγωνία σε όλες αυτές τις αναμνήσεις που είχα επιτυχώς ξεχάσει εδώ και δεκαετίες,» δήλωσε ο Πίτερ. «Αυτά τα επώδυνα συναισθήματα, η λύπη, αυτός ο φόβος του θανάτου. Θυμάμαι αισθανόμουν πολύ κρύο για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Ριγούσα, παρόλο που ίδρωνα. Ήταν όμως μια διανοητική αίσθηση ψύχους, νομίζω, μια ανάμνηση της εγκατάλειψης.»
Έκανε επίσης κάτι με τις αισθήσεις, κάτι που σχεδόν ποτέ δεν είχε κάνει πριν. Μιλούσε γι 'αυτές. «Με εξέπληξε,» δήλωσε ο Πίτερ. «Δεν ήξερα ότι ξεχάστηκα μιλώντας ώσπου ο Δρ. Γκάσερ με έκανε να το προσέξω.»
Μετά από περίπου δύο μήνες με εβδομαδιαίες θεραπείες, οι οκτώ συμμετέχοντες που έλαβαν πλήρεις δόσεις LSD βελτιώθηκαν κατά περίπου 20 τοις εκατό σε τυποποιημένες μετρήσεις του άγχους, και τα τέσσερα άτομα που πήραν μια πολύ ασθενέστερη δόση χειροτέρεψαν. (Μετά τη δοκιμή, αυτοί οι ασθενείς είχαν τη δυνατότητα να «περάσουν το κατώφλι» και να δοκιμάσουν την πλήρη δόση.) Τα εν λόγω ευρήματα κράτησαν μέχρι και ένα χρόνο σε αυτούς που είχαν επιζήσει.
Η δοκιμή ήταν πάρα πολύ μικρή για να είναι οριστική, δήλωσε ο Δρ. Γκασέρ, του οποίου οι συνεργάτες περιλαμβάνουν τους: Dr. Rick Döblin, Dominique Holstein του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Ζυρίχης και ο Rudolf Brenneisen του Πανεπιστημίου της Βέρνης. Αλλά οι ερευνητές βλέπουν τα αποτελέσματα ως ένα ξεκίνημα. Το LSD δεν προκάλεσε σοβαρές παρενέργειες, εκτός από την προσωρινή - και θεραπευτικά πολύτιμη- περίοδο δυσφορίας.
Οι συμμετέχοντες, σε γενικές γραμμές, εκτίμησαν τη θεραπεία ως αξιόλογη. «Είναι μια απόδειξη του κόνσεπτ,» είπε ο Δρ. Döblin, και συνέχισε, «Αυτό δείχνει ότι αυτό το είδος της δοκιμής μπορεί να γίνει με ασφάλεια, και είναι κάτι που αξίζει ιδιαιτέρως να κάνουμε.»
Ο Πίτερ, ο κοινωνικός λειτουργός, συμφώνησε. «Εγώ θα πω ότι έχω γίνει πιο συναισθηματικός αφότου τελείωσε η μελέτη, και δεν εννοώ πάντοτε χαρούμενος», και έκλεισε λέγοντας, «Αλλά πιστεύω ότι είναι καλύτερα να αισθάνεσαι το οτιδήποτε έντονα - καλύτερα να είσαι ζωντανός, παρά απλώς να αναπνέεις.»
Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
Συντάκτης: Grigoris Deoudis Ετικέτες: ειδήσεις, LSD, θεραπεία, ψυχοθεραπεία, διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος, dr. Gasser,
«Ποτέ δεν είχα πάρει LSD στο παρελθόν, οπότε ένιωθα κάπως έτσι.. λοιπόν, νομίζω ότι η σωστή λέξη για αυτό, στην αγγλική γλώσσα, είναι φόβος,» είπε ο Πίτερ, 50 ετών, ένας Αυστριακός κοινωνικός λειτουργός, σε μια τηλεφωνική συνέντευξη· ζητώντας να παραλειφθεί το επίθετό του για να προστατεύσει την ταυτότητά του. «Υπήρχε ο φόβος ότι όλα θα μπορούσαν να πάνε στραβά, ότι θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα κακό 'ταξίδι'.»
Την Τρίτη, Η εφημερίδα Νευροψυχικής Ασθένειας (The Journal of Nervous and Mental Disease) αναρτά στο διαδίκτυο τα αποτελέσματα από την πρώτη ελεγχόμενη δοκιμή του LSD έπειτα από περισσότερα από 40 χρόνια. Η μελέτη, που πραγματοποιήθηκε στο γραφείο ενός Ελβετού ψυχιάτρου κοντά στη Βέρνη, εξέτασε την επίδραση του LSD ως συμπλήρωμα στην ψυχοθεραπεία σε 12 άτομα που πλησίαζαν στο τέλος της ζωής τους, συμπεριλαμβανομένου του Πίτερ.
Τα περισσότερα από τα θέματα είχαν να κάνουν με καρκίνο τελικού σταδίου, και αρκετοί έχασαν τη ζωή τους μέσα σε ένα έτος μετά από τη δοκιμή - αλλά όχι πριν να έχουν μια διανοητική περιπέτεια που φαίνεται να χαλάρωσε την υπαρξιακή κατήφεια των τελευταίων ημερών τους.
«Το άγχος τους ελαττώθηκε και παρέμεινε σε εκείνα τα επίπεδα,» είπε ο Δρ Πίτερ Γκάσερ (Dr. Peter Gasser), ο οποίος πραγματοποίησε τη θεραπεία και την παρακολούθηση (follow up) των ασθενών του, ένα χρόνο αφότου τελείωσε η δοκιμή.
Η νέα δημοσίευση της εργασίας σηματοδοτεί την τελευταία σε μια σειρά από μικρά βήματα από μια χαλαρή συμμαχία των ερευνητών και των χρηματοδοτών οι οποίοι εργάζονται για να επαναφέρουν τα ψυχοδηλωτικά στα πλαίσια της επικρατούσας ψυχιατρικής. Πριν την απαγόρευση της έρευνας το 1966 στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι γιατροί έλεγξαν την επίδραση του LSD για μια ποικιλία παθήσεων, συμπεριλαμβανομένου του άγχους ασθενών στο τελικό στάδιο ζωής.
Αλλά τα τελευταία χρόνια, οι ψυχίατροι στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο εξωτερικό - σε συνεργασία με τις κρατικές ρυθμιστικές αρχές, καθώς και τα όργανα δεοντολογίας - έχουν κάνει δοκιμές με υποβοηθούμενη θεραπεία με ecstasy για το μετατραυματικό στρες· όπως και άλλες δοκιμές με ψυχοτρόπες ουσίες που είναι στα σκαριά.
«Η προσπάθεια αυτή είναι τόσο θέμα πολιτικό όσο και επιστημονικό», δήλωσε ο Ρικ Ντόμπλιν (Rick Döblin), εκτελεστικός διευθυντής της Διεπιστημονικής Ένωσης Μελετών στα Ψυχοδηλωτικά (Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies - MAPS), ένα ίδρυμα που έχει χρηματοδοτήσει πολλές από τις μελέτες. «Θέλουμε να σπάσουμε αυτές τις ουσίες από το καλούπι της αντικουλτούρας και να τις φέρουμε πίσω στο εργαστήριο, ως μια αναγεννησιακή εποχή πλέον στα ψυχεδελικά, στις ψυχοτρόπες ουσίες.»
Πριν από τη λήψη LSD, οι 12 ασθενείς στην ελβετική μελέτη, συναντήθηκαν με τον Δρ Γκάσερ στο γραφείο του για δύο ή περισσότερες συνεδρίες ώστε να γνωριστούν. Η δοκιμή χρειάστηκε δύο προγράμματα υποβοηθούμενης-θεραπείας με LSD, διαχωριζόμενα με ένα μεσοδιάστημα μιας-δυο εβδομάδων.
Η επίδραση του LSD θα διαρκέσει έως και 10 ώρες, μετά την οποία ο ασθενής θα κοιμηθεί σε έναν καναπέ στο γραφείο, υπό τη συνεχή παρουσία ανά πάσα στιγμή ενός θεραπευτή ή ενός βοηθού. «Τους είπα ότι κάθε συνεδρία θα είναι ακριβώς εδώ, σε ένα ασφαλές περιβάλλον, και εγώ είμαι μέρος αυτής,» είπε ο Δρ. Γκάσερ. «Είπα, 'δεν μπορώ να εγγυηθώ ότι δεν θα έχετε έντονη δυσφορία, αλλά μπορώ να σας πω ότι αν το κάνετε, θα παρέλθει.' »
Και έτσι έκαναν - και όντως παρήλθε, αν και όχι πάντοτε εύκολα. Πολλοί έκλαιγαν, οι περισσότεροι στριφογυρνούσαν νευρικά στη θέση τους· ένας 67-χρονος άνδρας είπε ότι συνάντησε τον από καιρό νεκρό από καιρό, αποξενωμένο πατέρα του, κάπου στο σύμπαν, γνέφοντας συγκαταβατικά.
Όλοι μίλησαν σε συγκεκριμένες περιόδους με τον Δρ. Γκάσερ, ο οποίος ενήργησε ως άγκυρα στην καταιγίδα και ως σύντροφος εξερευνητής, παρακολουθώντας την πηγή αυτών των συναισθημάτων. Στην ορολογία του επαγγέλματος, η θεραπεία ήταν με επίκεντρο τον ασθενή, αορίστου χρόνου και «ολοκληρωμένη», υπό την έννοια ότι επικεντρώθηκε στις τρέχουσες συνήθειες της σκέψης, καθώς και στις προ πολλού παιδικές σκηνές.
«Είχα αυτό που θα αποκαλούσα μια μυστικιστική εμπειρία, υποθέτω, που διαρκεί για κάποιο χρονικό διάστημα, και το μεγαλύτερο μέρος ήταν καθαρή αγωνία σε όλες αυτές τις αναμνήσεις που είχα επιτυχώς ξεχάσει εδώ και δεκαετίες,» δήλωσε ο Πίτερ. «Αυτά τα επώδυνα συναισθήματα, η λύπη, αυτός ο φόβος του θανάτου. Θυμάμαι αισθανόμουν πολύ κρύο για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Ριγούσα, παρόλο που ίδρωνα. Ήταν όμως μια διανοητική αίσθηση ψύχους, νομίζω, μια ανάμνηση της εγκατάλειψης.»
Έκανε επίσης κάτι με τις αισθήσεις, κάτι που σχεδόν ποτέ δεν είχε κάνει πριν. Μιλούσε γι 'αυτές. «Με εξέπληξε,» δήλωσε ο Πίτερ. «Δεν ήξερα ότι ξεχάστηκα μιλώντας ώσπου ο Δρ. Γκάσερ με έκανε να το προσέξω.»
Μετά από περίπου δύο μήνες με εβδομαδιαίες θεραπείες, οι οκτώ συμμετέχοντες που έλαβαν πλήρεις δόσεις LSD βελτιώθηκαν κατά περίπου 20 τοις εκατό σε τυποποιημένες μετρήσεις του άγχους, και τα τέσσερα άτομα που πήραν μια πολύ ασθενέστερη δόση χειροτέρεψαν. (Μετά τη δοκιμή, αυτοί οι ασθενείς είχαν τη δυνατότητα να «περάσουν το κατώφλι» και να δοκιμάσουν την πλήρη δόση.) Τα εν λόγω ευρήματα κράτησαν μέχρι και ένα χρόνο σε αυτούς που είχαν επιζήσει.
Η δοκιμή ήταν πάρα πολύ μικρή για να είναι οριστική, δήλωσε ο Δρ. Γκασέρ, του οποίου οι συνεργάτες περιλαμβάνουν τους: Dr. Rick Döblin, Dominique Holstein του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Ζυρίχης και ο Rudolf Brenneisen του Πανεπιστημίου της Βέρνης. Αλλά οι ερευνητές βλέπουν τα αποτελέσματα ως ένα ξεκίνημα. Το LSD δεν προκάλεσε σοβαρές παρενέργειες, εκτός από την προσωρινή - και θεραπευτικά πολύτιμη- περίοδο δυσφορίας.
Οι συμμετέχοντες, σε γενικές γραμμές, εκτίμησαν τη θεραπεία ως αξιόλογη. «Είναι μια απόδειξη του κόνσεπτ,» είπε ο Δρ. Döblin, και συνέχισε, «Αυτό δείχνει ότι αυτό το είδος της δοκιμής μπορεί να γίνει με ασφάλεια, και είναι κάτι που αξίζει ιδιαιτέρως να κάνουμε.»
Ο Πίτερ, ο κοινωνικός λειτουργός, συμφώνησε. «Εγώ θα πω ότι έχω γίνει πιο συναισθηματικός αφότου τελείωσε η μελέτη, και δεν εννοώ πάντοτε χαρούμενος», και έκλεισε λέγοντας, «Αλλά πιστεύω ότι είναι καλύτερα να αισθάνεσαι το οτιδήποτε έντονα - καλύτερα να είσαι ζωντανός, παρά απλώς να αναπνέεις.»
πηγή: nytimes
Μετάφραση, απόδοση, επιμέλεια: Γρηγόρης Δεούδης για το preludiance
Συντάκτης: Grigoris Deoudis Ετικέτες: ειδήσεις, LSD, θεραπεία, ψυχοθεραπεία, διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος, dr. Gasser,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου